همه با هم - اردوغان و چشم‌انداز ترکیه در سال ۲۰۲۳

وبگاه "نسیم توسعه" نوشت: سرانجام انتخابات شوراها و شهرداری‌های ترکیه در ۳۱ مارس ۲۰۱۴ (یکشنبه ۱۰ فروردین ۱۳۹۳) برگزار شده و حزب عدالت و توسعه با کسب حدود ۴۵ درصد آرای رأی دهندگان و به دست آوردن کرسی شهرداری‌ شهرهای مهم مانند: استانبول و آنکارا به پیروزی دیگری دست یافت.
در حالی که طی حدود یک سال اخیر وضعیت حزب عدالت و توسعه و شخص اردوغان در ترکیه نامناسب بوده و اردوغان و حزبش با مشکلات، بحران‌ها و رسوایی‌هایی مانند: اعتراضات پارک گزی و میدان تاکسیم، فساد مالی بزرگ وزیران و حتی پسر اردوغان، تقابل و نزاع سیاسی با جریان فتح‌الله گولن، دخالت در امور سوریه و سرخوردگی از ادامه حکومت بشار اسد در سوریه و تقابل با دولت‌های منطقه مانند مصر و عربستان روبرو بوده است، آرای نسبتاً ثابت و مناسب حزب عدالت و توسعه را نمی‌توان به عنوان پایان مشکلات اردوغان یا آغاز ماه عسل وی تعبیر نمود.
انتخابات شوراها و شهرداری‌ها را باید یکی از انتخابات سه‌گانه‌ای دانست که قرار است در سال های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ در ترکیه برگزار شود، سه‌گانه‌ای که شامل اولین انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات پارلمانی نیز می‌شود.
یکی از مهم‌ترین دلایل پیروزی حزب عدالت و توسعه را باید در راهبرد اقتصادی بسیار موفق و رشد اقتصادی خیره کننده ترکیه تحت حاکمیت دولت اردوغان دانست که موجب شده تا اکثریت مردم ترکیه علیرغم رسوایی‌های فساد مالی و … منتسب به اردوغان و دولتش، برای فرار از مشکلات اقتصادی و عدم بازگشت به دوره سیاه اقتصاد و تورم، به کاندیداهای حزب عدالت و توسعه رأی داده و به اندیشه‌های اردوغان برای تبدیل ترکیه به دهمین اقتصاد برتر جهان در سال ۲۰۲۳، وفادار بمانند.۱
آیا حزب عدالت و توسعه را باید پیروز مطلق صحنه سیاست ترکیه دانست؟
آیا اردوغان و دوستانش به ادامه سیاست‌های جاه‌طلبانه خود در منطقه ادامه خواهند داد؟
هدف اردوغان از این همه تلاش تبلیغاتی برای کسب و تثبیت قدرت خود در ترکیه چیست؟
علیرغم کسب حدود ۴۵ درصد آرای انتخابات اخیر ترکیه توسط حزب عدالت و توسعه، شور، شعف و ژست پیروزی اردوغان و نزدیکانش در پی این پیروزی، نباید به حزب عدالت و توسعه به عنوان حاکم مطلق سپهر سیاست ترکیه نگاه کرد. اعتراضات به نتیجه انتخابات را باید از جمله اولین واکنش‌ها به حزب عدالت و توسعه و نیز ادامه همان روند اعتراضی به سیاست‌های اردوغان طی یک سال اخیر دانست.
اهداف سال ۲۰۲۳
یکی از نکات بسیار مهم در سیاست اردوغان را باید جاه‌ طلبی‌های منطقه‌ای و جهانی وی دانست که این سیاست قدرت‌طلبانه را می‌توان در سخنان غرورآمیز و آتش‌افروزانه وی در سخنرانی بعد از اعلام پیروزی در انتخابات شوراها و شهرداری‌ها به خوبی مشاهده نمود. اردوغان که از کسب پیروزی ۴۵ درصدی حزب خود مغرور و شاد شده بود، می‌گوید: (امروز، روز پیروزی صلح داخلی و برادری و اهداف ترکیه برای سال ۲۰۲۳ بود). ۲
اردوغان در این سخنرانی به اهداف و چشم انداز ۲۰۲۳ ترکیه اشاره نموده است.
سال ۲۰۲۳ طی چند سال اخیر به عنوان یک چشم انداز و نقطه عطف در تاریخ ترکیه از سوی سران حزب عدالت و توسعه مورد استفاده قرار گرفته است که نمونه بارز این توجه به سال ۲۰۲۳ را باید در سخنان آوریل ۲۰۱۲ احمد داود اوغلو مشاهده نمود، آنجا که می‌گوید: (هر سرزمینی که در سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۲۳ از دست داده‌ایم و از آنها عقب‌نشینی کرده‌ایم را در سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۳، به دست می‌آوریم و با برادرانمان در آن سرزمین‌ها دیدار می‌کنیم. این یک مأموریت تاریخی ضروری است).۳
داوداوغلو در این سخنرانی خود به خوبی نشان داده است که هدف ترکیه و دولت اردوغان از اقدامات جنگ افروزانه و دخالت‌ در امور کشورهای اسلامی منطقه به خصوص سوریه، عراق و مصر چیست. اردوغان و دولتش بر اساس همان نظریه “عمق راهبردی“، سعی دارند تا در راستای آرزوی ایجاد امپراتوری مدرن عثمانی با هویت اروپایی (یوروعثمانی) به دخالت، جنگ‌افروزی و به دست آوردن هژمونی منطقه‌ای و استعمار کشورهای مسلمان منطقه که زمانی تحت تسلط امپراتوری عثمانی بوده‌اند، دست یابند.
یکی دیگر از دلایل تأکید بر سال ۲۰۲۳ را باید عوام فریبی اردوغان برای تهییج مردم کشور خود به رأی دادن به حزب عدالت و توسعه و شخص وی در جهت تسهیل اخذ پذیرش از اتحادیه اروپا دانست، بسیاری از کارشناسان اروپایی معتقدند که اردوغان به دنبال ادامه حکومت در ترکیه می‌باشد، بنابراین موضوع عضویت در اتحادیه اروپا و اقدامات حزبش را می‌توان دستاویزی سیاسی برای حفظ قدرت حداقل تا سال ۲۰۲۳ میلادی دانست. ۴
بلندپروازی‌های دیوانه‌وار اردوغان در دخالت در امور کشورهای منطقه و به خصوص سوریه و عراق را باید یکی از پیش‌شرط‌های رسیدن به ترکیه بزرگ یا امپراتوری عجیب و غریب “یوروعثمانی” در سال ۲۰۲۳ دانست. امپراتوری‌ای که ظاهراً دارای عقاید اسلام سنی مذهب بوده، بر برتری قومی و نژادی ترک‌ها تأکید داشته و البته در اصل دارای هویت سکولار و اروپایی خواهد بود!
این چنین است که اردوغان متکبرانه و با لحن خاصی به مخالفین داخلی و در اصل به کشورهای همسایه و از جمله ایران، عراق و سوریه پیام می‌دهد که ترکیه تحت حاکمیت وی و حزب عدالت و توسعه، همچنان در قدرت خواهند ماند و به اقدامات جنگ‌افروزانه خود بر علیه منافع ایران، شیعیان و علویان منطقه در چارچوب ایران هراسی و شیعه هراسی ادامه خواهد داد.
پیام اردوغان برای دولت‌های منطقه را باید نوعی اعلام خطر دانست، اعلام خطری حاوی ادامه دخالت ترکیه در امور کشورهای منطقه و ایجاد منازعات داخلی در این کشورها، این سیاست مزورانه را در سخنان اردوغان می‌توان دید، آنجا که می‌گوید: (بسیاری ملت‌های جهان، پیروزی حزب عدالت و توسعه ترکیه در انتخابات را پیروزی خود می‌دانند و این امر واقعاً به منزله پیروزی برای آنها است. برادران ما در مصر، فلسطین، سوریه و بالکان). ۵
یکی از بهترین و بارزترین اسناد و مدارک سیاست‌های جنگ‌افروز، خطرناک و دیوانه‌وار اردوغان و دوستانش را باید محتوای همان نوار صوتی دانست که حاوی مکالمات مسئولین دولت اردوغان و از جمله احمد داود اوغلو، هاکان فیدان (رئیس سازمان اطلاعات و امنیت ترکیه) و یاشار گولرˈ (جانشین ستاد ارتش ترکیه) در مورد دسیسه‌چینی و برنامه‌ریزی دولت ترکیه برای ایجاد جنگ با سوریه و ورود نظامی ترکیه به خاک سوریه برای تصرف بخش‌هایی از این کشور است. نکته مهم اینکه دولت اردوغان و حتی شخص وی به جای تکذیب یا رد این مکالمات یا محتوای جنگ‌افروزانه آن، به تهدید افشا کنندگان این مکالمات پرداخته‌اند. ۶
این‌چنین است که ماهیت قدرت‌طلبانه و جنگ‌افروزانه سیاست‌های اردوغان برای همگان مشخص شده و سال ۲۰۲۳ میلادی، سالی است که اردوغان، داوداوغلو و دیگر همفکرانش که دچار توهم شده‌اند را به عنوان سرآمدان و قدرت برتر منطقه و حتی جهان به دنیا معرفی خواهند نمود، دیگر کشورهای منطقه یا تحت تسلط ترکیه خواهند بود یا مانند ایران چنان تضعیف و محاصره شده‌اند که مجبور به پذیرش برتری ترکیه‌اند!!
ایران و اردوغان
اردوغان و دوستانش طی حدود چهارده سال اخیر در پوشش اسلامگرایی ظاهری به قصد و هدف تبدیل احساسات اسلامی به آرای مردمی، از انگیزه‌های عاطفی و زبانی اسلامی سود برده و مردم را به رأی دادن به خود تهییج نموده‌اند.
به نظر می‌آید برخی ایرانیان و به خصوص کارشناسان ایرانی که در وزارت امورخارجه یا بدنه دولت جدید حضور دارند، همچنان در خواب غفلت بوده، هویت و ماهیت اصلی اردوغان و دوستانش را درک ننموده‌اند. این کارشناسان همچنان از حزب عدالت و توسعه و دولت اردوغان با عنوان حزب و دولت اسلامگرا یاد می‌کنند، در حالی که مشخص شده است که این حزب و دولت برآمده از آن، هرگز اسلامی نبوده و تنها به استفاده از مظاهر اسلامی برای فریب مردم پرداخته است.
به هر حال لازم است تا دولت یازدهم و به خصوص وزارت امورخارجه نسبت به ماهیت و هویت پشت‌پرده و اصلی اردوغان، حساسیت بیشتری نشان داده و نسبت به اهداف و رویکردهای بلند پروازانه، مداخله جویانه و جنگ افروزانه دولت کنونی ترکیه بر علیه اهداف و منافع ایران، دوستان و هم‌پیمانان ایران در منطقه و جهان، سیاست علمی، عملی و غیراحساسی را در پیش بگیرد تا بتواند در چارچوب سند چشم‌انداز بیست ساله ایران، جایگاه اول کشورهای منطقه را در افق ۱۴۰۴ در اختیار خود داشته باشیم، در غیر این صورت در سال ۲۰۲۳ ( ۱۴۰۱- ۱۴۰۲ شمسی) باید شاهد پیروزی و به واقعیت رسیدن توهم امپراتوری ترکیه و تسط اردوغان بر منطقه باشیم.
منابع:
۱ – خبرگزاری کردپرس. ۱۱/۱۰/۱۳۹۲٫ به آدرس: http://kurdpress.com/Fa/NSite/FullStory/?Id=56328 2 – پایگاه خبری تحلیلی فردا. ۱۱/۱/۱۳۹۳ ، به آدرس: http://www.fardanews.com/fa/news/332580 3 – خبرگزاری کردپرس. ۱۶/۱۰/۱۳۹۱٫ به آدرس: http://kurdpress.com/Fa/NSite/FullStory/?Id=37631. 4 – ذوالقدرپور، اسلام. (۱۳۹۲). هویت غرب مرکزگرا و روابط غیر همکارانه ایران و ترکیه طی سالهای ۲۰۱۲-۲۰۰۸٫ ﭘﺎﯾﺎنﻧﺎﻣﻪ ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ ارﺷﺪ علوم سیاسی. داﻧﺸﮑﺪه علوم انسانی. داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ، واﺣﺪ ﻋﻠﻮم و ﺗﺤﻘﯿﻘﺎت. ۵ – پایگاه خبری تحلیلی فردا. ۱۱/۱/۱۳۹۳ ، به آدرس: http://www.fardanews.com/fa/news/332580 6 – پایگاه خبری تحلیلی فردا. ۸/۱/۱۳۹۳ ، به آدرس: http://www.fardanews.com/fa/news/332168