وبلاگ علی اکبری نوشت
نامگذاری سال‌ها در ایران به طور رسمی توسط رهبر معظم انقلاب و اولین بار در پیام نوروزی سال ۱۳۷۸ رخ داد. در آن سال رهبر انقلاب عنوانی را برای آن سال انتخاب نمود و پس از آن این نامگذاری به شکل یک سنت همه ساله تکرار می‌گردد.
پیش از آن هم رهبر انقلاب در پیام‌های نوروزی خود بر نکته‌ای مشخص تاکید می‌کردند اما نام مشخصی را برای سال آغاز شده عنوان نمی‌کردند. بر همین مبنا بود ایشان سال ۱۳۶۹ را سال تاکید بر «تحول درونی و اصلاح امور» عنوان کردند؛ سالی که اولین عید ایران اسلامی به رهبری حضرت آیت الله خامنه‌ای بود.
فلسفه این کار جلب توجه مردم به یک ارزش خاص و همین‌طور در نقطه مقابل آن به یک مشکل است که دولت و مردم بتوانند در رفتارها و برنامه های خود به آن توجه کافی داشته و آن را ملاک کارهای خود قرار دهند.
نام سال بخشی از گفتار عمومی است که عمدتاً در رابطه میان دولتمردان و مردمان هویدا می‌شود.
تکاپوی شعار سال همه ساله در ادارات و جامعه به صورت آشکار دیده می شود و به نوعی راه را برای مردم و مسئولین نشان می دهد که امسال با نام گذاری سال به عنوان "دولت و ملت، همدلی و همزبانی" رئیس جمهور در پیام نوروزی خود از عنایت ویژه مقام معظم رهبری به دولت و عنوان سال جدید تشکر کرد که در پیام خود آورده است:از سوی خود و دولت تدبیر و امید در رابطه با اعلام سال جدید به عنوان 'دولت، ملت، همزبانی و همدلی' و عنایت ویژه ای که نسبت به دولت و دعوت مردم به حمایت از خدمتگزاران ملت فرمودید، تقدیر و تشکر می نمایم و همه مردم و مسئولان را به توجه کافی و رعایت کامل رهنمودهای رهبری بزرگوار دعوت می کنم.
توجه به شعار سال به خوبی گویای اهمیت همدلی و همزبانی بین دولت و ملت برای عبور دوباره نظام از چالش هایی است که هم اکنون در پیش روی نظام است.
در این زمینه باید گفته شود که دولت باید به ظرفیّت ملّت ایران و ظرفیّت سیاستهای نظام توجه کافی داشته و بداند که بدون مردم نمی تواند کام های موثری برداشته و حتی در مسائل بین المللی از جمله مذاکرات هسته ای با اقتدار کامل بایستد.
همکاری‌های صمیمانه میان ملّت و دولت باید در عمل دیده شود و ملت و متقابلا دولت باید به همدیگر احترام گذاشته و با همدلی و همزبانی گام های موثری در پیشرفت و پیشبرد اهداف عالی نظام داشته باشند.
به گفته مقام معظم رهبری "دولت، کارگزار ملّت است؛ و ملّت، کارفرمای دولت است؛" کارگزاراری و کارفرمایی میان دولت و ملت زمانی به معنی واقعی کلمه خود را نشان می دهد که دولت به خواسته عمومی مردم توجه کافی داشته باشد و در امورات عمومی که رای اکثریت در آن نقش عمده ای دارد به صورت خود سر اقدام نکند.
رهبر انقلاب در این زمینه فرموداند:هرچه بین ملّت و دولت صمیمیّت بیشتر و همکاری بیشتر و همدلی بیشتری باشد، کارها بهتر پیش خواهد رفت. باید به یکدیگر اعتماد کنند؛ هم دولت، ملّت را به معنای واقعی کلمه قبول داشته باشد و ارزش و اهمّیّت و توانایی‌های ملّت را بدرستی بپذیرد، هم ملّت به دولت که کارگزار کارهای او است به معنای حقیقی کلمه اعتماد کند.
رابطه و حقوق بین دولتمردان و مردم، امری دو سویه است، اما به حکم قاعده‌ی منطقی «الناس علی دین ملوکهم»(مردم ازرفتاروكرداررهبران ومسئولين تبعيت مي كنند) وظیفه‌ی دولتمردان در این امر سخت‌تر از مردم است زیرا این مردم هستند که همیشه رفتار مسئولین را زیر زره بین دیده های خود دارند و رفتارهایی در مقابل آن از خود بروز می دهند.
افزودن پسوند «همزبانی» در عنوان سال، می‌تواند دلالتی دال بر این بخش از منازعاتی داشته باشد که در سال‌های اخیر بین دولت تدبیر و امید و منتقدان رخ داده است که می توان گفت در این موضوع دولت با به کار بردن الفاظی که به دور از مقام عالی دولت بود از منتقدان استقبال کرد.
همدلی و در درجه پایین تر همزبانی بین دولت و ملت از مهم ترین دغدغه های رهبر انقلاب در سال جدید است، زیرا که دولت-ملت از اصلی‌ترین چالش‌های دوره‌ی تجدد است و نظام‌سازی متوقف به تنظیم مناسب این رابطه. یک رکن این رابطه بر «امر به معروف و نهی از منکر» استوار است و افراد و جریان‌هایی که دغدغه دارند و دلواپس مسائل عمده کشورند، نباید آماج تهمت و اتهام قرار بگیرند.
از سویی دیگر این افراد و گروه‌ها نیز نمی‌بایست در انتقادهای خود نسبت به دولت، خدمات و زحمات انجام‌شده را نادیده بگیرند.به همین دلیل بخش عمده‌ی سخنان اول فروردین رهبر معظم انقلاب درباره‌ی نحوه مطلوب رابطه میان دولت و منتقدین بود.
انتخاب شعار سال با عنوان دولت و ملت،همدلی و همزبانی از طرف مقام معظم رهبری به خوبی گویای اهمیت همدلی و همزبانی بین دولت و ملت است؛اما همزبانی نباید دلیلی بر این باشد که مردم چشم بسته به باید ها و نباید های دولت سرخم کنند و هیچ انتقادی از دولت در زمینه های مختلف سیاسی و اقتصادی از جمله مذاکرات و تحریم ها نداشته باشند.
همزبانی هر چند که در درجه‌ای پایین‌تر از «همدلی» قرار می‌گیرد، اما از آن جهت که آشکار و عیان است و حوزه‌ی اخلاق جمعی را از خود متأثر می‌کند، شاید یکی از برجسته‌ترین برایندهای انتخاب نام سال باشد.
