همه با هم - آیا تندروی و تخریب مصداق اعتدال است؟

وبلاگ "سوتیتر" نوشت: ۸ سال مدیریت قالیباف بر شهرداری تهران آن قدر پر ثمر بود که در‌‌ همان ابتدای تبلیغات انتخاباتی و حتی تا قبل از ظهر روز چهارشنبه قبل از انتخابات، یعنی زمانی که هنوز حرف‌ها و سیاسی بازی‌ها نتیجه نداده بود، او را در تمام نظر سنجی‌ها حائز بیشترین آرا معرفی می‌کرد و چه بسا اگر بعضی رفتار‌های غلط از اصولگرایان سر نمی‌زد اکنون قالیباف بر مسند ریاست جمهوری نشسته بود و نه نیازی به این یادداشت‌ها بود و نه حرف‌هایی از این دست... حالا اما شرایط به گونه دیگری رقم خورده و مردی به ریاست جمهوری رسیده که شعار زیبای اعتدال را به عنوان مشی اصلی خود معرفی کرده است.
رعایت انصاف و عدالت حتما جزو اولین ملزومات اعتدال است. نمی‌توان شعار از اعتدال داد و چشم بر بی‌عدالتی‌ها بست. روی سخنم با شخص رئیس جمهور نیست و خطابم با آن هاست که این روز‌ها از شعار اعتدال دکتر روحانی کیسه دوخته‌اند و سعی دارند تمام گذشته پر خطای خود را با تغییر شعار از اصلاح طلبی و شعارهایی از این دست به اعتدال گرایی وارونه جلوه دهند. نمی‌خواهم بگویم همه اصلاح طلبان گذشته‌ای پر خطا دارند که اتفاقا خیلی از آن‌ها که در کارنامه اعمالشان نقاط سیاه کم تری وجود دارد محکمتر پای اصول اولیه خود ایستاده‌اند و از قضا آن‌ها که خود می‌دانند چه کرده‌اند تلاش دارند رنگ عوض کنند.
بگذریم! سخن از قالیباف بود و شهرداری تهران... با اینکه من مشهدی هستم و در تمام این ۸ سال به جز چند سفر کوتاه حضور زیادی در تهران نداشته‌ام، اما از‌‌ همان حضورهای کوتاه و هم کلامی با اقوام و دوستان تهرانی متوجه شده‌ام که میزان رضایت از عملکرد قالیباف در مدیریت شهری تهران و اقدامات بی‌مانند او چقدر است. اما انگار عده‌ای آن قدر این روز‌ها مست از قدرت شده‌اند که چشم‌هایشان دیگر هیچ نمی‌بیند و در معرکه قدرت طلبی از هیچ ابزاری برای تخریب دریغ ندارند.
اول این را بگویم که تا پیش از برنامه گفت‌و‌گوی ویژه خبری دکتر قالیباف در رای دادن به او مردد بودم، اما آنجا که دیدم بر خلاف خیلی‌ها دستاوردهای تمام این سال‌های نظام را ارج نهاد و هیچ کدام را زیر سوال نبرد و به زیبایی درباره دستاوردهای همه دولت‌ها صحبت کرد بر نظرم استوار شدم.
اما در این روز‌ها که دوباره بحث انتخاب شهردار تهران به میان آمده عده‌ای دقیقا خلاف این رویه عمل می‌کنند و به جای تقدیر از اینکه از این همه اقدام مثبت که تنها با اتکا به مدیریت جهادی ممکن است، سعی در نادیده گرفتن تمام دستاوردهای او برای تخریب قالیباف و رساندن افراد دیگر به شهرداری تهران دارند. جالب اینکه رسانه‌های جلو دار این جریان که تقریبا هر روز با مطالب مختلف سعی بر دامن زدن به این موضوع دارند، همگی چند وقتی است مدعی اعتدال گرایی شده‌اند و هر کس که با آن‌ها نباشد را افراطی می‌خوانند.
کاری به این ندارم که چه کسی افراطی است و چه کسی اعتدال گرا! فقط می‌خواهم بگویم قطعا این تخریب‌ها و ندیدن‌ها مصداقی از اعتدال نیست. اینکه شورای شهر را سیاسی کرده‌اند و اینکه می‌خواهند به جای یک مدیر کارآمد یک شخصیت سیاسی هم صنف و هم فکر خود را به مدیریت شهری برسانند بماند، اما آیا بهتر نیست به جای چشم بستن بر خدمات قالیباف و تخریب او از طریق‌‌ همان سیاسی بازی‌ها که اتفاقا تبحر ویژه‌ای در آن دارند دوستان خودشان را به قدرت برسانند؟!
انتهای پیام