همه با هم - کفش های قرمز تنها وسیله اند!

وبلاگ دنیای راه راه نوشت: هنــوز از در حرم بیــرون نیامده بــود … که چادرش را بــرداشت ! روسریـش را شُل تـر کــرد و آهی کشید و گفت : داشتـم خفـه می شدم . همینـطور که بهش نــگاه می کــردم ، چشمم به کیـفش افتـاد کــه شایــد ۲-۳ کیلویـی بــود ، خواستم جلو بــرم ُ بــگم … که صدای تـق تـق کفش هایش توجـه مـرا بــه خودش جلب کــرد ، کفش هایـی با پاشنــه های آنچنانی ، که حتــی راه رفتــن را به سختی انجام می داد ! اگــر با کفش های پاشنــه بلنـدشان صـدبار زمیــن بخورنــد با خنــده بلنــد می شونــد، اما کافیست یــک بار با تـو برایشان اتفاقی بیفتــد، چقدر سریــع کنارت می زننــد ! و برای کنار زدنـت فلسفه می بافنــد و آیــه توجیـه می کننــد. ای چـادر ! چقدر غریبــی !