همه با هم - کوه باستانی گت دیدنی است

پایگاه اطلاع رسانی چندوکان نوشت : کوه «گت» در بخش ساربوک روستای گت بن واقع شده است. کوه گت از شمال به دشت سیتل که محل سکونت و چراگاه طایفه سلاح زهی محدود است و در غرب روستای چندوکان است و از جنوب این کوه مشرف بر دره رود کاجو که مسیر تاریخی تردد بین قصرقند، نیکشهر (گه) به دشتیاری و بندرگاه تیس بوده است.

کوه «گت» کوهی است که به کوه‌های دیگر متصل نیست و به به شکل چهار ضلعی است که در بالای کوه سطح صاف و مسطحی است. از بالای کوه مشرف بر تمامی دره قصرقند از پاسک تا حمیری است و از جنوب این کوه تا دور دست‌ها به مسیر مواصلاتی بین دشتیاری و تیس به قصرقند مشرف است و از سوی دیگر این کوه در سر راه قدیم اتصال قصرقند به نیکشهر (گه) قرار دارد.

در روی سطح کوه، استحکامات و قلعه‌ای ساخته شده است که از نظر معماری متعلق به دوره اسلامی است. در کنار قلعه، آب انبار بزرگی وجود دارد که از آجر و ساروج ساخته شده است و کانالی آجری که آب جاری و روان آب‌ها را به داخل آب انبار بزرگ هدایت می‌کند دو رشته مسیل بر روی کوه جریان دارند بر روی یکی از مسیل‌ها که در کنار آب انبار و در ضلع شمالی قلعه قرار دارد.

بقایای آب بندی قطور و از جنس سنگ و ساروج هنوز وجود دارد که محل ذخیره آب سکنه بوده است. در ضلع شمالی زمین مسطح روی کوه بقایا و آثار اتاق‌ها و خانه‌های زیادی به چشم می‌خورد. کوه باستانی گت که در قسمت غرب روستای چندوکان با ارتفاعی تقریبا 750 متری اما متمایز از سایر کوهای ایران و حتی جهان و پهنای قله آن به طول تقریبا 650 متر،کم و بیش و عرض به وسعت 400 متر و نشانه‌های زندگی و حیات در زمان حمله چنگیزخان مغول است و هنوز تکه‌های کوزه سفالی به فراوانی می‌توان یافت.

سطح زمین پوشیده از سفال‌های لعابدار رنگی متعلق به دوره اسلامی و خصوصا سلجوقی است. خود کوه به شکلی است که امکان صعود به بالای کوه عملا در صورت وجود مدافعین امکان ناپذیر است. سطح چهار ضلعی کوه از سه طرف به وسیله دیوارهایی از سنگ سخت به ارتفاع حداقل 9 متر احاطه شده است و در ضلع جنوبی دیواره به ارتفاع حداقل در یک 2 متر و در سایر جاها به بین 5 الی 11 متر است و تقریبا سطح کوه از چهار طرف به شکل طبیعی محصور شده است و در ضلع شرقی آثار و بقایای پلکان سنگی به چشم می‌خورد که بخش زیادی از آن تخریب شده است و برای تردد از آن استفاده شده است بر روی کوه در امتداد تمام ضلع جنوبی سنگر بزرگ ساخته شده است که امکان صعود را از هر مهاجمی سلب می‌کند.

بر اساس روایات محلی این قلعه پس از حمله مغول به مکران، متروکه شده و داستانی را از واقعه حمله مغول به این مناطق نقل می‌کنند به این صورت که گویا در دوره حمله مغول به مکران در پی پیشروی آنان به داخل مکران، مردم بگ و اطراف به بالای کوه و قلعه گت که برای چنین مواقعی ساخته و تجهیز شده بود، پناه می‌برند، مغولان مدت‌ها به محاصره قلعه اقدام می‌کنند اما به علت وجود آذوقه کافی و منابع آبی در بالای کوه، محاصره تداوم می‌یابد پس از طولانی شدن محاصره به مدت چند ماه سرانجام، یک مرد از اهل قلعه با گذر از حلقه محاصره به رود کاجو که در چند صد متری پای کوه جریان دارد، رفته و با شکار ماهی توند (اسبله ماهی یا گربه ماهی cat fish) که از گونه‌های بومی رود کاجو است به بالای قلعه بازمی‌گردد و روز بعد اهالی قلعه با پرتاب این ماهی‌ها به پایین، محاصره کنندگان گمان می‌کنند که محصورین دارای ذخیره کافی از آب و غذا هستند که به پروش ماهی پرداخته‌اند و بدین ترتیب از تسلیم اهل قلعه ناامید شده و دست از محاصره بر می‌دارند.

هم‌اکنون نیز آثار و بقایای اردوگاهی بزرگ در پای کوه و در ضلع شمال غربی کوه و کنار رود محلی آبند وجود دارد.

نقل است که مغولان تمامی منطقه را به تصرف در می‌آورند و به پیشروی خود ادامه داده تا پیرسهراب و دشتیاری و در محل روستای فعلی ترکانی از توابع پیرسهراب و در مسیر جاده قدیم پیرسهراب به چابهار متوقف می‌شوند و وجه تسمیه این روستا نیز به سبب اطراق مغولان به ترکانی مشهور می‌شود البته در بین بلوچ‌ها، ترک و مغول یکی برشمرده می‌شوند.