چکمه دشمن روی شناسنامه ایرانی
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۵ ارديبهشت ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۵۶
وبلاگ"یاوران اباصالح" نوشت:
در گذشته اگر به لیست نام های ایرانیان نگاه می کردید ، متوجه می شدی که نام هایی همچون ، نقی ، تقی ، عبدالله ، جواد ، سکینه ، خدیجه و نام هایی این چنینی رواج داشته است.
امروز اگر چه ، ذره ای از ارادت ملت ایران به اهل بیت کم نشده است ، اما بعضی مسائل فضا را برای انتخاب چنین اسم هایی سنگین کرده است.
از گذشته تا به حال ، بعضی نام ها همچون علی ، محمد ، حسن ، حسین ، فاطمه ، زینب ، رقیه و نام هایی از این دست ، بیشترین طرفدار را در میان ایرانیان داشته و دارند و این خود نشان از این موضوع دارد که از اعتقادات ملت ایران و ارادتشان به این نام ها ذره ای کم نشده است.
موضوع مهم اینجاست ، چرا بعضی القاب اهل بیت همان طور که در سال های گذشته دیده ایم ، همچنان مورد هجوم دشمنان قرار گرفته است؟ یکی از دوستان می گفت : در دوران شاه تئاتری پخش می شد که در آن یکی از القاب ائمه مورد تمسخر قرار می گرفت، مردم هم بدون آن که بدانند ، همین خط تمسخر را ادامه دادند و کار تا به آنجا پیش رفت و وقتی به خود آمدند که دیگر برایشان سخت بود همان نام را برای خود انتخاب کنند.
اما مشکل کجاست ؟ مشکل از دشمن که نیست ؟!! که همان گونه که از اسمش پیداست ، او بنا را بر دشمنی گذاشته است و حتی برای تغییر زیر بنای فرهنگ ما ده ها سال وقت هم می گذارد.
غرب اگر از "بی بی سی" و "صدای آمریکا" و "فارسی وان" و" من و تو" و فلان خواننده همجنس بازِ فراری برای هدفش استفاده نکند باید تعجب کرد.
مشکل دقیقا اینجاست که در کنار "این توطئه بیرونی" یک "غفلت درونی" و حتی در بعضی موارد ، هم نوایی با دشمن صورت می گیرد.
نمونه بارز همنوایی ناخواسته ، یکی همین صداوسیما که حتی در آن به نحوه نام گذاری شخصیت های سریال ها هم توجه نشده است.
لازم به توضیح ندارد ، شما مخاطب بهتر از من نویسنده می دانی که شخصیت های مثبت سریال های رسانه ملی چه نام هایی داشته و شخصیت های منفی چه اسامی دارند.
از نمونه بارز همنوایی "ناخواسته با دشمن" اگر بگذریم ، نمونه بارز غفلت ، خود ماهستیم که این چنین بی تفاوت نشسته ایم و تا زمانی که دشمن به امامان ما حمله نکند ، نهضت بازخوانی شخصیت آن بزرگواران را شروع نمی کنیم.
این روزها به خوبی می توان چکمه دشمن را ، روی شناسنامه ایرانی حس کرد ، همان دشمنی که آمده تا اسم ها را تغییر دهد و کار را تا به آنجا برساند که از علی النقی ، فقط امام دهم بودن آن را بدانیم.
کمی خودمانی تر بگویم :
رفیق ، دشمن در عرصه فرهنگ ، ابتدا "اسم" ها ر ا تغییر می دهد ، بعد می آید به سراغ"رسم" ها...
در گذشته اگر به لیست نام های ایرانیان نگاه می کردید ، متوجه می شدی که نام هایی همچون ، نقی ، تقی ، عبدالله ، جواد ، سکینه ، خدیجه و نام هایی این چنینی رواج داشته است.
امروز اگر چه ، ذره ای از ارادت ملت ایران به اهل بیت کم نشده است ، اما بعضی مسائل فضا را برای انتخاب چنین اسم هایی سنگین کرده است.
از گذشته تا به حال ، بعضی نام ها همچون علی ، محمد ، حسن ، حسین ، فاطمه ، زینب ، رقیه و نام هایی از این دست ، بیشترین طرفدار را در میان ایرانیان داشته و دارند و این خود نشان از این موضوع دارد که از اعتقادات ملت ایران و ارادتشان به این نام ها ذره ای کم نشده است.
موضوع مهم اینجاست ، چرا بعضی القاب اهل بیت همان طور که در سال های گذشته دیده ایم ، همچنان مورد هجوم دشمنان قرار گرفته است؟ یکی از دوستان می گفت : در دوران شاه تئاتری پخش می شد که در آن یکی از القاب ائمه مورد تمسخر قرار می گرفت، مردم هم بدون آن که بدانند ، همین خط تمسخر را ادامه دادند و کار تا به آنجا پیش رفت و وقتی به خود آمدند که دیگر برایشان سخت بود همان نام را برای خود انتخاب کنند.
اما مشکل کجاست ؟ مشکل از دشمن که نیست ؟!! که همان گونه که از اسمش پیداست ، او بنا را بر دشمنی گذاشته است و حتی برای تغییر زیر بنای فرهنگ ما ده ها سال وقت هم می گذارد.
غرب اگر از "بی بی سی" و "صدای آمریکا" و "فارسی وان" و" من و تو" و فلان خواننده همجنس بازِ فراری برای هدفش استفاده نکند باید تعجب کرد.
مشکل دقیقا اینجاست که در کنار "این توطئه بیرونی" یک "غفلت درونی" و حتی در بعضی موارد ، هم نوایی با دشمن صورت می گیرد.
نمونه بارز همنوایی ناخواسته ، یکی همین صداوسیما که حتی در آن به نحوه نام گذاری شخصیت های سریال ها هم توجه نشده است.
لازم به توضیح ندارد ، شما مخاطب بهتر از من نویسنده می دانی که شخصیت های مثبت سریال های رسانه ملی چه نام هایی داشته و شخصیت های منفی چه اسامی دارند.
از نمونه بارز همنوایی "ناخواسته با دشمن" اگر بگذریم ، نمونه بارز غفلت ، خود ماهستیم که این چنین بی تفاوت نشسته ایم و تا زمانی که دشمن به امامان ما حمله نکند ، نهضت بازخوانی شخصیت آن بزرگواران را شروع نمی کنیم.
این روزها به خوبی می توان چکمه دشمن را ، روی شناسنامه ایرانی حس کرد ، همان دشمنی که آمده تا اسم ها را تغییر دهد و کار را تا به آنجا برساند که از علی النقی ، فقط امام دهم بودن آن را بدانیم.
کمی خودمانی تر بگویم :
رفیق ، دشمن در عرصه فرهنگ ، ابتدا "اسم" ها ر ا تغییر می دهد ، بعد می آید به سراغ"رسم" ها...
