همه با هم - جام جهانی برزیل همراه با دستگاه MRI

وبلاگ فراتر از رویا نوشت :

ام _ ار _ آی زابل بودن یا نبودن : بعد از گرفتن یک ساعت مرخصی از اداره عازم بیمارستان شدم تا نوبت « ام ـ آر ـ آی» بگیرم . سرخوش از این که پس از سال ها دیگر نیازی نیست برای چنین کاری بیش از دویست کیلومتر تا زاهدان را طی طریق کنم .

مگر نه این که چندی پیش دوستان در بوق و کرنا کرده بودند که زابل هم «ام ـ آر ـ آی» دار شد . البته آمدن خود دستگاه یک مساله بود و به نام خود زدن سند این اقدام مهم توسط مسئولین مساله ای دیگر و بالاخره کسی هم نفهمید بانی این کار مهم چه کسی بوده است؟ نماینده مجلس؟!! دانشگاه علوم پزشکی ؟!! فرمانداری؟!! و یا… فقط در این میان تنها کسی که آوردن «ام ـ آر ـ آی» زابل را به خودش نسبت نداد حضرت حافظ بود ( که آن هم یا خبر نداشت ویا نمی دانست زابل کجاست ) !!!

پس از ورود به بیمارستان هنوز دفترچه در دست و واژه ها از دهانم بیرون نیامده با رویی عبوس مواجه شدم که می گفت دستگاه خراب است آمدم بپرسم مگر این دستگاه را تازه نیاورده اند که دیدن تابلوهایی از جنس بنر و منقش به مجازات های حبس و شلاق و جریمه نقدی برخورد با عوامل بیمارستانی دهانم را بست تازه بعضی از مراجعین می گفتند « شنیده ایم باید کارشناس مربوطه از کشور کره تشریف بیاورند و مشکل نرم افزاری دستگاه را حل کنند » (کار ما دست کره ای ها گیر نکرده بود که کرد)این مساله شد سوژه ی چند سئوال و پیشنهاد که بد نیست مطرح شود:

۱ ـ کجایند مردان بی ادعایی!!!! که در هنگام افتتاح و نصب دستگاه باد به غبغب مبارک می انداختند و آوردن آن را از اقدامات گوش فلک کر کن خویش می خواندند ای کاش بیایند و دستبخت به قول معروف دیشلمه ای خود را ببینند.

۲ ـ اصلا چه لزومی دارد نماینده ی کره به ایران بیاید که معلوم نیست در لفافه ی این سفر سر از کجا در بیاورد و با برخی از افراد معلوم الحال ملاقات نکند؟

حالا که به لطف یارانه وضع بیمارستان ها خوب شده خود دستگاه را به کره ببرند و با توجه به اهمیت دستگاه هفت ـ هشت نفر از صاحب منصبان بیمارستانی طی حکم ماموریت مسئولیت خطیر این سفر را بر عهده بگیرند تا مبادا سر بیمارستان کلاه برود (نه که تا حالا نرفته !!!!) البته ای کاش این دستگاه برزیلی بود تا این مسافران زحمتکش به بهانه تعمیر دستگاه سری هم به مسابقات جام جهانی می زدند و بچه های غیرتمند تیم ملی را تشویق می کردند.

۳ ـ پیشنهاد می کنم متولیان تهیه «ام ـ آر ـ آی» زابل (که هنوز هم مشخص نیستند)از این پس از کشور دوست و برادر ـ چین ـ که هم زبان ما را خوب می فهمند و هم با پول ما مشکلی ندارند خرید کنند نه از کره که حتی با زبان ایما و اشاره هم نمی توانیم حرف هم را بفهمیم آن هم کره ای که همین چندی پیش در مقدماتی فوتبال جام جهانی از ما زخم خورده و منتظر انتقام است. آقا جان چشم بادامی چشم بادامی است چه فرقی می کند کره یا چین ؟!!! مهم این است کارمان مقرون به صرفه راه بیفتد.

۴ ـ با این وضعیت ، تکلیف دستور هیئت دولت مبنی بر انجام کلیه خدمات درمانی در یک بیمارستان چه می شود؟

فکر می کنم دو راه وجود دارد : اول این که بیمارستان با هزینه خود بیمار را به زاهدان بفرستد . دوم این که دستگاه را از زاهدان به زابل بیاورد البته راه سومی هم هست و آن این که با کمک وزارت خانه های محترم امور خارجه و کشور مشکل روادید بیماران عزیز را حل کنند تا مردم بتوانند از امکانات پیشرفته تر کشور دوست و برادر ـ افغانستان ـ که احتمالا خیلی هم پیشرفته تر از بیمارستان ماست بهره مند شوند.

۵ ـ روی صحبتم با مردم است :

آن هایی که به دلیل وخامت حال بیمارشان قادر به جابه جایی به زاهدان یا جاهای دیگرنیستند به من و مسئولین هیچ ربطی ندارد و این مشکل خودشان است اما آن ها که می توانند بیمار خود را حرکت دهند لطفا هرچه زود تر بروند چون با یک تیر سه نشان می زنند اول این که کار درمان و «ام ـ آر ـ آی » خود را پیگیری می کنند . دوم این که دستور موکد اسلامی صله رحم را به جا می آورند و با اقوام و دوستان خود و نیز هم استانی های عزیز مرکز نشین دیدار ها را تازه می کنند و سوم این که روند پیشرفت پروژه ی باستانی!!!! بزرگراه زابل ره زاهدان را از نزدیک می بینند و خیلی هم ذوق می کنند حالا بی انصافی نیست گله می کنیم ؟!!!

در پایان یاد شعری می افتم که دوستی در زمان افتتاح «ام ـ آر ـ آی » بیمارستان امیر المومنین(ع) زابل و آن چالش های تبلیغاتی زمزمه می کرد که :

از طلا بودن پشیمان گشته ایم مرحمت فرموده مارا مس کنید