آموزش و پرورش در برزخ سنت و مدرنیته !
تاریخ انتشار : جمعه ۹ اسفند ۱۳۹۲ ساعت ۱۴:۱۸
به روایت حرف رک به نقل از وبلاگ برنامه ریزی درسی :
اگر همان كاري را انجام دهي كه هميشه انجام مي دهي،همان نتيجه اي را بدست خواهي آورد كه هميشه بدست آورده اي!
روش آموزش در مدارس ما هميشه يك جور بوده و هست ! جالب است كه انتظار داريم نتيجه ي متفاوتي نسبت به گذشته بدست آوريم! آيا مي شود؟
تكراركردن يك كار و انتظار نتيجه ي متفاوت داشتن ،ديوانگي است! آيا عملكرد ما در نظام آموزش و پرورش، چه به عنوان معلم،چه مدير، چه مسئول و چه هر نقش ديگري كه گذشته را تكرار مي كنيم و به دنبال نتيجه متفاوت و بهتري هستيم،عاقلانه است؟
تجربه زيسته ي من ابتدا به عنوان دانش آموز و سپس معلم تا امروزچيزي در حدود34 سال است.درطي اين مدت ، در مدارس يك روش تكراري از تدريس،آموزش ،امتحان ، روابط معلم-شاگردي، روابط مدرسه -خانواده و ساير موضوعات ومسائل را ديده ام. مشاهدات من در طي اين مدت چه به عنوان دانش آموز و چه معلم نشانگر اين است كه در محتوا و حتي در شكل و ظاهر رو شهاي آموزش و پرورش تفاوتي صورت نگرفته است، اما انتظار تغييرات عميق و مهم داريم!
آيا امكان پذير است؟
مگر مي شود ما همان روش ها و روابط را به همان گونه به كار ببريم و انتظار تغيير داشته باشيم.براي تغيير در آموزش و پرورش ، ابتدا بايد نگرشها، باورها،ساختار، قوانين ، اهداف و رو شها به مرور تغيير نمايند تا تغيير اين امور به مرور به تغيير نتايج منتج گردد. البته منظور از تغيير در نگرش ها ،باورها و روش ها به مديران و سیاستگزاران و خانواده ها و هم به معلمان بر مي گردد. در واقع اين كنشگران عرصه ي آموزش و پرورش و مرتبطين با آن هستند كه بايد تغيير نگرش و روش دهند. تغييرات كنشگران باعث تغيير ساختار و قوانين و روش ها مي گردد و در نهايت به تغيير نتايج مي رسد. چشم ها را بايد شست جور ديگر بايد ديد. امروزه متوليان آموزش و پرورش ايران براي تغييرات بيشتر متمركز بر ظاهر و سطح هستند و به باورها،نگرش ها و ارزش ها كه بنيادي تر هستند توجهي ندارند! حال يا از روي عمد يا سهو ! بيشتر نيرو و توان خود را در تغييرات رويين آموزش و پرورش قرار داده اند كه نتيجه بخش نيست و نخواهد بود. مثلا تعطيلي مدارس در پنجشنبه ها يا نظام 3-3-3-3 يا 5-3-4 -يا هر شكلي ديگر تغيير بنيادي نيست و در كل همان نتيجه را به ما پس مي دهد كه قبلا دريافت كرده ايم. معلمان نيز دچار اين چرخه ي معيوب گرديده اند. خيلي از آنها به روش معلمان شان در زمان تحصيل معترض هستند ! اما در عمل و روش تدريس همان شيوه هاي گذسته را به كار مي برند يا در نگاه و نگرش شان به امر آموزش و پرورش همان نگرش گذشته را دارند. بيشتر خانواده ها نيز به مانند گذشته مي انديشند. تفاوت آموزش در جامعه ي ما نسبت به گذشته در اين است كه كمي ظاهرش مدرن تر گشته اما نتايج به دست آمده همانند گذشته هستند.
بله ، نگرشها و روشهايمان تكراري است! پس نتايج مان هم تكراري مي شود. براي نتايج بهتر بايد نگرش و روش ها را تغيير دهيم. تنها يك اصل ثابت در جهان وجود دارد و آن هم اين است كه همه چيز در حال تغيير است.
ما خودمان بايد پيش قراول تغيير باشيم چرا كه مقاومت در برابر تغييرات ما را به جايي نمي برد جز تباهي!
اگر همان كاري را انجام دهي كه هميشه انجام مي دهي،همان نتيجه اي را بدست خواهي آورد كه هميشه بدست آورده اي!
روش آموزش در مدارس ما هميشه يك جور بوده و هست ! جالب است كه انتظار داريم نتيجه ي متفاوتي نسبت به گذشته بدست آوريم! آيا مي شود؟
تكراركردن يك كار و انتظار نتيجه ي متفاوت داشتن ،ديوانگي است! آيا عملكرد ما در نظام آموزش و پرورش، چه به عنوان معلم،چه مدير، چه مسئول و چه هر نقش ديگري كه گذشته را تكرار مي كنيم و به دنبال نتيجه متفاوت و بهتري هستيم،عاقلانه است؟
تجربه زيسته ي من ابتدا به عنوان دانش آموز و سپس معلم تا امروزچيزي در حدود34 سال است.درطي اين مدت ، در مدارس يك روش تكراري از تدريس،آموزش ،امتحان ، روابط معلم-شاگردي، روابط مدرسه -خانواده و ساير موضوعات ومسائل را ديده ام. مشاهدات من در طي اين مدت چه به عنوان دانش آموز و چه معلم نشانگر اين است كه در محتوا و حتي در شكل و ظاهر رو شهاي آموزش و پرورش تفاوتي صورت نگرفته است، اما انتظار تغييرات عميق و مهم داريم!
آيا امكان پذير است؟
مگر مي شود ما همان روش ها و روابط را به همان گونه به كار ببريم و انتظار تغيير داشته باشيم.براي تغيير در آموزش و پرورش ، ابتدا بايد نگرشها، باورها،ساختار، قوانين ، اهداف و رو شها به مرور تغيير نمايند تا تغيير اين امور به مرور به تغيير نتايج منتج گردد. البته منظور از تغيير در نگرش ها ،باورها و روش ها به مديران و سیاستگزاران و خانواده ها و هم به معلمان بر مي گردد. در واقع اين كنشگران عرصه ي آموزش و پرورش و مرتبطين با آن هستند كه بايد تغيير نگرش و روش دهند. تغييرات كنشگران باعث تغيير ساختار و قوانين و روش ها مي گردد و در نهايت به تغيير نتايج مي رسد. چشم ها را بايد شست جور ديگر بايد ديد. امروزه متوليان آموزش و پرورش ايران براي تغييرات بيشتر متمركز بر ظاهر و سطح هستند و به باورها،نگرش ها و ارزش ها كه بنيادي تر هستند توجهي ندارند! حال يا از روي عمد يا سهو ! بيشتر نيرو و توان خود را در تغييرات رويين آموزش و پرورش قرار داده اند كه نتيجه بخش نيست و نخواهد بود. مثلا تعطيلي مدارس در پنجشنبه ها يا نظام 3-3-3-3 يا 5-3-4 -يا هر شكلي ديگر تغيير بنيادي نيست و در كل همان نتيجه را به ما پس مي دهد كه قبلا دريافت كرده ايم. معلمان نيز دچار اين چرخه ي معيوب گرديده اند. خيلي از آنها به روش معلمان شان در زمان تحصيل معترض هستند ! اما در عمل و روش تدريس همان شيوه هاي گذسته را به كار مي برند يا در نگاه و نگرش شان به امر آموزش و پرورش همان نگرش گذشته را دارند. بيشتر خانواده ها نيز به مانند گذشته مي انديشند. تفاوت آموزش در جامعه ي ما نسبت به گذشته در اين است كه كمي ظاهرش مدرن تر گشته اما نتايج به دست آمده همانند گذشته هستند.
بله ، نگرشها و روشهايمان تكراري است! پس نتايج مان هم تكراري مي شود. براي نتايج بهتر بايد نگرش و روش ها را تغيير دهيم. تنها يك اصل ثابت در جهان وجود دارد و آن هم اين است كه همه چيز در حال تغيير است.
ما خودمان بايد پيش قراول تغيير باشيم چرا كه مقاومت در برابر تغييرات ما را به جايي نمي برد جز تباهي!
