روحانی نان داد

سیاسی نوشت

13 آذر 1393 ساعت 9:00

وبلاگ کلبه طلبگی  نوشت

نه، قبول کن این یک داستان نیست، داستان نان دادن برای خانواده به عنوان یک اجتماع کوچک آنطور که یادم می آید در ذهن ها از زمانی ریشه انداخت که در کلاس سرد دبستان کنار یک بخاری نفتی و با صدای شکسته و گلوی گرفته می خواندیم: بابا نان داد، بابا آب داد.

من یادم نمی آید،و نمی دانم چرا از آن روزگارها همیشه نان آور خانه بابایی با دست های پینه ای و کمر خم بود که هرگز برای کارش از کسی مزدی نگرفت.

آزگار گذشت و همه گفتند: "هر که دندان دهد نان دهد"ولی نمی دانم چرا بعضی ها زیر بار این گفته که "هر که نان گیرد ایمان گیرد"نمی روند.

 شاید در این گفته کمی اغراق باشد ولی نمی توان صورت مسئله را از این حقیت روشن پاک کرد، زیرا همه می دانیم که در جامعه کنونی بیشتر مفاسد ریشه در فقر اقتصادی و فرهنگی دارند.

 شما راست می گویید و ما دروغ گویی خود را بر سر بی سوادی خودمان می گذاریم که از واقعیات جامعه خبر نداریم.

گزارش های دروغین از وضعیت گرانی در جامعه، تورم و بی کاری دردی از مردم دوا نخواهد کرد،چرا از گرانی های واقعی بازار کسی گزارش نمی دهد؟چرا علیه گرانی هایی که با شیب ملایم دارد قشر ضعیف را ضعیف تر می کند، مطلبی نمی گذارید؟

درد آور است اینکه قانون برای افراد ضعیف جامعه باشد، درد آورتر از آن دردی است که این روزها بر روی زخم افراد ضعیف جامعه به نام عدالت پاشیده می شود.

اِ هِ نمی دانم واقعا کسی نمی داند یا کسانی هم که میدانند خودشان را به ندانم کاری زداند.

 بگذریم، نوشتن کار من نیست چون اعتقاد دارم باید دردها را لمس کرد،کسی چه می داند از درد مادری که برای مدوای خود پولی ندارد،کسی چه می داند از دردهای بزرگی که سینه های کوچک را تنگ و بغض هایی شده که چون استخوان در گلو گیر کرده است.

روز به روز قشر ضعیف جامعه ضعیف تر می شود و این یعنی هشداری که دولت باید آن را جدی گرفته و در این عرصه فعالیت موثری برای فقر زدایی انجام دهد.

نیازی نیست دولت برای نشان دادن عملکرد خود در مرحله اول با تدارک دیدن برنامه تلویزیونی به مردم گزارش بدهد، گزارش واقعی مردمانی هستند که در این شهر دنبال کار می گردند؛ اگه باورتان نمی شود حتی صبح یک روز برفی و سرد با هم چند مسیر تا میدان های شهر همسفر شویم و واقیعت ها را از گزارش تا عمل ببینیم.

 برگریدیم به دبستان،آنجا که بابا نان می داد،اینجا هوای شهر آلوده است به حق خوری ها،اینجا دولت به افراد کم درآمد، یعنی در صورت خوش بینانه به بیشتر از 50 درصد مردم یارانه می دهد!!!نه ظاهر بین نباش این فقط یک یارانه نیست این یعنی وابسته کردن مردم به دولت، یعنی نان شبت را من خواهم داد پس نیازی نیست در جامعه اشتغال ایجاد شود،یعنی باید چشم به راه باشی و ...

اگر وضعیت همینطور ادامه پیدا کند و روزی فرا رسد که حتی بابای دبستان نیز نتواند نان خانواده که نه، حتی برای خودش نان پیدا کند، شک ندارم در این روز، سر ماه که فرا رسید خواهد گفت :روحانی نان داد...

انتهای پیام/

کد مطلب: 19337

آدرس مطلب: https://www.baham91.ir/vdccm1qs.2bqo18laa2.html