خوراک مردم منطقه سرباز
تاریخ انتشار : شنبه ۱۰ خرداد ۱۳۹۳ ساعت ۰۷:۰۱
الف : انواع خوراک خرما
خرماى پاتى: ابتدا یک ظرفى بنام «پات» از برگ درخت پُرْک درست مىکنند و آنگاه خرمایى را که با پا له کردهاند، با فشار در داخل آن قرار مى دهند. این نوع خرما چندان مرغوب نیست زیرا گرد و خاک و حشرات از داخل درز و شکافهاى پات به داخل نفوذ مى کنند.
خرماى خُنبى: خُنب در واقع همان خمره است خرما را به دو صورت در داخل خُنب قرار مى دهند: یا خرما را ساده و بدون پیرایه، با فشار در داخل خُنب قرار مى دهند و یا اینکه آن را با شیرهاى که قبلاً از میوه خرما گرفته اند و کَنجد و پوچینک، در داخل خُنب قرار مى دهند. این نوع خرما بسیار مرغوب است و معمولاً خرماى مضافتى را بدین صورت نگاهدارى مى کنند.
خرماى هینزکى: هینزک همان پوست بز است که چربى آن را کنار میزنند و آن را نمک سود و دبّاغى کرده و خشک مى کنند و معمولاً خرماى مضافتى را که قبلاً با پا له کرده اند، در داخل آن قرار مى دهند این نوع خرما نیز مرغوب است.
خرماى حَلَبى: در این روش خرماى مضافتى یا انواع دیگر را بدون اینکه له کنند، در داخل حلب مى چینند.
لَده: خوشه مضافتى را قبل از آنکه بطور صد درصد برسد، از درخت مىبرند، هر دانه را نصف کرده و هسته آن را بیرون مى آورند. آنگاه ریسمانى را از داخل سوراخ میوه ها عبور داده و آنها را به برج خانه ها آویزان مى کنند تا خشک شوند و بعداً آنها را مصرف مىکنند.
کَتُّک: مثل لده است با این تفاوت که میوه مضافتى را بصورت طولى مى برند و هسته اش را بیرون نمى آورند و آنها را روى حصیرى، در معرض تابش خورشید قرار مى دهند. و بعد از خشک شدن مى خورند.
هارگ: خوشه مضافتى را قبل از رسیدن کامل، از درخت مى برند، میوه را از خوشه جدا کرده و در داخل دیگ بزرگى مى جوشانند بعد از پخته شدن آنها را در معرض خورشید مىگذارند تا کاملاً خشک شوند. معمولاً هارگها را در زمستان مى خورند.
چانگال: ابتدا نان ضخیم و قطورى را بصورت نیمه پخته درست مى کنند که بى نمک است سپس خرما را آنقدر با دست مى مالند تا خوب نرم شود. آنگاه نان گرم را روى خرماى نرم شده مى گذارند و با دست نان و خرما را بطور کامل با هم مخلوط مى کنند و مقدارى روغن را با ازگند سرخ کرده و با خرما مخلوط مى کنند که غذاى بسیار لذیدى درست مىشود.
شیرگ: که از جوشاندن طولانی مدت خرمای رسیده بدست می آید واز آن حلوای محلی نیز درست می کنند و به جای مربا از آن هم استفاده می کنند.
خرماى پاتى: ابتدا یک ظرفى بنام «پات» از برگ درخت پُرْک درست مىکنند و آنگاه خرمایى را که با پا له کردهاند، با فشار در داخل آن قرار مى دهند. این نوع خرما چندان مرغوب نیست زیرا گرد و خاک و حشرات از داخل درز و شکافهاى پات به داخل نفوذ مى کنند.
خرماى خُنبى: خُنب در واقع همان خمره است خرما را به دو صورت در داخل خُنب قرار مى دهند: یا خرما را ساده و بدون پیرایه، با فشار در داخل خُنب قرار مى دهند و یا اینکه آن را با شیرهاى که قبلاً از میوه خرما گرفته اند و کَنجد و پوچینک، در داخل خُنب قرار مى دهند. این نوع خرما بسیار مرغوب است و معمولاً خرماى مضافتى را بدین صورت نگاهدارى مى کنند.
خرماى هینزکى: هینزک همان پوست بز است که چربى آن را کنار میزنند و آن را نمک سود و دبّاغى کرده و خشک مى کنند و معمولاً خرماى مضافتى را که قبلاً با پا له کرده اند، در داخل آن قرار مى دهند این نوع خرما نیز مرغوب است.
خرماى حَلَبى: در این روش خرماى مضافتى یا انواع دیگر را بدون اینکه له کنند، در داخل حلب مى چینند.
لَده: خوشه مضافتى را قبل از آنکه بطور صد درصد برسد، از درخت مىبرند، هر دانه را نصف کرده و هسته آن را بیرون مى آورند. آنگاه ریسمانى را از داخل سوراخ میوه ها عبور داده و آنها را به برج خانه ها آویزان مى کنند تا خشک شوند و بعداً آنها را مصرف مىکنند.
کَتُّک: مثل لده است با این تفاوت که میوه مضافتى را بصورت طولى مى برند و هسته اش را بیرون نمى آورند و آنها را روى حصیرى، در معرض تابش خورشید قرار مى دهند. و بعد از خشک شدن مى خورند.
هارگ: خوشه مضافتى را قبل از رسیدن کامل، از درخت مى برند، میوه را از خوشه جدا کرده و در داخل دیگ بزرگى مى جوشانند بعد از پخته شدن آنها را در معرض خورشید مىگذارند تا کاملاً خشک شوند. معمولاً هارگها را در زمستان مى خورند.
چانگال: ابتدا نان ضخیم و قطورى را بصورت نیمه پخته درست مى کنند که بى نمک است سپس خرما را آنقدر با دست مى مالند تا خوب نرم شود. آنگاه نان گرم را روى خرماى نرم شده مى گذارند و با دست نان و خرما را بطور کامل با هم مخلوط مى کنند و مقدارى روغن را با ازگند سرخ کرده و با خرما مخلوط مى کنند که غذاى بسیار لذیدى درست مىشود.
شیرگ: که از جوشاندن طولانی مدت خرمای رسیده بدست می آید واز آن حلوای محلی نیز درست می کنند و به جای مربا از آن هم استفاده می کنند.
