تاریخ انتشار : يکشنبه ۶ مرداد ۱۳۹۲ ساعت ۱۱:۱۱

وبلاگ انتظار نوشت:بعضی وقتهاازآنچه هستیم و خواهیم بود خسته می شویم و احساس نا امیدی درونمان  قلیان می کند در این راه به دنبال تکیه گاه محکمی به اسم عدالـت هسـتیم که پس ازسر کشـی در پس کوچـه های ذهنـمان متوجه می شویم خبری ازعدالت نیست!  در پایان این جستجو به بن بست ناعدالتی می رسیم نمی دانم شاید آدرس را اشتباهی آمده ایم

آری عدالت !!! همه ی ما عدالت را گم کرده ایم به هر جا می رسیم طعم نا عدالتی را چشیده اند کوله بارمون پر شده از تجربه های تلخ نا عدالتی ، چرا هیچکس جوابگوی این همه نا عدالتی نیست؟؟؟ مفهوم عدالت را به نفع خود عوض کرده اند و فریاد عدالت را سر می دهند، اصلاً عدالت چیست؟ ما نه عدالت رو دیدیم نه مفهومشو فهمیدم فقط اینو میدونیم که اگر عدالت باشه همه چی خوب پیش میره اما سد محکمی داره این ...

چرا سد نا عدالتی شکسته نمی شه آقای من 

میگن با این پیشرفت و قدرت، سد به این راحتیا شکسته نمیشه ولی ما چیز دیگه ای میگیم آقا ...

امان از دست این سد...

کاش می شد این قدرعدالت پشت این سد بمونه و زیاد بشه که عدالت سرریز بشه یا اینکه به خاطر اینکه سر ریز نشه و سد آسیبی بهش وارد نشه مجبور بشن دریچه های سد رو باز کنن، و عدالت جاری بشه مثل سیلاب بیاد وارد خونه ها بشه، اما با این تفاوت به جای اینکه درد وارد کنه دردی رو درمون کنه

آره آقا، خیلی وقته داروی عدالت کمیاب شده دیگه حتی تویه بازارسیاه ناصر خسرو تهرونم نمیشه پیداش کرد.

  پس کی میایی مولایم

انتهای پیام/