همه با هم - کار فرهنگی با حداقل امکانات در مساجد

وبگاه "هما (هسته‌های مقاومت اسلامی) " نوشت: مساجد شهرها و روستاهای کشورمان همانطور که پیش از انقلاب اسلامی خاستگاه مبارزات علیه نظام شاهنشاهی و محلی برای مدیریت این مبارزات بودند پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز همواره مقری برای حفظ و اشاعه دستاوردهای انقلاب اسلامی به شمار می رفته است. بسیاری از مساجد شهرها و روستاهای بزرگ کشورمان در دهه اول بعد از پیروزی انقلاب (و تا حدودی هم سالهای بعد از آن) دارای گروه های سرود و تئاتر بوده اند و فعالیتهای فرهنگی بسیاری در آنها صورت می گرفته است. خاطرم هست سال 74 که من کلاس چهارم بودم مراسم تقدیر از دانش آموزان برتر ثلث اول همزمان با دهه فجر و در مسجد روستا برگزار می شد و ما «جوایزمان» را در «جشن پیروزی انقلاب» که بعد از «نماز جماعت» برگزار می شد می گرفتیم. در همان مراسم هم گروه سرود و تئاتر مدرسه روستا برای حضار برنامه اجرا می کردند. یادم هست که نه گروه سرودمان خیلی هماهنگ بود و نه نمایش تئاترمان حرفه ای برگزار شد اما به هر حال یک تولید فرهنگی بومی بود با حداقل امکانات که محتوایی دینی و انقلابی داشت. البته در بعضی سالها نیز این فعالیت ها در مساجد سست شد ولی چندسالی است که به همت کانون های مساجد اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و پایگاه های بسیج و ائمه جماعات مجددا جان گرفته و امکانات نسبتا خوبی هم از سوی این دو نهاد فراهم شده است. چند روز پیش که من و دوستانم برای انجام کاری به مسجد روستای گیودره(یکی از روستاهای استان همدان) رفته بودیم متوجه شدم که به همت کانون فرهنگی مسجد و پایگاه بسیج یک نمایشگاه کتاب مختصر و مفید در داخل مسجد برپا شده است. نمایشگاهی که کتاب هایش بدون امکانات خاصی روی زمین به صورت مرتب چیده شده بود و محتوای آنها نیز بسیاری از سلایق را پوشش می داد. وقتی در این رابطه با یکی از اعضای هیات امنای مسجد صحبت کردم از استقبال نوجوانان و جوانان از کتابهای این نمایشگاه بسیار راضی بود و اظهار خوشحالی می کرد. نکته ای که مرا به نگارش این سطور ترغیب کرد این بود که ترکیب منبر و نماز جماعت و کتاب و آگاهی و جهاد فرهنگی که همه در سنگر اسلام در یک روستا با کمترین امکانات اتفاق افتاده است می تواند هم دلگرم کننده باشد و هم درسی باشد برای ما و همه کسانی که امکانات خاصی ندارند ولی به واسطه تکلیف مداری خود، عزم فرهنگسازی دارند.