"هوش سیاه" از سازندگانی با هوش سفید
تاریخ انتشار : شنبه ۱۵ تير ۱۳۹۲ ساعت ۰۹:۳۵
وبلاگ"نقدامروز"منتشر کرد:
یکی دوسال پیش زمانی که فصل اول سریال هوش سیاه را دیدم خیلی از آن خوشم آمد وبا توجه به سابقه ای که در دیدن سریالهای غربی داشتم از ساخته شدن سریالی با این کیفیت در ایران تعجب کردم وپیش خودم فکر کردم یک کارگردان آمده وشانسی یک فصل سریال به در بخور ساخته اما مسعود آب پرور با ساخت فصل دوم این سریال ثابت کرد که کار خود را خوب بلد است وحرفهای زیادی برای گفتن دارد.من در این یادداشت به مواردی از این سریال ارزشمند می پردازم که در نقد های دیگر کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
یکی از نکات این سریال که بیش از همه نظر من را جلب کردسبک فیلمنامه اثر بود.در فصل اول سریال ساختاری اپیزودیک داشت یعنی با رعایت خط تعلیق اصلی که به دام انداختن جمشید کاظمی بود در هر قسمت به قصه هایی فرعی در باره جرائم رایانه ای می پرداخت که این سبک کاملا مانند سریال های شاخص روز دنیاست.
و اما در فصل دوم:اول باید این فصل را به دو بخش کلی تقسیم کرد.اول قسمت زندان ودوم بعد از فرار ورفتن به ترکیه.در قسمت زندان سبک فیلمنامه ای باز هم اپیزودی بود با این تفاوت که خرده قصه ها با قصه اصلی مرتبط بود که این تغییر رویه میتواند مثبت تلقی شود اما در ادامه وبعد از فرار جمشید کاظمی باز سبک فیلمنامه عوض شده وفقط حول محور دستگیری جمشید میچرخد که این تغییر رویه یکی از نکات ضعف کار محسوب می شود.
از نکات دیگر این سریال قدرت قصه اثر است،یعنی تم سریال به قدری پتانسیل بالایی دارد که راحت می تواند بالا 100قسمت سریال از آن در آورد.به نحوی که با گذشت حدود40قسمت از این سریال هنوز نمی توان ازآن به طور کامل سر درآورد.البته سازندگان اثر تاپایان کامل سریال وقت دارند تا پازل قصه وشخصیت پردازی هارا بچینند وحتی قصه را در صورتی که از وادی منطقی بودن دور نشود تغییر دهند.
چند مورد از نکات ضعف کار که باید بدانها اشاره کرد:
1-نغییر نقش اول در فصل دوم به نحوی که در فصل اول کاراکتر اصلی سرگرد بود ولی در فصل دوم کاراکتر اصلی جمشید شد.
2-استفاده بسیار زیاد از اصطلاحات آی تی که با توجه به گسترش کم این فناوری در ایران باعث شد که برای عموم به طور کامل قابل درک نباشد.
3-وجود سکانسهای خانه سرگردکه کاملا اضافه است.چون در فصل اول خانواده سرگرد جزئی از داستان بودند وجود آن سکانسها لازم بود ولی در فصل دوم اینطور نبود.
4- پایان بندی بد فصل دوم.سریالی که در فصل اول شروع وپایان خوبی داشت در فصل دوم با ضعف شدیدی در پایان بندی مواجه است که البته علت اصلی آن میتواند در خارج روی دادن اتفاقات سریال باشد.
در پایان باید اشاره کنم که سریال هوش سیاه یکی از کم ضعف ترین سریال های چندین سال اخیر است که توانست نظر خاص وعام را به خود جلب کند وقدمی خوب در جلب مخاطب به تماشای تلوزیون بردارد.
یکی دوسال پیش زمانی که فصل اول سریال هوش سیاه را دیدم خیلی از آن خوشم آمد وبا توجه به سابقه ای که در دیدن سریالهای غربی داشتم از ساخته شدن سریالی با این کیفیت در ایران تعجب کردم وپیش خودم فکر کردم یک کارگردان آمده وشانسی یک فصل سریال به در بخور ساخته اما مسعود آب پرور با ساخت فصل دوم این سریال ثابت کرد که کار خود را خوب بلد است وحرفهای زیادی برای گفتن دارد.من در این یادداشت به مواردی از این سریال ارزشمند می پردازم که در نقد های دیگر کمتر مورد توجه قرار گرفته است.
یکی از نکات این سریال که بیش از همه نظر من را جلب کردسبک فیلمنامه اثر بود.در فصل اول سریال ساختاری اپیزودیک داشت یعنی با رعایت خط تعلیق اصلی که به دام انداختن جمشید کاظمی بود در هر قسمت به قصه هایی فرعی در باره جرائم رایانه ای می پرداخت که این سبک کاملا مانند سریال های شاخص روز دنیاست.
و اما در فصل دوم:اول باید این فصل را به دو بخش کلی تقسیم کرد.اول قسمت زندان ودوم بعد از فرار ورفتن به ترکیه.در قسمت زندان سبک فیلمنامه ای باز هم اپیزودی بود با این تفاوت که خرده قصه ها با قصه اصلی مرتبط بود که این تغییر رویه میتواند مثبت تلقی شود اما در ادامه وبعد از فرار جمشید کاظمی باز سبک فیلمنامه عوض شده وفقط حول محور دستگیری جمشید میچرخد که این تغییر رویه یکی از نکات ضعف کار محسوب می شود.
از نکات دیگر این سریال قدرت قصه اثر است،یعنی تم سریال به قدری پتانسیل بالایی دارد که راحت می تواند بالا 100قسمت سریال از آن در آورد.به نحوی که با گذشت حدود40قسمت از این سریال هنوز نمی توان ازآن به طور کامل سر درآورد.البته سازندگان اثر تاپایان کامل سریال وقت دارند تا پازل قصه وشخصیت پردازی هارا بچینند وحتی قصه را در صورتی که از وادی منطقی بودن دور نشود تغییر دهند.
چند مورد از نکات ضعف کار که باید بدانها اشاره کرد:
1-نغییر نقش اول در فصل دوم به نحوی که در فصل اول کاراکتر اصلی سرگرد بود ولی در فصل دوم کاراکتر اصلی جمشید شد.
2-استفاده بسیار زیاد از اصطلاحات آی تی که با توجه به گسترش کم این فناوری در ایران باعث شد که برای عموم به طور کامل قابل درک نباشد.
3-وجود سکانسهای خانه سرگردکه کاملا اضافه است.چون در فصل اول خانواده سرگرد جزئی از داستان بودند وجود آن سکانسها لازم بود ولی در فصل دوم اینطور نبود.
4- پایان بندی بد فصل دوم.سریالی که در فصل اول شروع وپایان خوبی داشت در فصل دوم با ضعف شدیدی در پایان بندی مواجه است که البته علت اصلی آن میتواند در خارج روی دادن اتفاقات سریال باشد.
در پایان باید اشاره کنم که سریال هوش سیاه یکی از کم ضعف ترین سریال های چندین سال اخیر است که توانست نظر خاص وعام را به خود جلب کند وقدمی خوب در جلب مخاطب به تماشای تلوزیون بردارد.
