همه با هم - قربان برم خدا را، یک بام و دو هوا را

وبگاه "پنجروک" نوشت: "در نقد نیرنگ دولت راستگویان" پنجروک penjerok.blog.ir: ابتدای ماه که زمان واریز شارژ سوخت وسایل نقلیه بود دولت مدعی راستگویی اعلام نمود که "هنوز قیمت جدید سوخت مشخص نشده است اما قطعا شیب افزایش قیمت ملایم خواهد بود" و وسایل نقلیه عمومی و تاکسی ها نیز با همان سهمیه قبلی بنزین 400 تومانی شارژ شدند تا صاحبان این گونه وسایل نقلیه نرخ کرایه ها را بالا نبرند. اما چند روزی از وعده واریز گذشته بود که سهمیه ها با نرخ جدید اعلام شد و سهمیه واریزی وسایل نقلیه عمومی و تاکسی ها هم به قیمت جدید تبدیل شد. اما نقد: 1. شیب ملایم افزایش یک نرخ چند است؟ افزایش نرخ بنزین سهمیه ای 400 تومانی به 700 تومان یعنی افزایش 75 درصدی افزایش نرخ بنزین آزاد 700 تومانی به 1000 تومان یعنی افزایش 43 درصدی که میانگین حدودا یک افزایش 54 درصدی را شامل می شود که افزایش حداقل 50 درصدی کرایه های درون شهری و برون شهری و خطوط ریلی و هوایی و دریایی را حتما در پی دارد که به تبع افزایش روزانه قیمت مواد خوراکی توسط تولید کنندگان را شاهد خواهیم بود و البته افزایش بهای آبر و برق و گاز و لوازم خانگی و... و البته آنچه شاهد نخواهیم بود نظارت دولت بر این قیمت هاست. افزایش حقوق کارمندان نیز 20 درصد بوده که گاهی اوقات برخی از آیتم هایی که به نفع کارمندان است نیز حذف می شود و افزایش حقوق کارگران نیز مثل همیشه با میل و کرم کارفرمایان بوده، و البته از ما بهتران در همه دولتها فوق العاده پاداش ها خواهند گرفت. 2. نیرنگ دولت بر صاحبان وسایل نقلیه: یکی باید از این استخوان خرد کرده های سیاست بپرسد وقتی می خواهید نرخ را افزایش دهید چرا نیرنگ می کنید اول اینکه برای مردم حتی یک روز بلاتکلیفی زجر آور است بخصوص اگر اعتمادشان نسبت به دولت راستگویان بصورت شیب ملایم در حال کاهش باشد که مصداقش را در شیب ملایم افزایش قیمت سوخت دیدند. دوم اینکه چرا بر صاحبان وسایل نقلیه عمومی و تاکسی ها نیرنگی زشت زده می شود وقتی کارت سوخت با سهمیه 400 تومانی شارژ می شود جز این انتظار نیست که تا پایان سهمیه، قیمت همان خواهد بود و با این قیمت می توان انتظار داشت که نرخ کرایه ها افزایش نیابد و گرنه انتظاری بیخود است و تبدیل سهمیه ها جز افزایش نرخ بی اعتمادی، این مثل معروف که از قضا همین چند روز پیش جناب آقای جهانگیری معاون اول رئیس جمهور هم به دلیلی به کار برده اند در ذهن تداعی می شود که: "قربان برم خدا را، یک بام و دو هوا را" انتهای پیام