سال، نو میشود...
فصل نو میشود...
لباس و کفش و... نو میشود...
و ...
آنچه که برای مان همیشه تازه هست و تازه می ماند،
سخنانی است که از زبان رهبرمان می شنویم؛
سخنانی که سبک زندگی مان را می سازند؛
سخنانی که روی ما را به سمت خورشید می گردانند تا نکند که تاریکی ها، گمراه مان کند...
و گامی که در کنار همه ی گام های گذشته، پیش رو داریم:
« دولت، ملت؛ همدلی و هم زبانی »
پس حواس مان باشد، توطئه های دشمنان را در این زمینه، بهتر و با تیزبینی بیشتری، ببینیم و خنثی کنیم...
البته این، وظیفه ی هر دو قشر است؛ هم دولت ... و هم ملت ...
مطمئناً درک صحیح از آنچه که در یک حکومت اسلامی می تواند باشد، هر دو قشر را برای همدلی و هم زبانی، راهنمایی می کند...
پس ما که جزئی از ملت هستیم، سعی می کنیم، کاستی های تحمیلی را به روی خودمان نیاوریم اما آنچه را حق است و می توان به آن رسید ، از دولت مان، مطالبه می کنیم...
و چه حقی بزرگ تر اینکه در جامعه ی اسلامی، بدنبال آرامش فرهنگی و مبارزه با تهاجم فرهنگی باشیم!...
