تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۷ فروردين ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۰۹
وبلاگ
حریم اسمانی نوشت :
همه ما تاکنون انواع حجاب را در داخل کشور و یا خارج از کشور دیده ایم حجاب هایی با طرح ها و رنگ های متفاوت اسم همه آنها را هم حجاب می گذاریم چون با مولفه هایی که ما برای حجاب سراغ داریم هماهنگ اند ولی به راستی مطلوبترین حجاب چیست؟ آن چه از روایات و احادیث استفاده میشود این است که زن در برابر مرد بیگانه باید
از پوشش کامل برخوردار باشد تا هم از نگاه بیگانه در امان باشد و هم مرد از ارتکاب معصیت و افتادن در هوسهای شیطانی حفظ گردد. در این احادیث آمده است: «لغیر ذی محرم اربعة اثواب؛ درع، خمار، جلباب و ازار؛ حجاب زن در مواجهه با نامحرم چهار پوشش است؛ پیراهن، مقنعه، چادر و شلوار» [1] خدای متعال در سورهی احزاب آیهی 59 خطاب به پیامبرش میگوید: «یا ایها النبی قل لازواجک و بناتک و نساء المومنین یدنین علیهن من جلابیبهن ذالک ادنی ان یعرفن فلایوذین و کان الله غفورا رحیما؛ ای پیامبر به همسران، دختران و زنان مؤمنین بگو که جلابیب و چادرهای خود را بپوشند.» پوشاندن تمامی بدن به شناخته شدن به اینکه اهل عفت، حجاب، صلاح و سدادند نزدیکتر است، در نتیجه وقتى به این عنوان شناخته شدند، دیگر اذیت نمىشوند،
یعنى اهل فسق و فجور متعرض آنان نمىگردند.»[2] دربارهی جلباب در تفاسیر دیدگاههای مختلفی از چادر گرفته تا لباسی که از مقنعه بزرگتر باشد و تا زانو را بپوشاند، ذکر شده است ولی از قراین و علایمی استفاده میشود که جلباب همین چادر ایرانی یا عبای عربی مرسوم است که به طور کامل سر و بدن زن را میپوشاند. در اکثر فرهنگ نامهها و کتب لغت، جلباب به معنای عبا یا چادر آمده است.[3] در کتب تفسیر نیز مانند: «المیزان، الکاشف و ...» جلباب به معنای پوشش فراگیر که از بالای سر تا پا را میپوشاند، تفسیر شده است. در بخشی از گزارشهای تاریخی نیز تعابیری آمده است که اثبات میکند جلباب همان چادر یا عبای عربی است. به عنوان نمونه از عایشه نقل شده است: «خمرت وجهی بجلبابی؛ صورتم را به وسیلهی جلبابم پوشاندم»[4] از این تعبیر استفاده میشود که مراد از جلباب پیراهن یا مانتو نیست زیرا با آنها نمیتوان صورت را پوشاند بلکه این عبا و چادر است که میتوان با آن صورت را پوشاند و به تعبیر امروزی آن، رو گرفت. همچنین در تعبیر دیگری آمده است:
«سدلت احدانا جلبابها من راسها علی وجهها؛ یکی از ما ها جلباب خودش را از روی سرش به صورتش افکند.»[5] از این تعبیر نیز میتوان استفاده کرد که جلباب پوششی شبیه به چادر یا عبای عربی بوده است که در مواجهه با نامحرم امکان داشته است که با آن صورتشان را نیز بپوشانند. شاهد دیگر این که دربارهی حضرت زهرا(سلاماللهعلیه) نیز همین تعبیر به کار رفته است. در مقدمهی خطبهی «فدکیه» آمده است: «لاثت خمارها علی راسها و اشتملت بجلبابها؛ حضرت فاطمه خمار و مقنعهاش را محکم بر سر بستند و جلباب که تمام آن وجود مبارک را فراگرفته بود بر تن کردند.»[6] از عبارت «اشتملت بجلبابها» بهخوبی استفاده میشود که جلباب پوششی سرتاسری مانند چادر یا عبای عربی بوده که تمام بدن را از سر تا قدمها فرا میگرفته است. افزون بر آن در روایات متعددی آمده است که حضرت زهرا(سلاماللهعلیه) به هنگام خروج از منزل با عبا و چادر بودهاند.[7] زمخشری نیز در تفسیر «کشاف» و آلوسی در «روح المعانی» از ابن عباس صحابی پیامبر و شاگرد مکتب علی(علیهالسلام) نقل میکند که وی جلباب را در آیهی یاد شده این گونه تفسیر کرده است. «جلباب ردایی است که از بالا تا به پایین بدن را میپوشاند.» بنابراین تردیدی نیست در این که حجاب مطلوب قرآن همان حجاب جلبابی و از نوع چادر است پس باید تمامی مسؤولان امر در نهادینه کردن این نوع حجاب در جامعه بکوشند و صرف این که همسران و دختران خودشان از این نوع استفاده میکنند، کافی نیست.