وبلاگ "بیداری اسلامی و انقلابی" نوشت:

محوری ترین و اصلی ترین بن مایه تشکیل دهنده نظام های سیاسی ایدئولوژی است.فارغ از قوت و ضعف این بن مایه؛ نقطه اشتراک همه نظام ها و رژیم های دموکراتیک و غیر دموکراتیک ایدئولوژی است. خروجی ایدئولوژی ها گفتمان است. با بررسی کارکرد گفتمان هررژیم می توان قدرت و ضغف ایدئولوژی نظامهای حاکم را در عرصه های مختلف اجتماعی،اقتصادی،سیاسی و...در میدان عمل داخلی و خارجی مورد کنکاش قرار داد.گروه ها و نخبگان سیاسی نیز درراستای تحقق گفتمان  دسته بندی می شوند.

به تعبیر دیگر تشکیل جناح سیاسی به معنای واقعی کلمه  حاصل کارکرد گفتمان بوده که در نتیجه ایدئولوژی محکم و استوار هر نظام در کثرت گرایی گروه های اجتماعی تجلی می یابد. و بالعکس عدم وجود  گروه ها و جناح های سیاسی که راهکارهای متفاوتی را جهت تحقق همه جانبه گفتمان نظام ارائه دهند نشانه ضعف ایدئولوژیک در آن نظام حاکم است.

با توجه به نقش واهمیت کارکرد گفتمان ها تحقق این کارویژه بیان کننده قدرت نرم نظام حاکم سیاسی است.و تحقق آن« منوط به کار ویژه های از جنس 1-ایجاد همبستگی 2- حل منازعه در عرصه داخلی و خارجی است.گفتمان هر نظام با ارائه مجموعه سیاست های فرهنگی و سیاسی ،اجتماعی ملت ها را در مرحله نخست و سپس دولت ها را مجاب کند تا از گفتمان آن نظام حمایت کند.هر نظامی که دارای اینچنین گفتمانی در عرصه داخلی باشد هرسال که از عمرش بگذرد .با تقویت  کارکردگفتمان خود  با تکیه بر اصل همبستگی  و انسجام داخلی مسلما قادر خواهد سایر ملت ها ودولت ها را تحت تاثیر خود قرار دهد.

با در نظر داشتن موارد فوق الذکر ،هر نظامی که مدعی کارکرد گفتمانی در عرصه خارجی و منطقه ای است نمی تواند با رفتارهای مغایر با قدرت نرم در پی صدور گفتمان خود به سایر مناطق و حتی تحقق همه جانبه در داخل جغرافیای خود باشد.از طرفی الزاما بکار گیری ابزارهای قهر آمیز که خشونت ذاتی دارند نشانه تضاد گفتمانی در بالاترین سطح که همانما فقدان {گفتمان }آن است،می باشد.

در خاور میانه شاهد افراط گرای از نوع وهابیت و تکفیری هستیم که خاستگاه آن عربستان سعودی است بوده و هست.چراکه با مطالعه سر گذشت تشکیل این دولت  دست نشانده استعمار جهانی جنایاتی مشابه آنچه را که امروزه داعش مرتکب میشود هستیم. به تعبیر بهتر داعش پای جا پای ال سعود قرن12 گذاشته با این تفاوت که استعمار در آن دوران در پی حذف امپراطوری عثمانی بود.وامروزه  استعمارگران نوین در پی نابودی موج بیداری و مقاومت  امت اسلامی است که در صورت پیروزی قدرتی فراتر از هر امپراطوری دیگری به اراده خداوند خواهند داشت.ال سعود در ابتدای تشکیل خود حملات گسترده وکشتار بیرحمانه زیادی را به جامعه اسلامی تحمیل کردند.

و هدف استعمار را که تغییر مرز های بلاد اسلامی بود را تحقق بخشید.داعش و جریان تکفیر نیز هدفی جزء تغییر مرزهای کشورهای اسلامی را که تامین کننده اهداف اسرائیل غاصب باشد ندارد.

ال سعود همواره با بکار گیری و استفاده از تبلیغات گسترده رسانه ای در پی القای زعامت خود  بر جوامع اسلامی اهل سنت در اقصی نقاط دنیا است.گواه این مدعا ایجاد  و ساخت مساجد ومراکز متعدد با مبلغین وهابی در جهان است.وجود افرادی از سراسر دنیا در صف تروریست های تکفیری بیان کننده هزینه های سنگین وگسترده ال سعود در راستای ترویج وهابی گری در دنیا است.اما از آنجائیکه تضاد گفتمانی درنظام ال سعود بویژه در قشر مفیان و عالمان وهابی حاکم است.

خروجی این سرمایه گذاری ها در دنیا که متاسفانه به نام اسلام صورت می گیرد در خوشبینانه ترین تصور خواسته یا ناخواسته تکمیل پروژه اسلام هراسی است.چراکه محوری ترین اعتقاد وهابیون پیروی ازسلف است.اما اینک شاهدیم عالمان سعودی و وهابی دستاورد های عظیم سه قرن اولیه اسلامی را در مفاهیمی همچون گافر و مرتد خلاصه کرده اند.در نتیجه دو متحد اصلی تشکیل دهنده رژیم سعودی یعنی: حاکمان سیاسی خاندان ال سعودو حاکمان دینی ال شیخ {نوادگان محمدبن عبدالوهاب} بصورت کاملا افراطی در گرداب ساخته خود بنام کافر و مرتد گرفتار شده اند.و تضاد  از همین جاشکل می گیرد.زیرا حاکمان سیاسی با کافران دست اخوت داده و حاکمان دینی وهابی که بعلت ترس  از دست دادن رفاه و آسایش دنیوی و ....نمی توانند با این سیاست مخالفت کنند.بخاطر اینکه در نزد پیروان خود متهم به تساهل و تسامح نشوند با تعمیم دادن مسلمین غیر از خود در مفاهیم کافر و مرتد و ایجاد فتنه داخلی  افکار پیروان خود را از نقطه اصلی منحرف می کنند.متاسفانه ماحصل این تضاد ایجاد جریان تکفیر در بلاد اسلامی است که از هیچ گونه دشمنی با مسلمین و ارتکاب  هر نوع جنایتی چشم پوشی نمی کنند

خاندان ال سعود هر قدر هم که تلاش کنند نمی توانند منکر ایجاد انگیزش در جوانان سعودی برای تشکیل گروه های افراطی تکفیری در منطقه باشد. اینک نیز  حاکمان نورسیده ال سعود با تجاوز به خاک یمن که مهم ترین گروه سیاسی  آن جریان انصار الله است. انگیزه دو چندانی را به افراطیون وهابی در دشمنی و عداوت به مسلمین هدیه می دهد که بعد از چندی دریک دورباطل شاهد خواهیم که خاندان سعود در ائتلافی ساختگی و نمایشی در پی نابودی افراطیونی باشد که در  در نتیجه تجاوز به یمن اعلام وجود می کنند.لازم بذکر است مادامیکه تضاد حاکم بر نظام ال سعود که متاسفانه سیستم آموزشی عربستان را نیز در برمی گیرد .اصلاح نشود باید شاهد قدرت و فتنه گری مفتیانی باشیم که خود نمی دانند چرا به این قساوت و شقاوت گرفتار آمده اند.

ادامه بحث د ر آینده نگارنده این سطور را از انتقادات خود محروم نفرمائید.