ابزار و روشهاي تهاجم فرهنگي چيست؟
تاریخ انتشار : جمعه ۱۶ خرداد ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۵۴
بگاه "
جهالت مدرن" نوشت:
هر جريان فرهنگي، به ابزارها و روشهايي نياز دارد تا بتواند در طرف مقابل رسوخ و نفوذ کند. امپرياليسم غرب ـ به ويژه آمريكا ـ در تهاجم به بنيانهاي فرهنگي كشور ما از روشها و ابزارهاي مختلفي استفاده كرده است؛
از جمله:
1. ابزارها و روشهاي فرهنگي؛
اين گزينه شامل استفاده از هنر سينما و تئاتر، انواع فيلمها و سريالهاي تلويزيوني، اشعار و مقالات و رمانهاي مختلف جهت ترويج پوچگرايي و بي هويت كردن مردم يك كشور و ايجاد ترديد در مباني تئوريك نظام سياسي جمهوري اسلامي ايران، نفوذ در مدارس و دانشگاهها و ترويج مكاتبي چون انسانمداري (اومانيسم)، سکولاريسم و تكثرّگرايي (پلوراليزم) ديني براي تضعيف مباني معرفتي حكومت ديني.
2. ابزارها و روشهاي اقتصادي؛
صندوق بين المللي پول و بانك جهاني در تلاشي هدفمند، براي دادن وام به دولتها شرايطي را ميگذارند كه در تحميل فرهنگ سرمايه داري غرب مؤثر است. به عنوان مثال براي دادن وام به ايران، شرايطي مبتني بر تسريع خصوصي سازي، تعديل اقتصادي و هماهنگي با بازار آزاد جهان قرار داده شد كه به ايجاد مناطق آزاد تجاري و ديگر تحولات انجاميد. اين مناطق زمينة بسيار مناسبي براي ترويج فرهنگ غربي، تغيير الگوي مصرف، تجمّل گرايي و مدهاي غربي فراهم كرده است. از طرف ديگر، براي صدور تكنولوژيهاي غرب، شرط همكاري و انتقال تكنولوژي را به گونهاي ترسيم ميکنند كه فرهنگ بيگانه را نيز وارد آن كشور سازد.
3. ابزارها و روشهاي اجتماعي؛
شامل گستردن فساد جنسي در جامعه با فيلمهاي ويديويي و برنامههاي تلويزيوني و ماهوارهاي، مجلات و تصاوير مبتذل، کاتالوگ كالاهاي لوكس و تبليغاتي وغیره . همه اينها در ترويج فسادهاي اجتماعي، بيهويت كردن نسل جوان، گسترش فساد و خشونت، نا امني، بيكاري و مشكلاتي از اين دست نقش دارند. آنها ميخواهند افراد جامعه، به خصوص نسل جوان را از اهداف معنوي و فرهنگ انقلاب اسلامي منحرف کنند. ايجاد روحيه مدگرايي و اخلاق خاص ترويج كنندگان اين مدها، در قالب گروههايي مانند رپ و هوي متال ديده ميشود كه ترويج كننده رفتارهاي ضد اخلاقي است! همجنس بازي و برقراري روابط آزاد جنسي از رهاوردهاي اين پديده است! از طرف ديگر، صنعت گردشگري ـ بدون کنترل و نظارتهاي لازم ـ و گسترش مصرف مواد مخدر و مشروبات الكلي نيز از ديگر ابزارهاي اجتماعي تهاجم فرهنگي به شمار ميآيند.
4. تهاجم فرهنگي در محيط دانشگاهي؛
مانند ايجاد دگرگوني در نظام فكري و اعتقادي، از طريق استفادههاي نادرست فلسفي و نظري از رهاوردهاي علمي و القاي ناکارآمدي حکومت ديني، القاي نگرشهاي معرفت شناختي، جامعه شناختي، روانشناختي و تفكرات سياسي و اجتماعي غربي و تبليغ خالي بودن دين از چنين محتوياتي، كم رنگسازي ارزشهاي اصيل و پايدار ديني و تبليغ نسبيتّ و تاريخ مندي اصول ارزشها و تبعيت آن از ذوق و سليقههاي قومي و نژادي تلاش براي نفوذ در جريانات اثرگذار و كشاندن آنها به سوي حركتهاي معارضه آميز و سياسي كاري، به جاي تلاشهاي انقلابي و اسلامي.
انتهای پیام