تاریخ انتشار : جمعه ۲۷ دی ۱۳۹۲ ساعت ۱۳:۲۵

به گزارش گلستان بلاگ وبلاگ ستارگان نوشت :

ای حبیب خدا به روی زمین؛مبدا خلقت جهانی تو
فاش تر وصف جلوه تو کنم؛پهنه بکر آسمانی تو

درتو جاریست روح سبز خدا؛تو درونمایه خداوندی
در عروجی که غرق زیباییست؛یار و همسایه خداوندی

یا محمد! کجای این عالم؛تاب و گنجایش ترا دارد؟
تا کجا می تواند این هستی؛دل به آیینه تو بسپارد؟

حرفهایت نشانه دارند از؛دم رحمانی مسیحایی
بی عصایی که نیل بشکافد؛برتراز معجزات موسایی

بنده برگزیده عشق و شاه هفت آسمان معشوقی
این کجا آن کجا اباالقاسم؟ آری الحق که جان معشوقی

یک مدینه نزول کن درمن؛ یک حرا در دلم ستاره بساز
تو همان مرد کهکشانهایی؛مردی از جنس آفتاب حجاز

رنگ عشق است گنبد خضرات؛ رنگ آیات سبز دستانت
دیرگاهیست قبله دلهاست؛صحن آیینه دل و جانت

باسپاس از ارسال شعر توسط: شاعر خوب و گمنام

 

میلاد مبارک بادا