اینها درد نامه است برادرمنتقد وجوان سیستانی!
اجتماع نوشت
تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱۳ شهريور ۱۳۹۳ ساعت ۰۷:۳۰
Share/Save/Bookmark
 
اینها درد نامه است برادرمنتقد وجوان سیستانی!
وبلاگ شهریارزاهدان نوشت :
 
اطلاع یافتم عده ای ازدوستان وهمشهریان سیستانی ام درشبكه ی اجتماعی واتس آپ پیرامون مطلب دردمندانه ی "چه كسانی باید سیستان راآبادكنند؟" براین فرزند سیستان انتقاداتی راوارد كردند وجالب اینكه درمقابل این مطلب گله مندانه خطاب به ضمیر مغفول جامعه دربرابر فاجعه سیستان تصویرمقام معظم رهبری را گذاشتند ومطالب مرابه ضدارزشی بودن نسبت داده اند .

دربرابر این موضع  همشهریانم ، نكاتی رابرخلاف میل باطنی ام ناچار به بیان هستم:

سوابق 28 سال خدمتم دراستان بسیارشفاف است،نه به باندی متصل شدم، نه نان به نرخ روز خوربودم ، نه به نماینده ای متصل گردیدم ، نه به ایكس باج دادم ونه از ایگرگ باج گرفتم، روستازاده ای بودم كه باتوان خودم حركت وباتوان خودم رشد كردم ، بارها وبارها ازدیوار شكسته سیاست ودستگاه سیاسی استان افتادم ولی بازحركت وتلاش راشروع و درخفا بربی كسی خودم به اتهام سیستانی بودن نه گریسته ام و نه       آه گفتم.

آنزمانی كه مدیرسیستانی وبلوچستانی درمجموعه استان وجود نداشت  و اگربودندتك وتوكی بودند كه آنها نیز زیر انواع اتهامات وانگهای ناسیولیستی ، دُگم ، فاشیست خدمت میكردند حقیر و هم نسلی هایم برای احقاق حقوق تحصیل كردگان سیستانی دردستگاه سیاسی انواع فشارها راتحمل كردیم و باهزینه خودمان زمینه ای رافراهم كردیم كه الحمدالله درحال حاضر شاهدآن هستیم.

من عنصرضدارزشی نبوده ونیستم ، پایبند به اصول انقلاب ورهرو ومقلد روحانیت بویژه حضرت امام(ره) وسرباز بی مزد ومنت مقام معظم رهبری وافسر سایبری فرمانده كل قوا هستم واگر خداقبول كند بسیجی مخلص انقلابم. 

ازاولین نیروهای جوان وانقلابی بودم كه بعنوان "منقضی خدمت پنجاه وششی " عازم جبهه شدم وبرخلاف بسیاری این جبهه راباخدایم معامله كردم نه برای مزایای دنیوی.

ازاولین جوانانی بودم كه برخصلت طاغوتی خوانین با شعار مرگ برخان تاخته ام ولی هرگز ویژگی خدمتگزاری بزرگان را نادیده نگرفتم.  
سیستان از روزی بی پدر شد كه تنها روحانی شناخته شده ، انقلابی ودانشمند بزرگوارش یعنی آیت الله سید محمدتقی حسینی طباطبائی شهید شد و هرگز بیرق انقلابی سیستانی ها نزد سران كشور به اهتزازدرنیامد. اگرچه شهیدان عزیز مادرصحنه های مختلف جنگ وانقلاب مراتب ارادت خود را به دین ومیهن شان به اثبات رساندند ، ولی دریغا كه ما اندرخم یك كوچه ایم.

سیستانی ها قبل ازانقلاب ازنیروی بسیج و مردمی حاضردر صحنه برخورداربوده است ، نیرویی كه تن دشمنان رابه لرزه در می آورد ولی به بهانه ی تكنولوژی جدید بجای به روزرسانی این توان انسانی(منظورحَشَر سابق ) آنها را خانه نشین كردیم وكاسه ی گدایی دستشان دادیم.....

ازطرفی ما چه شلغمی باشیم که خواهان حاکمیت خان خانی شویم ، تو سردار، سید وسالارماباش ولی برای مردم ات مشکلی راحل کن!
مازاده ی وهم وخیالیم ، تو حق باش وحقیقت ، ولی معجزه ای کن، برتن تب دار عزیزانت……

آقای ..... چرا این تکنولوژی نتوانست مشکل بی آبی سیستان راحل کند ؟این چه تكنولوژی است كه آلوده ترین آب دنیابه خورد مردم مامیشود!!

چرااین تکنولوژی که قادراست آب رااز ۵۰۰۰ متری زیر زمین به روی زمین بیارد تاکنون برای سیستان وسیستانی معجزه ای انجام نداده است!!؟
----------------------------------------------------------------------------------------------------------

نقد حبیب اعلایی بر یادداشت ” سیستان را چه کسانی بایدآبادکنند؟”


همه ما ناگزیر به پذیرش پیشرفتهای بشری هستیم و البته این پیشرفتها در کنار مشکلات عموما رفاه و آسایش را بهمراه می آورد. اینکه با وجود ماشین آلات و تکنولوژی روز یادی ار حشر کنیم شاید ناشی از عدم هضم تکنولوژی باشد

سلام متن آقای خلیلی در نی زار را مطالعه کردم مطالبی درباره نظرات ایشان بعرض میرسانم.اعلایی
همه ما ناگزیر به پذیرش پیشرفتهای بشری هستیم و البته این پیشرفتها در کنار مشکلات عموما رفاه و آسایش را بهمراه می آورد. اینکه با وجود ماشین آلات و تکنولوژی روز یادی ار حشر کنیم شاید ناشی از عدم هضم تکنولوژی باشد. به جرات میتوان گفت امکاناتی که امروزه در روستاها و در خدمت عموم است در زمان گذشته ای حسرتش میخورند در اختیار خواص در شهر نبوده است. چه کسی میتواند از اینهمه امکانات دست بکشد و به گذشته برگردد. عافیت امروز برای فقط تحصیلکرده نیست همه اقشار جامعه در هر سطحی از رفاه نسبی به نسبت گذشته برخوردار شده اند.
البته که ما باید چشم امید به نمایندگان و رییس جمهور و … داشته باشیم چرا که شرایط امروز بگونه ای نیست که نیاز منطقه را از درون منطقه تامین کنیم و این وابستگی به حمایت امری است طبیعی.
در دنیایی که بسمت ارزش گذاری به فرد و رای تک تک افراد بر اساس ارزش گذاری به خرد جمعی میرود ما بدنبال بزرگان و سران و بازگشت خان منشی باشیم و این بازگشت به عقب ناممکن است و شاید رویا و خواب و خیالی.

حبیب اعلایی/

کد مطلب: 18593