ولایت مطلقهی فقیه؛ پاسدار حاکمیت قانون
2 بهمن 1392 ساعت 7:36
وبلاگ "ولایت فقیه و حکومت اسلامی" نوشت:
برخی الفاظ، ممکن است در اولین نگاه، موجب برداشت نادرست و غلط شوند و مخاطب را به اشتباه بیندازند. مثلاً ممکن است لفظ «مطلقه» در عبارت «ولایت مطلقهی فقیه»، برای بعضی افرادِ ناآشنا به مبانی دینی، ایجاد سوال کند که چگونه یک فرد غیر معصوم، میتواند در کارهای خود، مطلق عمل کند؟
در چنین شرایطی، یک توضیح ساده و منطقی، برای رفع این سوءبرداشت، کافی است. اول اینکه «مطلقه بودن ولایت فقیه» به هیچ وجه به معنای دلبخواه عمل کردن نیست؛ چون در اینصورت، عدالت فقیه، مخدوش میشود و او دیگر حتی صلاحیت امامجماعتبودن را هم را از دست میدهد چه رسد به ولایت بر مردم. بنابراین، قید «مطلقه» به معنای «هر چه دلش خواست» نیست.
اما معنای «ولایت مطلقهی فقیه» چیست؟ «ولایت مطلقه» که در برخی آثار پیشینیان، به «ولایت عامه» هم تعبیر شده به این معناست که فقیه جامعالشرایط، میتواند در هر یک از امور حکومتی که لازم باشد وارد شده و دستوری بر اساس مصلحت جامعه، صادر کند و در این دستور صادر شده، همهی افراد، حتی فقهای دیگر، موظفند تا به آن عمل نمایند. نظریهی «ولایت مطلقهی فقیه» در حقیقت، به رهبر جامعه، اجازهی انعطافپذیری و مدیریت پدیدههای نوظهور را میدهد تا بتواند طبق تحولات هر عصری، جامعه را در مسیر صحیح، هدایت کند.
در طول ۳۵ سال اخیر هم نه تنها هیچ موردی از خودکامگی و استبداد در اعمال «ولی فقیه» مشاهده نشده است؛ بلکه خاضعترین و مطیعترین افراد در برابر قوانین الهی و حتی قوانین مصوب کشور، همین «ولی فقیه» بوده است. امام خمینی (رحمهالله) میفرمود: «در اسلام آن چیزی كه حكومت میكند یك چیز است و آن قانون الهی است. پیغمبر اكرم(صلیاللهعلیهوآله) هم به همان عمل میكرده است، خلفای او هم به همان عمل میكردند، حالا هم ما موظفیم كه به همان عمل كنیم، قانون حكومت می كند، شخص هیچ حكومتی ندارد.»1
مقام معظم رهبری، حضرت آیتالله خامنهای هم بارها از لزوم پایبندی خود و دیگران به قانون سخن گفتهاند: «بعضیها خیال مىكنند كه این «ولایت مطلقهى فقیه» كه در قانون اساسى آمده، معنایش این است كه رهبرى مطلقالعنان است و هر كار كه دلش بخواهد، مىتواند بكند! معناى ولایت مطلقه این نیست. رهبرى بایستى موبهمو قوانین را اجرا كند و به آنها احترام بگذارد... منتها قانون اساسى راه چارهاى را باز كرده و گفته آنجایى كه مسئولان امور در اجراى فلان قانون مالیاتى یا سیاست خارجى، بازرگانى، صنعتى و دانشگاهى دچار مضیقه مىشوند و هیچ كار نمىتوانند بكنند، رهبرى مرجع است... این معناى ولایت مطلقه است، والّا رهبر، رئیسجمهور، وزرا و نمایندگان، همه در مقابل قانون تسلیمند و باید تسلیم باشند.»2
-----------------------------------------------------------------------
۱- كوثر، ج۲، ص۲۱۵
۲- بیانات در دیدار جمعی از دانشجویان، ۲۶ آذر 1382
انتهای پیام/
کد مطلب: 11003
آدرس مطلب: https://www.baham91.ir/vdcex78z.jh8z7i9bbj.html