لزوم افزایش اقتدار ملی در تحقق شعار سال
تاریخ انتشار : دوشنبه ۵ خرداد ۱۳۹۳ ساعت ۰۷:۴۱
وبلاگ تسبیح صبح نوشت:در بیان فلسفه شعار سال 93 رهبر معظم انقلاب اسلامی در حرم رضوی به لزوم قدرتمند شدن ایران اسلامی اشاره و پیامدهای منفی ضعیف بودن کشورها را بیان کرده و فرمودند:« حرف من در یک جمله عبارت است از اینکه ملّت ایران باید خود را قوی کند؛ این حرف من است. حرف، درباره‌ی اقتدار ملّی است. .. من وقتی نگاه میکنم، سه عنصر را پیدا میکنم که دو عنصر از آنها همین دو نقطه‌ای است که در پیام عرض کرده‌ام؛ این سه عنصر اگر مورد توجّه قرار گرفتند، یک ملّت قوی میشود: یکی اقتصاد، یکی فرهنگ، و سوّمی علم و دانش».
معظم له تاکید کردند: من عرض میکنم به ملّت عزیزمان که اگر ملّتی قوی نباشد و ضعیف باشد، زور خواهد شنفت، به او زور میگویند؛ اگر ملّتی قوی نباشد، باج‌گیران عالَم از او باج میگیرند، از او باج میخواهند؛ اگر بتوانند به او اهانت میکنند؛ اگر بتوانند زیر پا او را لگد میکنند. طبیعت دنیایی که با افکار مادّی اداره میشود، همین است.
از این رو باید تصریح کرد اقتصاد و فرهنگی مدنظر قرار دارد که به قوی شدن و قدرتمند شدن کشور بیانجامد. ضمن آنکه باید توجه داشت مقصود از قوی شدن، قدرت مادی صرف با ملاک ها و مولفه های مرسوم آن در دنیای غرب نیست. مقام معظم رهبری وقتی به لزوم قوی شدن ملت ایران می پردازند بلافاصله به اقتدار و اقتدار ملی اشاره فرموده و در بحث اقتدار نیز «احساس اقتدار» را مورد تاکید قرار می دهند.
در بیان تمایز قدرت و اقتدار گفته می شود که رابطه آن دو از مقوله عموم و خصوص من وجه است، بدین مفهوم که هر اقتداری به قدرت نیاز دارد اما هر قدرتی اقتدار آور نیست وتنها قدرتی منشاء اقتدار است که مشروع باشد لذا اقتدار را تلفیق دو مفهوم «قدرت و مشروعیت» ذکر کرده اند.[1]
بنابراین آنچه به مفهوم اقتدار در مقابل قدرت برتری بخشیده و لزوم بهره‌مندی از آن به جای قدرت را در عصر حاضر گوشزد ساخته وجه کاربردی اقتدار است. بدین معنی که در قدرت اعمال زور اجتناب ناپذیر اما در اقتدار الزاما نیاز به کارگیری زور نیست. لذا اقتدار فی نفسه قابلیت بازدارندگی دارد، درحالی‌که توانایی بازدارندگی قدرت نه تنها منحصر در عرصه عمل بلکه به نحوه بکارگیری آن نیز بستگی دارد.
بر همین اساس رهبر معظم انقلاب اسلامی اقتدار ملی را «یک مفهوم و مقوله کاملاً پیچیده و مرکّب که نه به معنای نظامی‌گری است و نه نظامی‌گری نبودن آن باید بهانهای برای منزوی کردن کار نظامی شود.»[2] توصیف کرده و در پاسخ به این سوال که اقتدار ملی چیست؟ می فرمایند:
«اقتدار ملی دست قدرتمندی است که مجموعه نیروهای فعّالِ قوای سهگانه در تشکیل آن سهم دارند و باید وظیفه خودشان را با شجاعت و اقتدار و امید و بدون رودربایستی و با همکاری کامل انجام دهند.»[3]
نکته قابل توجه این است که معظم له در باب اقتدار، «احساس اقتدار» را با اهمیت تر از نفس «اقتدار ملی» دانسته و از مسئولان می خواهند تا به گونه ای عمل کنند که مردم احساس اقتدار کنند. چراکه ممکن است ملتی در عالم واقع مولفه های اقتدار را داشته اما احساس آنرا نداشته باشد که در این حالت اقتدار ملی به علت نداشتن یکی از مولفه های اصلی با عنوان «رضایت عمومی» دچار نقص و کاستی میگردد. از این رو، رهبر معظم انقلاب احساس اقتدار را مورد توجه قرار داده و می فرمایند:
اقتدار ملی، یعنی اقتدار ملت. اقتدار ملت در عملکرد مسؤولان یک کشور خود را نشان میدهد. اگر عملکرد مسؤولان در گذاردن و اجرای قانونها، در صداقت و پاکدامنی، در تلاش و خستگیناپذیری، در به میان آوردن ابتکارهای خلاق و کارساز، در الگو قرار دادن انسانهای برجسته و نمونه، در طرد کردن انسانهای فاسد - که این زمینهها هم جز با ایمان مخلصانهی به خدا به طور کامل میسر نیست - عملکرد خوبی باشد، ملت احساس اقتدار میکند.[4]
از منظر معظم له احساس اقتدار در عرصه های مختلفی قابل حصول و دستیابی است. چنانچه می فرمایند:
«اقتدار ملی، هم زمینه نظامی دارد، هم زمینه اقتصادی دارد، هم زمینه سیاسی دارد، هم زمینه سازمانی دارد. در همهی زمینهها مسؤولان میتوانند کاری کنند که ملت احساس اقتدار کند.» و در خصوص احساس اقتدار اقتصادی که موضوع نوشتار حاضر و شعار سال جاری است، می‌فرمایند:
اگر مسؤولی در بخش اقتصاد تلاش کند و کارآمدی خود را نشان دهد - پول ملی را تقویت کند، تورّم را مهار کند، در جامعه رونق اقتصادی به وجود آورد و طبقات محروم را از حقوقی که متعلّق به آنهاست، برخوردار نماید - مردم احساس اقتدار و توانایی میکنند.[5]
وقتی که همه سرمایهاندوزان بینالمللی سعی میکنند یک ملت و یک کشور را در چنبره اختاپوس اقتصادیِ خودشان درآورند و با نامهای فریبنده و بناحق، منابع یک ملت را جذب کنند، اگر مسؤولان اقتصادی کشور توانستند با تدبیر و هوشیاری و با سرعت عمل متناسب، تدابیر لازم را پیش گیرند و مانع از نفوذ پنجه دشمن در اقتصاد کشور شوند و اقتصاد ملی را شکوفا کنند، ملت احساس اقتدار میکند.[6]
یعنى كشور از لحاظ اقتصادى بتواند پول ملى خودش را تقویت كند؛ در بازارهاى اقتصادى دنیا حضور تاثیرگذار داشته باشد؛ در بهبود وضع اقتصادى كشور از امكانات خودش استفاده كند؛ فقر را در كشور ریشهكن یا حداقل كم كند و بتواند بهعنوان یك كشور ثروتمند و غنى، در مقابل چشم دنیا، كارایى نظام خودش را نشان دهد. این میشود اقتدار اقتصادى... اقتدار اقتصادى همچنین بهمعناى این است كه در كشور، بیكارى وجود نداشته باشد؛ اشتغال وجود داشته باشد؛ تولید صنعتى و كشاورزى در حد مطلوب باشد؛ از منابع و معادن كشور به نحو بهینه استفاده شود
معظم له تاکید کردند: من عرض میکنم به ملّت عزیزمان که اگر ملّتی قوی نباشد و ضعیف باشد، زور خواهد شنفت، به او زور میگویند؛ اگر ملّتی قوی نباشد، باج‌گیران عالَم از او باج میگیرند، از او باج میخواهند؛ اگر بتوانند به او اهانت میکنند؛ اگر بتوانند زیر پا او را لگد میکنند. طبیعت دنیایی که با افکار مادّی اداره میشود، همین است.
از این رو باید تصریح کرد اقتصاد و فرهنگی مدنظر قرار دارد که به قوی شدن و قدرتمند شدن کشور بیانجامد. ضمن آنکه باید توجه داشت مقصود از قوی شدن، قدرت مادی صرف با ملاک ها و مولفه های مرسوم آن در دنیای غرب نیست. مقام معظم رهبری وقتی به لزوم قوی شدن ملت ایران می پردازند بلافاصله به اقتدار و اقتدار ملی اشاره فرموده و در بحث اقتدار نیز «احساس اقتدار» را مورد تاکید قرار می دهند.
در بیان تمایز قدرت و اقتدار گفته می شود که رابطه آن دو از مقوله عموم و خصوص من وجه است، بدین مفهوم که هر اقتداری به قدرت نیاز دارد اما هر قدرتی اقتدار آور نیست وتنها قدرتی منشاء اقتدار است که مشروع باشد لذا اقتدار را تلفیق دو مفهوم «قدرت و مشروعیت» ذکر کرده اند.[1]
بنابراین آنچه به مفهوم اقتدار در مقابل قدرت برتری بخشیده و لزوم بهره‌مندی از آن به جای قدرت را در عصر حاضر گوشزد ساخته وجه کاربردی اقتدار است. بدین معنی که در قدرت اعمال زور اجتناب ناپذیر اما در اقتدار الزاما نیاز به کارگیری زور نیست. لذا اقتدار فی نفسه قابلیت بازدارندگی دارد، درحالی‌که توانایی بازدارندگی قدرت نه تنها منحصر در عرصه عمل بلکه به نحوه بکارگیری آن نیز بستگی دارد.
بر همین اساس رهبر معظم انقلاب اسلامی اقتدار ملی را «یک مفهوم و مقوله کاملاً پیچیده و مرکّب که نه به معنای نظامی‌گری است و نه نظامی‌گری نبودن آن باید بهانهای برای منزوی کردن کار نظامی شود.»[2] توصیف کرده و در پاسخ به این سوال که اقتدار ملی چیست؟ می فرمایند:
«اقتدار ملی دست قدرتمندی است که مجموعه نیروهای فعّالِ قوای سهگانه در تشکیل آن سهم دارند و باید وظیفه خودشان را با شجاعت و اقتدار و امید و بدون رودربایستی و با همکاری کامل انجام دهند.»[3]
نکته قابل توجه این است که معظم له در باب اقتدار، «احساس اقتدار» را با اهمیت تر از نفس «اقتدار ملی» دانسته و از مسئولان می خواهند تا به گونه ای عمل کنند که مردم احساس اقتدار کنند. چراکه ممکن است ملتی در عالم واقع مولفه های اقتدار را داشته اما احساس آنرا نداشته باشد که در این حالت اقتدار ملی به علت نداشتن یکی از مولفه های اصلی با عنوان «رضایت عمومی» دچار نقص و کاستی میگردد. از این رو، رهبر معظم انقلاب احساس اقتدار را مورد توجه قرار داده و می فرمایند:
اقتدار ملی، یعنی اقتدار ملت. اقتدار ملت در عملکرد مسؤولان یک کشور خود را نشان میدهد. اگر عملکرد مسؤولان در گذاردن و اجرای قانونها، در صداقت و پاکدامنی، در تلاش و خستگیناپذیری، در به میان آوردن ابتکارهای خلاق و کارساز، در الگو قرار دادن انسانهای برجسته و نمونه، در طرد کردن انسانهای فاسد - که این زمینهها هم جز با ایمان مخلصانهی به خدا به طور کامل میسر نیست - عملکرد خوبی باشد، ملت احساس اقتدار میکند.[4]
از منظر معظم له احساس اقتدار در عرصه های مختلفی قابل حصول و دستیابی است. چنانچه می فرمایند:
«اقتدار ملی، هم زمینه نظامی دارد، هم زمینه اقتصادی دارد، هم زمینه سیاسی دارد، هم زمینه سازمانی دارد. در همهی زمینهها مسؤولان میتوانند کاری کنند که ملت احساس اقتدار کند.» و در خصوص احساس اقتدار اقتصادی که موضوع نوشتار حاضر و شعار سال جاری است، می‌فرمایند:
اگر مسؤولی در بخش اقتصاد تلاش کند و کارآمدی خود را نشان دهد - پول ملی را تقویت کند، تورّم را مهار کند، در جامعه رونق اقتصادی به وجود آورد و طبقات محروم را از حقوقی که متعلّق به آنهاست، برخوردار نماید - مردم احساس اقتدار و توانایی میکنند.[5]
وقتی که همه سرمایهاندوزان بینالمللی سعی میکنند یک ملت و یک کشور را در چنبره اختاپوس اقتصادیِ خودشان درآورند و با نامهای فریبنده و بناحق، منابع یک ملت را جذب کنند، اگر مسؤولان اقتصادی کشور توانستند با تدبیر و هوشیاری و با سرعت عمل متناسب، تدابیر لازم را پیش گیرند و مانع از نفوذ پنجه دشمن در اقتصاد کشور شوند و اقتصاد ملی را شکوفا کنند، ملت احساس اقتدار میکند.[6]
یعنى كشور از لحاظ اقتصادى بتواند پول ملى خودش را تقویت كند؛ در بازارهاى اقتصادى دنیا حضور تاثیرگذار داشته باشد؛ در بهبود وضع اقتصادى كشور از امكانات خودش استفاده كند؛ فقر را در كشور ریشهكن یا حداقل كم كند و بتواند بهعنوان یك كشور ثروتمند و غنى، در مقابل چشم دنیا، كارایى نظام خودش را نشان دهد. این میشود اقتدار اقتصادى... اقتدار اقتصادى همچنین بهمعناى این است كه در كشور، بیكارى وجود نداشته باشد؛ اشتغال وجود داشته باشد؛ تولید صنعتى و كشاورزى در حد مطلوب باشد؛ از منابع و معادن كشور به نحو بهینه استفاده شود
