همه با هم - با رفتارمان چراغ سبز نزنیم

وبگاه "ترنم یاس" نوشت: خواهران با حجاب و با تقوا كه در جامعه رفت و آمد می كنند،‌ چگونه از شرّ جوانان بزهكار در امان باشند؟ عامل مهمی كه در شرایط ناسالم، فرد را از آلوده شدن به گناه باز می دارد، شرم و حیا است. هر چه حیا بیش تر باشد، نیروی بازدارنده قوی تر خواهد بود. امام علی(ع) می فرماید: "عفت و پاكدامنی به اندازة شرم و حیای انسان است".[1] پیشوایان دین به منظور حفظ عفت عمومی و امان بودن از تیررس نگاه های آلودة صیادانِ هوس ران به زنان توصیه كرده اند جز به ضرورت از خانه خارج نشوند. امام علی(ع) می فرماید:‌ "آن ها را در پردة حجاب قرار داده تا نامحرمان را ننگرند،‌ زیرا سخت گیری در پوشش، عامل سلامت و استواری آنان است".[2] اگر از منزل خارج شدند،‌ با متانت و وقار سخن بگویند و رفت و آمد داشته باشند. قرآن مجید به زنان پیغمبر دستور می دهد كه به گونه ای هوس انگیز سخن نگویید كه بیمار دلان در شما طمع كنند.[3] تجربه نشان داده است كه مراعات حجاب و حیا توسط دختران موجب حراست و سلامت روحی آن ها می شود. جوانان بزهكار معمولاً سراغ افرادی می روند كه چراغ سبزی از آن ها ببینند اما اگر با افرادی متین و با وقار و با شخصیت مواجه شوند،‌ ممكن است ابتدا سخنی ناپسند بگویند اما قطعاً وقتی با عكس العمل سخن طرف رو به رو شوند، از ادامه و تكرار آن جلوگیری می كنند. پی نوشت ها: [1] غررالحكم، ج 4، ص 312. [2] نهج البلاغه، نامة 31. [3] احزاب (33) آیة 32