شهری که گنجایش شهروندان را ندارد
تاریخ انتشار : سه شنبه ۶ خرداد ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۵۴
وبلاگ نجوای عشق نوشت :
تعداد زیادی از خیابان‌ها و گذرگاه‌های زاهدان که متاثر از نقشه قدیم شهر با ترافیک سنگین و پر ازدحام همراه است با افزایش تراکم جمعیت و سازه های مرتفع به ویژه در مرکز شهر با شتاب فوق العاده ای به سوی ناهمگونی پیش می رود.
خیابانی که 70 سال پیش برای جمعیت 7 هزار نفری طراحی شده است حالا با ایجاد ساختمان‌های 7 طبقه در همین عرض کم تصمیم دارد یک میلیون نفر شهروند را بدون مشکل به زندگی در درون خود وادار کند.
هر روز بر ارتفاع ادارات دولتی در این خیابان افزوده می‌شود اما تا کنون هیچ مسئولی از خود نپرسیده است که کارمندان این ساختمان‌ها خودرو های خود را باید در کجا پارک کنند و چرا باید به دلیل عدم توجه به همین موضوع ساده مردم را در خیابان بر سر پارکینگ به جان یکدیگر بیندازیم.
برای میزان سنجش کارایی مدیریت شهری کافی است تا نگاهی به پیاده‌روها انداخت
در یک خیابان اصلی عرض پیاده رو از نیم متر شروع می‌شود و در نقاط مختلف حتی به بیش از 4 متر هم می رسد و این تناوب در هر 10 الی 20 متر قابل مشاهده است.
وقتی شهرداری نخستین حقوق شهروندان را در برخورداری از پیاده رو نتوانسته رعایت کند و آن را به شرکت‌های تبلیغاتی برای احداث تابلو و یا بانک‌ها برای ایجاد پله و یا کیوسک‌های تجاری فروخته است دیگر جایی برای موضوع مهندسی و یا معماری شهری باقی نمی‌ماند.
تعداد زیادی از خیابان‌ها و گذرگاه‌های زاهدان که متاثر از نقشه قدیم شهر با ترافیک سنگین و پر ازدحام همراه است با افزایش تراکم جمعیت و سازه های مرتفع به ویژه در مرکز شهر با شتاب فوق العاده ای به سوی ناهمگونی پیش می رود.
خیابانی که 70 سال پیش برای جمعیت 7 هزار نفری طراحی شده است حالا با ایجاد ساختمان‌های 7 طبقه در همین عرض کم تصمیم دارد یک میلیون نفر شهروند را بدون مشکل به زندگی در درون خود وادار کند.
هر روز بر ارتفاع ادارات دولتی در این خیابان افزوده می‌شود اما تا کنون هیچ مسئولی از خود نپرسیده است که کارمندان این ساختمان‌ها خودرو های خود را باید در کجا پارک کنند و چرا باید به دلیل عدم توجه به همین موضوع ساده مردم را در خیابان بر سر پارکینگ به جان یکدیگر بیندازیم.
برای میزان سنجش کارایی مدیریت شهری کافی است تا نگاهی به پیاده‌روها انداخت
در یک خیابان اصلی عرض پیاده رو از نیم متر شروع می‌شود و در نقاط مختلف حتی به بیش از 4 متر هم می رسد و این تناوب در هر 10 الی 20 متر قابل مشاهده است.
وقتی شهرداری نخستین حقوق شهروندان را در برخورداری از پیاده رو نتوانسته رعایت کند و آن را به شرکت‌های تبلیغاتی برای احداث تابلو و یا بانک‌ها برای ایجاد پله و یا کیوسک‌های تجاری فروخته است دیگر جایی برای موضوع مهندسی و یا معماری شهری باقی نمی‌ماند.
