بنيادهاي تحقيقات استراتژيك آمريكا و فيوچر لوژي انتخابات در ايران
25 خرداد 1392 ساعت 7:23
وبلاگ چشمه جاری نوشت:
اين روزها بازار حدس و گمان هاي انتخاباتي در ايران داغ است، اما اين انتخابات نه تنها ايرانيان را كه حتي انديشكده هاي غربي را نيز به دايره حدس و گمان كشانده است، باهم مروري مي كنيم بر اين گمانه زني ها.
اندیشکده «شورای روابط خارجی» در مصاحبه‌ای با «ری تاکیه» ، عضو ارشد این اندیشکده آمریکایی به بررسی انتخابات ۲۴ خرداد پرداخت و نوشت: هنوز مشخص نیست که چه کسی پیروز نهایی انتخابات ریاست جمهوری این هفته ایران خواهد شد. اما پیروز این انتخابات به احتمال زیاد از جناح محافظه کار و انقلابی خواهد بود. این‌ها حرف‌های «ری تاکیه»، یکی از پژوهشگران شورای روابط خارجی است. به عقیده او شانس موفقیت «حسن روحانی»، تنها مدعی میانه رو، بسیار کم است ولی او توان آن را دارد که به حضور جریان اصلاحات در انتخابات جانی دوباره ببخشد. در حالی که هیچ کدام از نامزدها به طور مستقیم از تعلیق فعالیت‌های هسته‌ای حمایت نکرده‌اند ولی اگر به حرف‌های آنان دقت کنید متوجه خواهید شد که آنان در صحبت‌های اخیر خود در حوزه سیاست خارجی نشان داده‌اند مایلند در مورد قضیه اتمی نگاه و عملکرد بازتری داشته باشند.
«المانیتور» در گزارشی به قلم «سید حسین موسویان» پژوهشگر اندیشکده «ویلسون» و رئیس سابق کمیته روابط خارجی شورای امنیت ملی ایران نوشت: سابقه بحران هسته‌ای جاری به 1382 بر می‌گردد که محمد البرادعی دبیر کل آژانس بین‌المللی انرژی هسته‌ای از تأسیسات هسته‌ای نطنز دیدن کرد و رسماً اعلام نمود که ایران از جمله ۱۰ کشوری است که به فن‌آوری‌ها و توانمندی‌های غنی‌سازی هسته‌ای دست یافته است. از آن زمان تا کنون ایران و جهان دو دیپلماسی متفاوت هسته‌ای، یکی در زمان تصدی محمد خاتمی و دیگری در دوران محمود احمدی نژاد با هزینه‌ها و ثمر بخشی‌های متفاوت را آزموده‌اند.''
اندیشکده انگلیسی «چتم هاوس» در مقاله‌ای ضمن بررسی نقش ریاست جمهوری جدید ایران در روند مذاکرات اتمی، به بررسی دیدگاه‌های مختلف هر کدام از نامزدها در این حیطه پرداخت و نوشت: یکی از ملاحظات مهم پیش روی انتخابات ریاست جمهوری ایران در 14 ژوئن، تأثیر رییس جمهوری جدید بر آینده‌ی مذاکرات اتمی است. با وجود این که رییس جمهوری در ایران قدرت تصمیم گیری در مورد استراتژی راهبردی مذاکرات اتمی را ندارد، اما نقش مهمی در تعیین نوع و تکنیک‌های مذاکرات دارد.
مجله «فارن پالیسی» در گزارشی به قلم «روبین رایت» از اعضای اندیشکده «صلح آمریکا» و اندیشکده «ویلسون» که از سال 1973 چندین بار به ایران سفر کرده و چند انتخابات از جمله انتخابات ریاست جمهوری سال 2009 را تحت پوشش قرار داده است، نوشت: شاید تعداد کاندیداها محدود باشد، اما جهان خارج می‌تواند از انتخابات ریاست جمهوری ایران در سال 2013 درس‌های زیادی بیاموزد. اکنون که دوره احمدی‌نژاد رو به پایان است، انتخابات سه شاخص اساسی در مورد جمهوری اسلامی ارائه می‌دهد.
ول، تعداد (واقعی) شرکت‌کنندگان در انتخابات نشان می‌دهد چه تعداد از مردم ایران هنوز به تنها حکومت مدرن روحانیون در جهان علاقمندند. دولت به شدت نگران تعداد افرادی است که با رأی خود ثابت می‌کنند دولت هنوز قیومیت مردم را به عهده دارد. رای دادن تقریباً تبدیل به مسئله‌ای حیاتی برای روحانیون حاکم بر این کشور شده است.
آیت‌الله علی خامنه‌ای رهبر معظم ایران در درخواستی علنی در 4 ژوئن گفت، “رای به هر یک از این هشت کاندیدا رای به جمهوری اسلامی و رای اعتماد به نظام و جریان انتخاباتی ماست. ” او جهان خارج را متهم به توطئه‌چینی برای کاهش تعداد رأی‌دهندگان کرد. بی‌تردید رهبران این کشور امیدوارند حداقل 60 درصد از 50 میلیون رأی‌دهنده واجد شرایط پای صندوق‌های رای حاضر شوند.
نشریه آمریکایی «فارن افرز» که توسط اندیشکده شورای روابط خارجی منتشر می‌شود در گزارشی به قلم «دنیس راس» عضو ارشد اندیشکده واشنگتن و دستیار ویژه اسبق «اوباما» در امور خاورمیانه نوشت: بسیاری از مفسران، به این علت که در هر صورت آیت‌الله خامنه‌ای تمامی تصمیمات سیاسی مهم را اتخاذ خواهد کرد، از پرداختن به انتخابات پیش رو در ایران سر باز زده‌اند. اما ظاهراً انتخابات ریاست جمهوری برای رهبر ایران مهم است، و دقیقاً به همین دلیل باید برای ناظران غربی نیز اهمیت داشته باشد. این انتخابات را باید به عنوان عرصه‌ای در نظر گرفت که نیات سیاسی رهبر، از جمله مسائل مربوط به برنامه هسته‌ای را نشان می‌دهد.
در میان هشت نامزد تأیید صلاحیت شده، چهار تن از آنان به رهبر نزدیک هستند و ممکن است از اعتبار لازم برای مذاکره برخوردار باشند: «علی‌اکبر ولایتی»، مشاور آیت‌الله خامنه‌ای در امور خارجی؛ «محمدباقر قالیباف»، شهردار تهران و فرمانده سابق سپاه پاسداران؛ «حسن روحانی»، مذاکره‌کننده سابق ایران با اروپا در خصوص برنامه هسته‌ای؛ و «سعید جلیلی»، نماینده کنونی آیت‌الله خامنه‌ای در مذاکرات هسته‌ای با گروه 5+1. با این که از لحاظ تئوری ممکن است هر یک از این کاندیداها در انتخابات برنده شوند، اما این حقیقت که رسانه‌های ایرانی بر «جلیلی» تمرکز بیشتری داشته‌اند، به طور قطع نشان می‌دهد که او کاندیدای ارجح آیت‌الله خامنه‌ای است؛ حتی با وجود این که اعتبار او در میان سایر نامزدها از همه کمتر است.
«اندیشکده بروکینگز» در گزارشی به قلم «سوزان مالونی» نوشت: «حسن روحانی» به دنبال چه هدفیست؟ او، به عنوان یکی از هشت نامزد رسمی انتخابات، باید تبلیغات انتخاباتی محتاطانه‌ای در پیش داشته باشد چرا که به هر حال در شرایط امروز ایران هیچ چیز مشخص و شفاف نیست؛ اما به لطف رهبر ایران، «آیت‌الله خامنه‌ای» ، قوانین بازی انتخاباتی به خوبی مشخص و تعیین شده است. آیت‌الله «خامنه‌ای» انتظارات خود از انتخابات را به شکل جدی و واضح اعلام کرده است: به گفته او این کارزار یک «حماسه» به نفع حکومت خواهد بود و نامزدها از هر گونه اشاره یا صحبت که بویی از امتیازدهی به دشمن داشته باشد دوری خواهند کرد؛ لذا هر تحرکی که نشانی از احیای جنبش سبز یا تکرار ناآرامی‌های عمومی که چهار سال پیش پس از انتخابات رخ داد از سوی حکومت تحمل نخواهد شد. مقامات امنیتی ارشد ایران جهت برطرف شدن هر گونه کج فهمی که احیاناً هنوز وجود دارد هشدارهای جدی و خطرناکی داده‌اند.
یک اندیشکده انگلیسی با اشاره به انتخابات ایران و اینکه ایران در اواخر جنگ با عراق و در زمانی که کسی تصورش را نمی‌کرد حاضر شد آتش بس را امضا کند بر این نکته تاکید کرد که باید با دیدگاهی مثبت به تغییر در سیاست ایران امیدوار بود.
جلسه اي در اندیشکده انگلیسی «چتم هاوس» در ماه مه سال 2013 برگزار شد و شرکت کنندگان در آن درباره اوضاع ایران تا زمان برگزاری یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری که قرار است فردا برگزار شود گفتگوهایی داشتند. در این نشست کارشناسان معتقدند که تمامی نامزدها از میان افرادی انتخاب می‌شوند که روابط خوبی با رهبر ایران دارند، اما باید منتظر ماند و دید که نامزدی که الویت دارد چه کسی خواهد بود. همچنین آنها بر این باورند که نامزدهای انتخابات باید چهار چوب سیاست‌های خود را مشخص کنند و نقشه‌هایی که برای اداره کشور دارند را تشریح نمایند. آنها همچنین عنوان کردند که با توجه به بی‌علاقگی‌ای که نسبت به نامزدهای این دوره از انتخابات وجود دارد بعید به نظر می‌رسد در صورت اعلام نتایج شبهه انگیز، اعتراضاتی در اندازه آن چه در سال 2009 رخ داد امسال به وقوع بپوندند. کارشناسانن این اندیشکده انگلیسی می‌گویند مشکلات بین اروپا و ایران حتی پس از برگزاری انتخابات هم چنان به قوت خود باقی خواهند ماند چرا که از یک سو مقامات ایران تصور می‌کنند کشورهای عضو «اتحادیه اروپا» از نقش تعریف شده خود به عنوان میانجی‌گر و میانه‌رو تخطی کرده‌اند، و از سوی دیگر کشورهای اروپایی رئیس جمهور ایران را فاقد قدرت لازم برای اعمال تغییر اساسی در سیاست‌ها می‌دانند.
انتهای پیام/
کد مطلب: 2599
آدرس مطلب: https://www.baham91.ir/vdcg.y9xrak9nypr4a.html