همه با هم - نه شیر شتر می خوام نه دیدار عرب!

وبلاگ شهریار زاهدان نوشت :
سازمان مدیریت و برنامه ریزی استانها كه در سال 1365 براساس مصوبه شورای عالی اداری كشور وتایید هیات دولت به همراه كلیه ابواب جمعی به سازمان اداری استانداریها منتقل و ادغام گردید در سیستان و بلوچستان دارای 51 نفر پرسنل بود كه23 نفر آنها از تحصیلات دانشگاهی (لیسانس بالاتر) برخوردار ومابقی در سطوح تحصیلی پایین تر قرار داشتند.

گفته میشود در بدو انتقال برغم اینكه 30 درصد دارندگان تحصیلات كارشناسی و بالاتر این سازمان بعنوان معاون استاندار، مدیركل و معاون مدیر كل در سازمان اداری استانداری منصوب و جایگزین شدند اما در عمل ضریب نارضائی آنها از این ادغام كاملا مشهود و در سطح بالایی قرار داشت، آنها نامطلوب بودن جو اداری دستگاه سیاسی را هرگز برنتافتند و هم اكنون نیز بسیاری از مدیران فعلی استانداری كه اصالتا كارمند مدیریت و برنامه ریزی هستند روز شماری دارند كه عطای مسئولیت های استانداری را به لقایش ببخشند و باردیگر بعنوان كارشناس به سازمان تخصصی خود برگردند.

شما فكر می كنید علت این میزان نارضائی و نَچَسبی سیستم اداری استانداریها در چیست كه برغم برخورداری از مسئولیت های پُر طمطراق مثل معاونت یك استانداری، مدیركل ستادی، یا فرماندار و...پس از مدت كوتاهی فرد غیر كادر وزارت كشور، انگیزه ادامه خدمتش را ازدست میدهد و تمایل دارد به سازمان اولیه اش عودت گردد كه البته نمونه و مصداق اینگونه افراد كه از وزارتخانه های دیگر مامور در وزارت كشور بودند وپس از مدتی به سازمان اولیه شان برگشتند و پشت سرشان را هم نگاه نكردند فراوان است!!!!

یكی از دوستان سازمان مدیریتی می گفت:ادغام سازمان مدیریت و برنامه ریزی استانها به استانداریها مارا از نعمت خوردن شیر شتر برخورداركرد ولی چون دیدار عرب در بیابانها و طوفانهای شن برایمان مشقت بار است لذا: نه شیر شتر می خواهیم و نه دیدار عرب!!