تاریخ انتشار : سه شنبه ۱۸ آذر ۱۳۹۳ ساعت ۱۰:۵۰

وبلاگ نوهان بلوچستان  نوشت :

در فاصله کوتاهی از هم اتفاق افتاد،درغرب کشور معلمی به ضرب چاقوی دانش آموزش از پای در آمد و در شرق کشور دانش آموزی به ضرب شلاق معلمش راهی بیمارستان شد.

در این دو اتفاق هر چند ظاهرا دو نفر قربانی و دو نفر محکوم هستند اما تقلیل ماجرا به حادثه ای که بین این چهار نفر اتفاق افتاده نمی تواند درست و منطقی باشد. یکی از پیامد های آشکار آن نمود گسترده خشونت در سیستم آموزش و پرورش است. خشونتی که کمتر رسانه ای شده و در مورد آن صحبت شده است. اگر پای صحبت دانش آموختگان نسل اولی تا سومی بنشینیم اکثرا خاطراتی مفصل از انواع تنبیه و خشونت های بدنی و کلامی از جانب معلمان و اولیاء مدرسه شان دارند. هرچند برای نسل چهارمی ها ظاهرا روند گذشته تربیتی سعی در اصلاح خود داشته است اما به طور نسبی و بخصوص در شهرها و روستاهای دور از مرکز خشونت لجام گسیخته ای در بطن سیستم آموزش و تربیتی وجود دارد.

آن نوجوان 15 ساله ای که برای کشتن معلمش مصمم می شود نماینده ی هزاران دانش آموزی است که در سیستم آموزشی و تربیتی موجود به حال خود رها شده و سالها مورد فشار های روحی و روانی و جسمی قرار گرفتند.حالی یکی مانند وی تاب نیاورده و برخلاف یک فرد فرهیخته و مفید جامعه به یک جانی و آدم کش و قاتل بدل می شود! و در آن روی سکه معلمی که نه از روی دغدغه انسان سازی و عشق به آموختن بلکه از بد روزگار و شاید هم غم نان در چرخه تعلیم و تربیتی قرار گرفته است که کمتر توجهی به نیازهای مادی و معنوی آموزگارش دارد به شخصیتی سنگ دل و مشکل دار به لحاظ روحی بدل می شود که کودکی معصوم را تا سر حد مرگ کتک می زند.

این وسط محکوم کردن آن دانش آموز قاتل و این معلم سنگ دل کار راحت و آسانی است اما هیچ تسکین و درمانی بر سیستم آموزشی،تربیتی و پرورشی که مولد خشونت هایی اینچنین است نخواهد بود.