حرف نابی از " حجاب بانو" :

ورود افراد بدحجاب به این مکان اکیداً ممنوع ،جمله ای که بر اکثر تابلوها منقوش است و همه ما در مکان های عمومی خواه اداری یا غیر اداری ، شاهد آن هستیم ، با وجود گستردگی از حیث مکانی ، از جمله نهی از منکر ی است که تأثیر چندانی بر مخاطبین مورد نظر نداشته است و نتیجه مورد نظر را رصد نمی کند.

حال سؤال این جاست که چرا این تابلو ی ورود ممنوع، برخلاف سایر تابلو ها آثار بازدارندگی برآن زیاد نیست؟

از چند نظر می توان گفت این تابلو را با یک تابلوی راهنمایی و رانندگی (مثلاً پارک ممنوع) مقایسه کرد:

1- جنبه معنوی : از مهمترین عوامل موفقیت تابلوی پارک ممنوع برخلاف تابلوی ورود افراد بد حجاب به این مکان اکیداً ممنوع  این است که از ضمانت اجرایی برخوردار است که همان پشتوانه ی قانونی و حمایت قانونگذار است و در این قوانین ویژه ی مدون شده است ، و علاوه براین وضع کننده تابلوی پارک ممنوع ، قانوگذار است اما برای تابلوی ورود افراد بدحجاب به این مکان اکیداً ممنوع به سلیقه افراد حقیقی است نه حقوقی.

2- جنبه مادی: به تبع ضمانت اجرایی قانونی نیز افراد متخلف از تابلوی پارک ممنوع جریمه مالی می شوند در صورتی که افراد متخلف از تابلوی  ورود افراد بدحجاب به این مکان اکیداً ممنوع در صورت تخلف هرگز منتظر چنین جریمه ای نخواهندبود.

متأسفانه  مسئله حجاب در جامعه ما با وجود این که باید مبتنی برقوانین فقهی – حقوقی باشد، اما در عرف ما بیشتر این تابلو به عنوان یک موعظه و مسئله اخلاقی تلقی می شود تا یک  ماده قانونی که افراد مخاطب تابلو خود را ملزم به رعایت آن نمی دانند.فرهنگ سازی برای اجرای مسیر قانون و مقررات لزوم عقلی و تجربی دارد ، متأسفانه بسیاری از قوانین و مقررات ما فقط بخشنامه ای است بدون پشتوانه فرهنگ سازی عمومی ودر مسئله حجاب پیش از پرداختن به اجرای بخشنامه ها و آئین نامه ها باید احکام شرعی ،اخلاقی ، محاسن و معایب عرفی – اجتماعی آن تبین می شد و در این خصوص استفاده از روانشناسان، جامعه شناسان متبحر الزامی به نظر می رسد که متأسفانه چنین اتفاقی رخ نداد.

با توجه به این جمله معروف ، انسان کنجکاو اکثراً دوست دارد موانع را از پیش رو بردارد ، در نتیجه استفاده از جملات منفی موجبات برخورد منفی می شود . عامل نبودن ، بسیاری از کسانی که این گونه شعار ها و یا تابلوها را در محل فعالیت خود نصب کرده اند، به عنوان مثال به بعضی از اماکن عمومی که چنین تابلویی در آن نصب شده است و به مکان مراجعه می کنیم، می بینیم که در برخورد با بدحجاب ها نرمش و برخورد مناسب تری دارند تا محجبه ها به ویژه در فروشگاه ها ،مراکز بهداشتی -درمانی و سایر مکان ها.

یکی از اشکالاتی که براین موضوع وارد است این که این دو واجب الهی امر به معروف و نهی از منکر در یک ستاد بنام ستاد احیاء به نظر می آید ، از زمانی که قانونی وضع شد و مسئولیت قانونی واجبات امر به معروف و نهی از منکر به عهده این ستاد گذاشته شد ناخواسته عموم مردم و دیگر نهاد ها از زیر بار این مسئولیت شانه خالی کردند و رفته ،رفته به حاشیه رانده شد.

ورود افراد کم سواد، متعصب ،بی اطلاع از علوم روانشناختی و جامعه شناختی ، مردم شناسی و حتی  کم اطلاعی از مبانی عمیق دینی - فقهی در این ستاد به ویژه در مرحله اجرا و برخوردهای غیر عالمانه و غیر شرعی – اخلاقی با مردم در برخی موارد ،در نتیجه بدبینی بخش عظیمی از جامعه ما نسبت به این شعارها است.

با مقایسه این تابلو با سایر تابلو ها که در شهرهای مختلف برای تشویق افراد در زمینه حجاب صورت گرفته است متوجه خواهیم شد که باید به فکر راهکارهای اساسی برای مسئله بدحجابی در استان بود.