تاریخ انتشار : شنبه ۳ اسفند ۱۳۹۲ ساعت ۱۰:۴۱

وبلاگ گروه الهیات نوشت :

خدایــــــــــــــــا
بابت هر شبی که بی شکر سر به بالین گذاشتم؛
بابت هر صبحی که بی سلام به تو آغاز کردم؛
بابت لحظات شادی که به یادت نبودم؛
بابت هر گره که به دست تو باز شد و من به شانس نسبتش دادم؛
بابت هر گره که به دستم کور شد و مقصر را تو دانستم؛
مــــــــــــــرا ببخــــــــــــــــــــــــش.....
خــــــــدایا؛
عزتی بالاتر از ان نیست من بنده ی تو باشم، و فخر و مباهاتی بالاتر از این نیست که تو پروردگار من هستی؛
خـــــــــــدایا؛ تو آنگونه هستی که من دوست می دارم؛
مرا نیز آنگونه قرار ده که خود دوست میداری؛!!!!