جلسه ای به اسم دانشجو اما با طعم انتخابات/نیش + لبخند = نوش
27 مهر 1393 ساعت 11:44
به نظرتان عکس زیر مربوط به چه جلسه ای است؟!
گزینه های اول تا سوم معقول ترند. اما از قضا گزینه چهارم صحیح می باشد! که هیچ شباهتی جز سالنش، به جلسه دانشگاهی ندارد. تا جایی که ما یاد داریم جلسات دانشجویی را به شور و نشاط زیادش می‌شناسند. به چند صدایی جذابش. به سلیقه های مختلفی که همه دوست دارند اظهار نظر کنند حتی شده به نوشتن مقواهایی و تا آخر جلسه بالا نگه داشتنش!
اما در این جلسه هیچ خبری از این ها نبود. منبری بود یک طرفه که چند وزیر و رئیس جمهور نطق کردند، حاضرین سری به نشانه تأیید تکان دادند و دستی هم برای خالی نبودن عریضه این وسط زده شد. بعد هم رسانه ای شد جلسه با دانشگاهیان و رئیس جمهور افزود و ... .
از عمر شریف این دولت یک سال و نیمی می‌گذرد؛ اما هنوز دانشجویان فرصتی برای صحبت رودر رو با رئیس جمهورشان پیدا نکرده اند حتی به قاعده یک مصاحبه ایشان با یورونیوز!
البته دکتر روحانی در همین جلسه فرمودند که من آمده ام بشنوم نه بگویم. و ما هم به رئیس جمهور عزیزمان حسن ظن داریم. اما اگر جای ایشان بودم از این همه فرصت از دست رفته بیشتر استفاده می‌کردم. اصلاً چه منظره ای از این زیباتر که نماینده تشکلی برود بالا و در بدبینانه ترین شکل ممکن، تا می‌تواند نقد کند و حتی نیش بزند، اما رئیس جمهور لبخند بزند و بعد از صحبت آن دانشجو وقتی که آمد پایین بغلش کند و باز لبخند بزند؟!
هر چه قدر هم نیش در صحبت های دانشجویان باشد با لبخند رئیس جمهور می‌شود نوش.
چه قدر این زیباست و چه قدر فرهنگ ساز. همین را می‌شود رسانه های ما صادرش کنند به همه خبرگزاری های جهان که دانشگاه در ایران این مختصات را دارد. در آن نشاط است با انواع سلیقه و تفکر های مختلف؛ رئیس جمهورش هم در جواب همه نقدها می‌خندد. فقط زبان دیپلماسی که لبخند نیست. حتماً زبان جواب به نقد هم لبخند است. این شکلی می‌شود فرهنگ سازی کرد نه صرفاً با فرمایشات و خطابات.
البته این بی میلی برای حضور در دانشگاه در اکثر مسئولین دیده می‌شود. نمی‌دانم به چالش کشیده شدن آن‌ها برای چند دقیقه که قطعاً رشد خاص خودش را دارد، ارجحیت دارد یا جلسات سخنرانی چند ساعته با مستمعین بی تفاوت و موضوعات دست چندمی که می‌بینیم روزانه ده‌ها مورد از این جلسات برگزار می‌شود.
این در حالی است که رهبری این نظام بارها همین مسئولین را به حضور در دانشگاه‌ها و جوابگویی به دانشجویان امر کرده؛ اما خوب ... .
خود شخص رهبری با آن همه مشغله و در عین حال تفاوت شأنی و کاری، جلسات با دانشجویانش مرتب برگزار می شود؛ حتی بعضاً بیشتر از حضور یک رئیس دانشگاه در بین دانشجویانش و صحبت با آن‌ها.
رهبری به همه صحبت های دانشجویان با طمأنینه و همان لبخند ملیح گوش می دهند. آن ها که سابقه حضور در این جلسات را دارند، می‌دانند که راحت می‌شود در حضور ایشان از صدر تا ذیل نظام را به نقد کشید. خیلی هایش را هم تلویزیون خودمان سانسور می‌کند!
یکی از دانشجویان به رهبری گفت: آقا ما به بعضی از مراکز زیر نظر شما نقد داریم. دیگری از صدا و سیما گفت. یکی از 88 گفت و آن یکی از گرانی. از بسته بودن فضا و نگاه امنیتی. از وزارت خارجه تا سربازی و تبعیض بین دختر و پسر و ... ؛ همه هم با لحن های خاص خودش. همه این‌ها را رهبر نظام گوش می‌کند و پدرانه جواب می‌دهد و با شوخی هاشان همه را به وجد می‌آورد و همه اعتماد به نفس می‌گیرند. همیشه هم تأکید می‌کند که من قلباً از این مسئله خوشحالم و مهم ترین خصلت دانشجویی همین مطالبه گری است.
اما این ها را خیلی از مسئولین نمی‌فهمند. گمان می‌کنند اگر دانشجویی نقدی کرد ولو به زبان تند، دیگر یک بحران امنیتی غیرقابل کنترل پیش آمده است.
دانشجو چون محافظه کار نیست و آرمان خواه است، بهتر می‌تواند ضعف ها را ببیند و از آنجا که مستقل است، نقدش نیز خالص ترین است.
این که ایام انتخابات سر و کله بعضی از مسئولین پیدا می‌شود، خودش نشان می‌دهد که این‌ها اهل سیاسی بازی و سیاسی کاری اند. اما دانشگاه و دانشجو شأنش اجل بر این هاست و حتماً به موقعش جواب مقتضی را می‌دهد. که قطع باد و دور باد دست نااهل به دانشگاه.
دولت تدبیر و امید فرصت برای جبران کوتاهیش در محیط دانشگاه دارد. که امیدواریم فرصت سوزی نکند ... .
نقد دانشجو و لبخند همه مسئولین مستدام ...
انتهای پیامکد مطلب: 19066
آدرس مطلب: https://www.baham91.ir/vdcb0gb8.rhb90piuur.html