پیامد های اسراف بر اقتصاد جامعه(1)
تاریخ انتشار : سه شنبه ۲ ارديبهشت ۱۳۹۳ ساعت ۰۸:۱۲
وبلاگ"یادداشت روز"نوشت :
آمیختگی فرهنگ با اقتصاد چنان مشهود است که هر ذهن آگاه و بیداری تأیید می کند که بدون یک فرهنگ جامع و صحیح نمی توان اقتصادی پویا و شکوفا داشت.
یکی از فرهنگ های اشتباهی که در بین انسان ها می تواند رخ بنمایاند، فرهنگ اسراف و تبذیر است.
واژه ی "تبذیر" در اصل از ریشه "بذر" به معنی "پاشیدن دانه" است و در مواردی استفاده می شود که انسان اموالی را که در اختیار دارد بصورت غیر منطقی و بدون هدف مصرف کند در حالیکه اسراف به معنی زیاده "از حد گذشتن" است و به هر حال این پدیده ها به شدت از نظر اسلام نهی شده اند و عاملان آن مورد نکوهش قرار گرفته اند؛ همانطور که در آیه ی فوق نیز از افراد مسرف و تبذیر کننده بعنوان برادران شیطان یاد شده است.
اسراف از آن جائی ناشی می شود که انسان با حرص و طمع بدون در نظر گرفتن نیازها و ضروریات خود و زندگی اش، چیزی بیشتر از مصارف روزانه اش را بخواهد؛ این فرهنگ غلط آنقدر خطرناک است که می تواند زندگی افراد و حتی اقتصاد یک جامعه را از هم بپاشد.
در دین مبین اسلام از اسراف و تبذیر به عنوان یک پدیده شوم یاد شده است و این امر را باعث هلاکت برخی اقوام پیشین نیز دانسته و از مسلمانان خواسته شده است تا به شدت از آن پرهیز نمایند تا جاییکه خداوند متعال در قرآن کریم از انسانهای اسرافکار بعنوان برادران شیطان یاد می کند و می گوید:
"... وَ لا تبَذُّر تبذیراً*انَّ المُبَذّرینَ کانوا اخوانَ الشَّیاطین وَ کانَ الشّیطان لربّه کفوراً"
ترجمه: ... و هرگز اسراف و تبذیر مکن*چرا که تبذیرکنندگان برادران شیطانند و شیطان در برابر پروردگارش بسیار ناسپاس بود. (اسراء-26 و 27)
و یا در سوره غافر آیه 43 می فرماید: اسراف کنندگان اصحاب آتشند.
در دین اسلام، انفاق نیز می بایست بر اساس معیار و منطق باشد و زیاده از گذشتن انفاق نیز از اموراتی است که واژه ی اسراف بر آن مترتب شده است؛ زیاده از حد خوردن و آشامیدن آنچه حلال باشد نیز از دیگر مواردی است که از آن به اسراف یاد شده است.
مطابق احادیث معصومین(ع)، فقر یکی از پیامدهای اسراف است و امام علی(ع) در این رابطه میفرماید:"اسراف باعث فقر می شود."
چه بسیار افرادی بوده اند که به لحاظ مالی زندگی خوبی داشته اند اما به خاطر مصرف های بدون هدف و بیش از حد معمول خود به فقر شدید دچار شده اند.
در هر جامعه ای، تأثیر رفتار فرد بر جامعه و بالعکس امری واضح است چرا که فرهنگ یک جامعه از فرهنگ تک تک افراد آن تعریف شده و نیز تأثیرپذیر است.
بی شک هرگاه اسراف بعنوان یک فرهنگ بر افراد حاکم گردد، به دنبال آن، فقر دامنگیر خانواده ها خواهد شد که اثرات این امر بر جامعه مخرب بوده و اقتصاد آن را به تباهی و یا به اصطلاح به ورشکستگی می کشاند.
اقتصاد جامعه ای که در آن اسراف ریشه دوانده باشد، هرگز رشد نخواهد کرد و چیزی جز تنگدستی و نداری از این فرهنگ خطرناک دامنگیر افراد نخواهد شد.
یکی از نمونه های بارز اسراف که از تأثیر فرد بر جامعه می باشد، پدیده "مدگرایی" است؛ جدای از آنکه مدگرایی باعث تزریق فرهنگ اسراف در پیکره جامعه می شود، این امر ثابت می کند که حتی رفتار یک شخص می تواند عده ای از افراد
جامعه را با خود همراه کند بدین گونه که وقتی پوشش و نوع رفتار و گفتار یک شخص خاص به خاطر موقعیت اجتماعی اش در جامعه سرایت می کند، نشان از تأثیرپذیری فرد و جامعه از همدیگر دارد و افراد می بایست
در برخوردهای اجتماعی خود، فرهنگی که جامعه بر آن استوار است را رعایت کرده و نادیده نگیرند؛ بنابراین لزوم پرهیز تک تک افراد از اسراف امری بدیهی است.
به هدر رفتن امکانات و ظرفیت های مادی، زوال نعمت، تهیدستی و زیاد شدن بیماری ها تنها بخشی از پیامدهای مادی اسراف است و طبق گفته قرآن و معصومین(ع)، پیامدهای معنوی و اخروی این پدیده شوم بسیار بیشتر و بدتر خواهد بود.
انتهای پیام/
آمیختگی فرهنگ با اقتصاد چنان مشهود است که هر ذهن آگاه و بیداری تأیید می کند که بدون یک فرهنگ جامع و صحیح نمی توان اقتصادی پویا و شکوفا داشت.
یکی از فرهنگ های اشتباهی که در بین انسان ها می تواند رخ بنمایاند، فرهنگ اسراف و تبذیر است.
واژه ی "تبذیر" در اصل از ریشه "بذر" به معنی "پاشیدن دانه" است و در مواردی استفاده می شود که انسان اموالی را که در اختیار دارد بصورت غیر منطقی و بدون هدف مصرف کند در حالیکه اسراف به معنی زیاده "از حد گذشتن" است و به هر حال این پدیده ها به شدت از نظر اسلام نهی شده اند و عاملان آن مورد نکوهش قرار گرفته اند؛ همانطور که در آیه ی فوق نیز از افراد مسرف و تبذیر کننده بعنوان برادران شیطان یاد شده است.
اسراف از آن جائی ناشی می شود که انسان با حرص و طمع بدون در نظر گرفتن نیازها و ضروریات خود و زندگی اش، چیزی بیشتر از مصارف روزانه اش را بخواهد؛ این فرهنگ غلط آنقدر خطرناک است که می تواند زندگی افراد و حتی اقتصاد یک جامعه را از هم بپاشد.
در دین مبین اسلام از اسراف و تبذیر به عنوان یک پدیده شوم یاد شده است و این امر را باعث هلاکت برخی اقوام پیشین نیز دانسته و از مسلمانان خواسته شده است تا به شدت از آن پرهیز نمایند تا جاییکه خداوند متعال در قرآن کریم از انسانهای اسرافکار بعنوان برادران شیطان یاد می کند و می گوید:
"... وَ لا تبَذُّر تبذیراً*انَّ المُبَذّرینَ کانوا اخوانَ الشَّیاطین وَ کانَ الشّیطان لربّه کفوراً"
ترجمه: ... و هرگز اسراف و تبذیر مکن*چرا که تبذیرکنندگان برادران شیطانند و شیطان در برابر پروردگارش بسیار ناسپاس بود. (اسراء-26 و 27)
و یا در سوره غافر آیه 43 می فرماید: اسراف کنندگان اصحاب آتشند.
در دین اسلام، انفاق نیز می بایست بر اساس معیار و منطق باشد و زیاده از گذشتن انفاق نیز از اموراتی است که واژه ی اسراف بر آن مترتب شده است؛ زیاده از حد خوردن و آشامیدن آنچه حلال باشد نیز از دیگر مواردی است که از آن به اسراف یاد شده است.
مطابق احادیث معصومین(ع)، فقر یکی از پیامدهای اسراف است و امام علی(ع) در این رابطه میفرماید:"اسراف باعث فقر می شود."
چه بسیار افرادی بوده اند که به لحاظ مالی زندگی خوبی داشته اند اما به خاطر مصرف های بدون هدف و بیش از حد معمول خود به فقر شدید دچار شده اند.
در هر جامعه ای، تأثیر رفتار فرد بر جامعه و بالعکس امری واضح است چرا که فرهنگ یک جامعه از فرهنگ تک تک افراد آن تعریف شده و نیز تأثیرپذیر است.
بی شک هرگاه اسراف بعنوان یک فرهنگ بر افراد حاکم گردد، به دنبال آن، فقر دامنگیر خانواده ها خواهد شد که اثرات این امر بر جامعه مخرب بوده و اقتصاد آن را به تباهی و یا به اصطلاح به ورشکستگی می کشاند.
اقتصاد جامعه ای که در آن اسراف ریشه دوانده باشد، هرگز رشد نخواهد کرد و چیزی جز تنگدستی و نداری از این فرهنگ خطرناک دامنگیر افراد نخواهد شد.
یکی از نمونه های بارز اسراف که از تأثیر فرد بر جامعه می باشد، پدیده "مدگرایی" است؛ جدای از آنکه مدگرایی باعث تزریق فرهنگ اسراف در پیکره جامعه می شود، این امر ثابت می کند که حتی رفتار یک شخص می تواند عده ای از افراد
جامعه را با خود همراه کند بدین گونه که وقتی پوشش و نوع رفتار و گفتار یک شخص خاص به خاطر موقعیت اجتماعی اش در جامعه سرایت می کند، نشان از تأثیرپذیری فرد و جامعه از همدیگر دارد و افراد می بایست
در برخوردهای اجتماعی خود، فرهنگی که جامعه بر آن استوار است را رعایت کرده و نادیده نگیرند؛ بنابراین لزوم پرهیز تک تک افراد از اسراف امری بدیهی است.
به هدر رفتن امکانات و ظرفیت های مادی، زوال نعمت، تهیدستی و زیاد شدن بیماری ها تنها بخشی از پیامدهای مادی اسراف است و طبق گفته قرآن و معصومین(ع)، پیامدهای معنوی و اخروی این پدیده شوم بسیار بیشتر و بدتر خواهد بود.
انتهای پیام/
