آقا! «جلابیب» از معجزه‌ی شماست
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۴ مرداد ۱۳۹۲ ساعت ۰۹:۱۷
وبلاگ "چادری‌ها" نوشت:
به نام خدائی که همه ی دین ها نزد او “اسلام” است.
و سلام بر صاحب آخرین و کاملترین “امت اسلامی” و سلام بر رسول خدا که آورنده ی پیام های اسلامِ کامل و آخر است و سلام بر ایشان که آورنده ی پیام “جلابیب” است.
و سلام بر دختر بهترین مخلوقِ خدای متعال که بهترین “جلباب” را “چادر” معرفی کرد.
این مکتوب، درد دلی است با صاحب و ولیِّ این امت، رسول الله، محمد بن عبدالله (صلّی الله علیه و آله):
آقا سلام ! اجازه می خواهم تا کمی راحت با شما سخن بگویم . شنید ه ام هر چه کشیده اید در این ۲۳سال، از هر چه همه ی انبیاءِ دیگر کشیده اند، سخت تر بوده است. در بین این ۲۳سال، یکی از پیام هایی که آورده اید، پیام “جلابیب” بوده است.
هر چند، فقط یک بار در معجزه اتان ذکر شده، در نشانه ی ۵۹از سوره ی “احزاب”، اما آن قدر مهم و اساسی و کاربردی بوده و هست در زندگی، که هر کس بدون غرض به این مسئله، نگاهی کند، متوجه می شود یک بار “جلابیب” یعنی یک عمر “زندگی سالم”.
آقاجان ! مدت ها گذشته از زمان نزول این نشانه، و از این طرف، به تازگی و شاید برای اولین بار، امت شما اینچنین مستقل و مغرور در دنیا قد علم کرده و ندای “اسلام” سر می دهد. اما، اما مولا، نمی دانید چه آشفته بازاری است در این امت. دیگر “دردِ دین” را نمی شود در صورت های این امت دید، یا رسول الله، در این امت جدیداً آمر به معروف را می زنند؛ چون پیام شما را لبیک گفته. چون خواسته حجاب در این امت از “روسریِ رویِ سر”، به “دورِ گردنی” تبدیل نشود. چون خودش “چادر” داشته است.
کاش در بین این امت “ظهور” داشتید تا مردم می دیدند که شما همه ی این اتفاق ها را می بینید و خدا می داند که چقدر قطرات اشک از چشمان مبارکتان، بر روی گونه های زیبایتان به جریان افتاده است. خدا می داند که آنچه در این ۱۴۰۰سال دیده اید بر شما سخت تر بوده است یا آنچه در آن ۲۳سال کشیده اید؟
آقاجانم ! یعنی این امت نمی داند که دیوارِ دورِ خانه، محدودیت نیست و آزادیِ همراه با مصونیت است؟ پس چرا وقتی نوبت به خودش می رسد، این دیوارِ پارچه ایِ مشکی رنگ را کنار می گذارد؟ پس کجاست آن “جلابیب” که شما خون دل ها خورده اید بابت آن؟ چرا به آن به چشم صدف که برای حفظ مروارید است، نگاه نمی شود؟ چرا؟
مولا، یا رسول الله ! باید کار به جایی برسد در این امت(که خود را منسوب به شما می داند)، به خاطر این آشفته بازار، در ایام ولادتِ اولین نوه ی شما، جوانی از این امت گریه کند و از شنیدن خبرِ زدن آمر به معروف بسوزد؟
۲۱سال دیگر، آخرین فرزندتان ۱۲۰۰ساله می شود. شما دعا کنید که بیایند و به این امت بفهمانند که:« “چادر”، دیوارِ دورِ خانه است، بلکه محکم تر.»
انتهای پیام
به نام خدائی که همه ی دین ها نزد او “اسلام” است.
و سلام بر صاحب آخرین و کاملترین “امت اسلامی” و سلام بر رسول خدا که آورنده ی پیام های اسلامِ کامل و آخر است و سلام بر ایشان که آورنده ی پیام “جلابیب” است.
و سلام بر دختر بهترین مخلوقِ خدای متعال که بهترین “جلباب” را “چادر” معرفی کرد.
این مکتوب، درد دلی است با صاحب و ولیِّ این امت، رسول الله، محمد بن عبدالله (صلّی الله علیه و آله):
آقا سلام ! اجازه می خواهم تا کمی راحت با شما سخن بگویم . شنید ه ام هر چه کشیده اید در این ۲۳سال، از هر چه همه ی انبیاءِ دیگر کشیده اند، سخت تر بوده است. در بین این ۲۳سال، یکی از پیام هایی که آورده اید، پیام “جلابیب” بوده است.
هر چند، فقط یک بار در معجزه اتان ذکر شده، در نشانه ی ۵۹از سوره ی “احزاب”، اما آن قدر مهم و اساسی و کاربردی بوده و هست در زندگی، که هر کس بدون غرض به این مسئله، نگاهی کند، متوجه می شود یک بار “جلابیب” یعنی یک عمر “زندگی سالم”.
آقاجان ! مدت ها گذشته از زمان نزول این نشانه، و از این طرف، به تازگی و شاید برای اولین بار، امت شما اینچنین مستقل و مغرور در دنیا قد علم کرده و ندای “اسلام” سر می دهد. اما، اما مولا، نمی دانید چه آشفته بازاری است در این امت. دیگر “دردِ دین” را نمی شود در صورت های این امت دید، یا رسول الله، در این امت جدیداً آمر به معروف را می زنند؛ چون پیام شما را لبیک گفته. چون خواسته حجاب در این امت از “روسریِ رویِ سر”، به “دورِ گردنی” تبدیل نشود. چون خودش “چادر” داشته است.
کاش در بین این امت “ظهور” داشتید تا مردم می دیدند که شما همه ی این اتفاق ها را می بینید و خدا می داند که چقدر قطرات اشک از چشمان مبارکتان، بر روی گونه های زیبایتان به جریان افتاده است. خدا می داند که آنچه در این ۱۴۰۰سال دیده اید بر شما سخت تر بوده است یا آنچه در آن ۲۳سال کشیده اید؟
آقاجانم ! یعنی این امت نمی داند که دیوارِ دورِ خانه، محدودیت نیست و آزادیِ همراه با مصونیت است؟ پس چرا وقتی نوبت به خودش می رسد، این دیوارِ پارچه ایِ مشکی رنگ را کنار می گذارد؟ پس کجاست آن “جلابیب” که شما خون دل ها خورده اید بابت آن؟ چرا به آن به چشم صدف که برای حفظ مروارید است، نگاه نمی شود؟ چرا؟
مولا، یا رسول الله ! باید کار به جایی برسد در این امت(که خود را منسوب به شما می داند)، به خاطر این آشفته بازار، در ایام ولادتِ اولین نوه ی شما، جوانی از این امت گریه کند و از شنیدن خبرِ زدن آمر به معروف بسوزد؟
۲۱سال دیگر، آخرین فرزندتان ۱۲۰۰ساله می شود. شما دعا کنید که بیایند و به این امت بفهمانند که:« “چادر”، دیوارِ دورِ خانه است، بلکه محکم تر.»
انتهای پیام
