سقای تاسوعای چابهار
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۲ خرداد ۱۳۹۲ ساعت ۰۹:۳۵
وبلاگ شهیده بلوچستان نوشت :
از زبان یک دانش آموز زاهدانی:
دلنوشته ای به دانش آموز شهیده مطهره نارویی
دلنوشته ای به دانش آموز شهیده مطهره نارویی از زبان یک دانش آموز زاهدانی: دوست عزیزم تو برای من و امثال من نمونه و الگو هستی خوش به حالت که این قدر زود
همه چیز را درک کردی توبرای وحدت جانت را فدا کردی.
نمونه ای از یک دلنوشته به دانش آموزان شهید در سیستان و بلوچستان توسط یک دانش آموز زاهدانی:
سلام
خوبی مطهره جان. دوست عزیزم تو برای من و امثال من نمونه و الگو هستی خوش به حالت که این قدر زود همه چیز را درک کردی توبرای وحدت جانت را فدا کردی تو با عزم راسخی که داشتی همه دشمنان اسلام را دست به دندان گذاشتی. در حالی که فقط ده سال داشتی آن چنان به ما ثابت کردی که از جان شیرین تر و با ارزش تر نیز برای با تقوایان وجود دارد آن هم عشق به معبود و معشوق یکتاست.
قلمم یارای یاری کردن مرا در گفتگوی با تو ندارد چرا که من هر چه بگویم به پای عمل تو نمی رسد.فقط می توانم بگویم که مطهره جان تو چگونه و چطور توانستی از جان شیرینت بگذری در حالی که برای بعضی دیگر این جان خیلی شیرین است و حتی برای راحتی این جان شیرین جان های شیرین دیگران را می گیرند. راستی من از تو سوالی دارم آیا می توانی آن که جان شیرینت را گرفت ببخشی ؟ البته که می بخشی چون کسی که با ملائک و فرشتگان مقرب خدا نشست و برخاست کند به راحتی می تواند ببخشد و ایثار کند چرا که ما شاهد این ایثار و گذشت تو بودیم تو به ما یاد دادی که گذشت ربطی به سن و سال ندارد هر کسی با هر شرایط سنی می تواند گذشت کند.
مطهره جان من خیلی دوست داشتم که تو را ببینم تا به تو بگویم خیلی دلیری خیلی با شهامتی تو با آن هایی که ۸ سال از کشورمان دفاع کردند برابری زیرا که آن روز فقط کشورمان در خطر بود ولی امروز علاوه بر آن وحدتمان در خطر است.
دوست عزیزم من نمی دانم چگونه برایت نامه ایی بنویسم یا چگونه صحبت کنم که بر عمق جانت بنشیند و در شان تو باشد ولی همین قدر که توانستیم با تو چند کلمه ایی حرف بزنم و بگویم که کارت خیلی بزرگ بود احسنت روسفیدمان کردی برایم کفایت می کند هر چند می دانم کم است چون ما زمینی ها عادت به کم داریم ولی شما عادت به خیلی بیشتر از آن که هستید و خوش به حالتان راستی می خواستم از تو در خواستی کنم می دانم که از عهده ات بر می آید لطفا برای ما نیز نزد خدا دعایی کن از عمق جانت تا به عرش کبریایی خدا رسد و مانیز عاقبت به خیر شویم چرا که نمی دانیم آخر خط زندگیمانم چگونه به سرانجام می رسد پس از عمق جانت برایمان دعایی کن که تو از ما به خدایمان نزدیکتری چرا که تقوای تو از ما بیشتر بوده است.
انتهای پیام/
از زبان یک دانش آموز زاهدانی:
دلنوشته ای به دانش آموز شهیده مطهره نارویی
دلنوشته ای به دانش آموز شهیده مطهره نارویی از زبان یک دانش آموز زاهدانی: دوست عزیزم تو برای من و امثال من نمونه و الگو هستی خوش به حالت که این قدر زود
همه چیز را درک کردی توبرای وحدت جانت را فدا کردی.
نمونه ای از یک دلنوشته به دانش آموزان شهید در سیستان و بلوچستان توسط یک دانش آموز زاهدانی:
سلام
خوبی مطهره جان. دوست عزیزم تو برای من و امثال من نمونه و الگو هستی خوش به حالت که این قدر زود همه چیز را درک کردی توبرای وحدت جانت را فدا کردی تو با عزم راسخی که داشتی همه دشمنان اسلام را دست به دندان گذاشتی. در حالی که فقط ده سال داشتی آن چنان به ما ثابت کردی که از جان شیرین تر و با ارزش تر نیز برای با تقوایان وجود دارد آن هم عشق به معبود و معشوق یکتاست.
قلمم یارای یاری کردن مرا در گفتگوی با تو ندارد چرا که من هر چه بگویم به پای عمل تو نمی رسد.فقط می توانم بگویم که مطهره جان تو چگونه و چطور توانستی از جان شیرینت بگذری در حالی که برای بعضی دیگر این جان خیلی شیرین است و حتی برای راحتی این جان شیرین جان های شیرین دیگران را می گیرند. راستی من از تو سوالی دارم آیا می توانی آن که جان شیرینت را گرفت ببخشی ؟ البته که می بخشی چون کسی که با ملائک و فرشتگان مقرب خدا نشست و برخاست کند به راحتی می تواند ببخشد و ایثار کند چرا که ما شاهد این ایثار و گذشت تو بودیم تو به ما یاد دادی که گذشت ربطی به سن و سال ندارد هر کسی با هر شرایط سنی می تواند گذشت کند.
مطهره جان من خیلی دوست داشتم که تو را ببینم تا به تو بگویم خیلی دلیری خیلی با شهامتی تو با آن هایی که ۸ سال از کشورمان دفاع کردند برابری زیرا که آن روز فقط کشورمان در خطر بود ولی امروز علاوه بر آن وحدتمان در خطر است.
دوست عزیزم من نمی دانم چگونه برایت نامه ایی بنویسم یا چگونه صحبت کنم که بر عمق جانت بنشیند و در شان تو باشد ولی همین قدر که توانستیم با تو چند کلمه ایی حرف بزنم و بگویم که کارت خیلی بزرگ بود احسنت روسفیدمان کردی برایم کفایت می کند هر چند می دانم کم است چون ما زمینی ها عادت به کم داریم ولی شما عادت به خیلی بیشتر از آن که هستید و خوش به حالتان راستی می خواستم از تو در خواستی کنم می دانم که از عهده ات بر می آید لطفا برای ما نیز نزد خدا دعایی کن از عمق جانت تا به عرش کبریایی خدا رسد و مانیز عاقبت به خیر شویم چرا که نمی دانیم آخر خط زندگیمانم چگونه به سرانجام می رسد پس از عمق جانت برایمان دعایی کن که تو از ما به خدایمان نزدیکتری چرا که تقوای تو از ما بیشتر بوده است.
انتهای پیام/
