همه با هم - جفنگ ؛ لوده ؛ بی مسئله و بی حوصله فرقی ندارد

وبلاگ "من و هنر" منتشر کرد: نگاهی به فیلم "چه خوبه که برگشتی" ساخته داریوش مهرجویی امتیاز : 0.0 درجه بندی : ضعیف
اینکه فیلمساز قدیمی ست و قابل احترام به منتقد ربطی ندارد ! فیلمساز هر چه احترام خواهد محترم است . اینکه هر چه جلوتر رویم جفنگ و بی مسئله شویم پاک کردن صورت مسئله است . پیر شدیم و بی حوصله دلیل نمی شود هنرمان به ابتذال و جفنگیات رجوح کند . فیلم دورهمی با دورهم فیلم ساختن تفاوتی ندارد - فیلم جفنگ با مبتذل هم همینطور - بی مسئله بودن با بی حوصله بودن هم فرقی نمی کند - از هر دری که خواهی وارد شوی و فیلم را نگاه کنی با اثری شکم سیر و بی دغدغه روبرو خواهی شد . هر چه تفسیر تراشی در این رابطه فضل فروشی ست . پیر شدن با تفسیر از قصد پیر شدن از آن تفسیرهاست که فقط در ایران می توان پیگیرش شد . جفنگ بودن با تفسیر از قصد جفنگ بودن نوعی فرار از ناهنرمندی ست . چه خوبه که برگشتی یک فیلم دورهمی با ساختار و فرمی دانشجویی ست که دنبال مال و ثروتی از راه هنر است . حتی نوع نگاهی هم در آن نیست که آن را بتوان تحمل کرد ؛ ابتذال هنر نیست که با تغییر واژه جفنگ بتوان آن را ماست مالی کرد ! . نگاه جفنگ ساختن اصل ابتذال است ! شوخی گرفتن هر مسئله ای اوج بی هنریست و اوج نگاه زشت صاحب اثر را تجلی می دهد . توجیه اینکه می خواسته ام جفنگ و مبتذل بسازم از سخیف ترین توجیهات است حال اگر این توجیه را از فیلمسازی کهنه کار چون داریوش مهرجویی شنید ! وای به حال سینما دوستی که قدیمی ست بعد از مدت ها از خارج از کشور به ایران می آید . با آهنگ "چه خوبه که برگشتی" با رفیقش به شطرنج بازی مشغول می شود و هر بار هم مات می شود و بعد از آن دعوایی مسخره گونه را تمرین میکنند . یک شیء شبیه بشقاب پرنده در زیر زمین خانه مهندس پیدا میشود و به طرزی مسخره گونه و جفنگ این بشقاب باید آغاز درام می بوده و اما همین اتفاق مسخره هم از مخاطب دریغ می شود . اینکه مهندس و دکتر شروع به دعوا میکنند و برداشت ها و تفسیرهای سیاسی از آن می شود نشان از کج فهمی و شناخت نادرست از مدیوم سینماست . مگر غیر از این است که هر چه روی پرده است اوست . بر روی پرده دعوای دو دوست قدیمی به صورت مسخره ای از نوع پرتاب پرتغال به سمت یکدیگر و جداسازی اشیای مشترک و ترکاندن لوله های آب خانه های یکدیگر است نه دعوای رئیس جمهور و نخست وزیر !! . این نوع تفاسیر نشان دهنده طرفدارانی تعصبی ست که نه سینما را می شناسند و نه فیلمساز مورد علافه شان . مسخره بازی حسن نیست که دوستان آن را مثبت میدانند . فیلمسازی که ناخواسته جفنگ و مسخره بازی در می آورد به فیلمسازی که خود خواسته اینکارها را میکند شرف دارد ! . یک دانشجو اگر فیلمی در حد و اندازه "چه خوبه که برگشتی" را بسازد به فیلمساز کهنه کار شرف دارد . خلاصه وار گوئیم و رویم : چه خوبه که برگشتی آنچنان فیلم ضعیفی ست که شاید انتظار این فیلم را از محمد حسین فرح بخش هم نداشته باشید چه برسد به اینکه از داریوش مهرجویی این اثر لوده وار را ببینیم . چه می شود که داریوش مهرجویی فراموش میکند فیلمی که مسائل کمیکش را روی سفینه فضایی و بشقاب پرنده ای بنا کرده به سرانجام رساند و پایان دهد ؟ او چطور فراموش کرده که با یک دسته پلی استیشن یک سفینه فضایی را نمی توان روشن کرد و به آسمان برد ؟! . او چطور بدون عشق فیلم می سازد و ادعای عشق می کند ؟ به عشق او به سینما میروند تا فیلم را ببیند و در آخر یک کمدی لوده هم نصیبشان نمیشود . با فیلم تحقیر شدم و از سینما دلزده . دوست ندارم در مورد مهرجویی این جملات را به کار برم اما رسالت نقد چه می شود - چه خوبه که برگشتی یک خزئبل و دری وری بیش نیست !.