همه با هم - شهر من سیستان , من به تو می اندیشم

وبلاگ اسرار عشق نوشت : ﺭﻭﺯﻩ ﺧﺎﮐﯽ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﻭ ﺭﻭﺯﻫﺎﯼ ﺻﺎﻓﺘﺎﻥ ، ﻣﻘﺒﻮﻝ ﺩﺭﮔﺎﻩ ﺍﺣﺪﯾﺖ !
ﻇﻬﺮ ﺳﻮﻣﯿﻦ ﺭﻭﺯ ﻣﺎﻩ ﻣﺒﺎﺭﮎ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ۴۲ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﺁﻏﺎﺯ ﺑﺎﺩﻫﺎﯼ ۱۲۰ ﺭﻭﺯﻩ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻭ ۷۸ ﺭﻭﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﻗﯿﻤﺎﻧﺪﻩ !…
ﺟﻠﻮﯼ ﮐﻮﻟﺮ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﻡ ﺗﺎ ﺍﺯ ﮔﺮﻣﺎﯼ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺩﺭ ﺳﯿﺴﺘﺎﻥ ﻓﺮﺍﺭ ﮐﻨﻢ !…
ﮐﻮﻟﺮ ﺧﺎﮎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﻢ ﻣﯿﺰﻧﺪ ﻭ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺧﺎﮎ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺯ ﮔﺮﻣﺎﺳﺖ !….
ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻨﺪﻡ …؛
ﺻﺪﺍﯼ ﺑﺎﺩ ﺩﺭ ﺣﯿﺎﻁ ﻭ ﺣﺮﮐﺖ ﺑﺮﮒ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﻭ ﺯﻭﺯﻩ ﺑﺎﺩ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻣﺎﻧﻊ ﺍﺯ ﺗﻤﺮﮐﺰﻡ ﺷﻮﺩ … ؛
ﻏُﺮﯼ ﻣﯿﺰﻧﻢ ﻭ ﻣﺰﻩ ﺧﺎﮎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻫﺎﻧﻢ ﺣﺲ ﻣﯿﮑﻨﻢ !…
ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﻣﯿﮕﻮﯾﻢ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻣﺒﻄﻼﺕ ﺭﻭﺯﻩ ﺧﺎﮎ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻓﺮﺩﯼ ﺗﻼﺵ ﮐﻨﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺣﻠﻘﺶ ﺑﺮﺳﺎﻧﺪ ، ﺭﻭﺯﻩ ﺍﺵ ﺑﺎﻃﻞ ﺍﺳﺖ.
ﺍﻣﺎ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﻧﯿﮏ ﺩﺭ ﺳﮑﻮﺕ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺍﻧﺪﺭ ﺳﯿﺴﺘﺎﻥ ﻧﯿﺎﺯﯼ ﺑﻪ ﺗﻼﺵ ﻧﯿﺴﺖ ، ﺧﺎﮎ ﺧﻮﺩ ﺗﻼﺵ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ ﺑﺒﻠﻌﺪ .
ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺯﺍﻣﺒﯽ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﺷﻖ ، ﺷﺪﻩ ﺍﯾﻢ !… ﻧﻪ ﺗَﺮﮐﺶ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ‏( ﺳﯿﺴﺘﺎﻥ ﺭﺍ ‏) ﻧﻪ ﺩَﺭﮐﺶ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﻭ ﺗَﺮﮐﺶ ﻫﺎﯼ ﺷﻌﺎﺭﻫﺎﯼ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﻦ دلسوز ﺭﺍ هم ﺩﺭ ﺟﺎﻥ ﺩﺍﺭﯾﻢ !…
ﺑﻪ این فکر میکنم ﮐﻪ مردم ﺷﻬﺮ ﻋﻠﯽ ﺍﮐﺒﺮ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ ﮐﻮﻩ ﺧﻮﺍﺟﻪ و دریاچه خشک هامون ﺍﻣﺴﺎﻝ چه حال و روزی دارند ؟
ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﻓﮑﺮﻡ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺷﻬﺮﺳﺘﺎﻥ ﻫﯿﺮﻣﻨﺪ ﺍﻻﻥ ﺩﺭ ﭼﻪ ﺣﺎﻝ ﻭ ﺭﻭﺯﺍﻧﺪ !….
ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺳﯿﺴﺘﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻗﻠــــﻤﺮﻭ ﺑﺎﺩﻫﺎﯼ ۱۲۰ ﺭﻭﺯﻩ , ﮐﻪ ۱۲۰ روز ﺯﻭﺯﻩ ﻣﯿﮑﺸﺪ ﻭ ﻣﺮﺩﺍﻧﺶ ﺗﻦ ﺑﺮ ﺗﻦ ﺑﺎﺩ ﻣﯽ ﺳﺎﯾﻨﺪ !…
ﺍﻣﺎ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﮐﻪ ﺣﺎﻝ ﺧﻮﺷﻤﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﺩﯾﮕﺮ ﻧﺎﺧﻮﺵ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ !…
ﻭﻟﯽ ﺑﺎﺯ ﻫﻢ ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎﻣﻮﻥ ﺭﺍ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ ﻭ ﺑﻪ ﺳﯿﺘﮏ ﺭﻭﺳﺘﺎ ﺩﻝ ﺧﻮﺵ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ و گل و بلبل و ساز میبینیم و به نوای ساز و دهل دل خوش میکنیم !…
ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺁﺳﻤﺎﻧﺶ ﺁﺑﯽ ﻧﯿﺴﺖ … ؛
ﺷﺐ ﻗﺮﻣﺰ ﺍﺳﺖ !…
ﺭﻭﺯ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﯼ ﺍﺳﺖ !…
ﺧﺎﮐﺴﺘﺮﯼ !…

اما

شهر من سیستان , من به تو می اندیشم نه به تنهایی خوش