همه با هم - لابی های پشت پرده به توافق می رسد؟

وبلاگ "حدیث منتظران قائم (عج) " نوشت: روزهای آرام و بدون خبرهای داغ از سوریه شاید برای خیلی از مردم جای سوال داشته باشد . اینکه چه شد روسیه علی رغم تلاشهای زیاد رسانه ای ما برای القاء جو مثبت از نقشش در سوریه ، ترجیح داد مانند همیشه منافعش را در لابی های پشت پرده با آمریکا ببیند و اینکه چه شد که خبرهایی از پرده دوم نمایش ایالات متحده آمریکا در منطقه به گوش می رسد ... همه و همه شاید فقط و فقط بخشی از سناریوی بازیگردانی آمریکا در خاورمیانه باشد . البته آمریکا در خاورمیانه لقمه ای بزرگتر از دهانش را برداشته و خود را به طور همزمان در چند جبهه بزرگ درگیر کرده است . از بخت بد آمریکا در تمامی این جبهه های موجود در خاورمیانه رنگ و بوی جمهوری اسلامی از مقاومت ها و استقامت ملت های آزاد و بیدار به مشام می رسد . بعد از کشو قوس های فراوان بالاخره سوریه هم بنا بر پیشنهاد دوستان واقعی و دوست نماهای خود عضو کنوانسیون منع استفاده از سلاح های شیمیایی سازمان ملل شد . اقدامی که توانست در ظاهر آب سردی باشد برای سیاستها و فشارهای شدید آمریکا . البته مسئله مهم در این میان همانطور هم که علناً از سوی آمریکا اعلام شده است حفظ امنیت مرزهای رژیم اشغالگر قدس است . پر بیراه نیست که بگوییم یکی از عوامل اصلی طراحی طرح های خاورمیانه جدید رعایت همین مسئله است . سفر اخیر جان کری به سرزمین های اشغالی و دلگرمی وی به نتانیاهو از بابت اینکه تفاوقاتش با روسیه خللی در سیاست کلی و راهبرد نهایی آمریکا در منطقه نخواهد داشت هم مدعایی بر این ادعاست . البته این ترس و واهمه ایالات متحده آمریکا و اسرائیل از ضریب بالای نفوذ جمهوری اسلامی فقط مختص به منطقه خاورمیانه نیست بلکه در سناریوهای همزمان و با جو سازی های رسانه ای صحبت از ارتش نامرئی جمهوری اسلامی در سایر مناطق دنیا بخصوص درحوالی آمریکا به میان می آورند که البته این جریان سازی هم امتدادی از طرح های اعمال فشار بر ایران است . در خصوص مسئله مورد بحث ، مهمترین نکته ای که وجود دارد این است که نمی توان به همین سادگی زیر بار توافق پنهانی آمریکا با روسیه رفت و آن را یک اتفاق ساده و دیپلماتیک قلمداد نمود . شاید با یاد آوری بازیهای گذشته شبیه به این موضوع که از سوی آمریکا و غرب در مناطق مختلف مشاهده شده است کمی شک و تردید در خصوص خاتمه یافتن موضوع سوریه و توافق پنهانی و ناگهانی آمریکا و روسیه بر سر این کشور بیتشر شود . خاطراتی که شاید بتوان عراق را نمونه بارز آن دانست . عراقی که تقریباً همین بلا بر سرش آمد و با بازیهای مرحله به مرحله و نفوذها و تهدید های تکاملی و موجی ، سرانجام قدرت نظامی و دفاعی داخلی عراق را کمرنگ کردند و سر انجام همانی شد که از روز اول توافق بر سر آن شده بود ! از نظر رسانه های آمریکایی و غربی شاید آمریکا می خواهد با این جو سازی ها و برنامه هایی که در سوریه اجرا می کند به نوعی به ایران بگوید که برنامه های هسته ای اش اینچنین عواقبی خواهد داشت که البته تحت این شرایط ، این فکر بسیار ناشیانه خواهد بود . ترجیح می دهم در این مبحث کوتاه بیشتر به برنامه های بلند مدت آمریکا بپردازم که خود در این دنیای بی مرز اطلاعات می توان مسیر را به وضوح نشان دهد . همانطور که قبلاً هم گفته شد یکی از برنامه های اصلی آمریکا در خصوص خاورمیانه حمایت ار مرزهای اسرائیل نا مشروع است ، البته در نگاهی دور دستانه تر در کنار این مسئله نمی توان از دو مضوع به سادگی گذشت . یکی از آنها مسئله درگیری تاریخی آمریکا و شوری است . مسئله ای که می توان به وضوح رد پای آن را در مسئله سوریه مشاهده نمود . روسیه از یک سو سعی دارد برای اولین بار بعد از جنگ سرد دوباره قدرت و ابهت شوری را یادآوری و بازسازی نماید ( البته در اشلی کوچکتر ) و از سوی دیگر هم آمریکا همچنان بر برنامه خود مبنی بر ایجاد آشفتگی در اضلاع مختلف مرزهای روسیه و چین پایبند است و با اجرای زیرکانه برنامه های خود در جای جای خاورمیانه از یک سو به فکر ایجاد آشفتگی همزمان در مرزهای اطراف ایران و روسیه و چین است و از در مقابل با ایجاد این برنامه بتواند خود را مدافع امنیت اسرائیل در منطقه نشان دهد . مسئله دیگر بحث ورود عربستان سعوی به میانه میدان بازیست . در کنار تمامی این برنامه ها نقش مزحک و ناشیانه عربستان در این بازیها هم جالب توجه است . نقشی که بیشتر به یک گاو شیرده می ماند که فقط به فکر دوشیدن شیرش هستند ولاغیر . برنامه اصلی آمریکا در خصوص عربستان استفاه از توان مالی و قوه استدلال افتضاح این عرب بی مغز است برای گسترش نوعی اسلام ساختگی و مد نظر آمریکا که به وسیله آن بتواند هر چه بیشتر به مسلمانان جهان فشار اعمال کند . در میانه این کارزار جمهوری اسلامی ایران همانند همیشه پر صلابت و مقاوم و روراست بعنوان اولین و تنها کشوری است که خاورمیانه را بدون هرگونه سلاح کشتر جمعی اعم از هسته ای و شیمیایی می خواهد و برایش در اصل ماجرا هیچ چیز تفاوت نمی کند. بدون شک هرکجا که منافع کشورهای مستقل ایجاب نماید بر سر داشتن سلاح های کشتار جمعی هم به توافق خواهند رسید .

انتهای پیام/