تاریخ انتشار : يکشنبه ۲۷ ارديبهشت ۱۳۹۴ ساعت ۲۲:۵۲

به گزارش سرویس وبگردی همه با هم به نقل از وبلاگ دین پژوهان؛
دین اسلام، دینی است که همه‌ی موضوعات و مباحث آن به یکدیگر ربط دارد و نمی‌شود به بعضی از دستورات آن عمل کرد و به بعضی دیگر بیتوجه بود و یا انکار کرد و به اصطلاح نمی‌شود: «نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْض‏» بود.[1] به چنین کسانی مسلمان گفته نمی‌شود؛ زیرا قرآن کریم در مورد آن‌ها می‌فرماید: «أُوْلَئكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا وَ أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِینَ عَذَابًا مُّهِینًا [نساء/151] آن‌ها كافران حقیقى‌‏اند و براى كافران، مجازات خواركننده‌‏اى فراهم ساخته‌‏ایم».

پس مسلمان کیست؟
کسانی که دین اسلام را قبول می‌کنند و شهادتین را بر زبان جاری می‌کنند، مسلمانند. اما موضوع به همین‌جا ختم نمی‌شود، زیرا همان‌طور که عرض شد با قبول دین اسلام باید به احکام و دستورات آن هم ملتزم باشیم و نمی‌توانیم بگوییم که مثلا این‌جای قرآن را قبول داریم و قسمت دیگر آن را قبول نداریم و یا بگوییم که این سخن پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را قبول داریم و سخن دیگر آن حضرت را قبول نداریم.

پیامبر عظیم الشان اسلام(صلی‌‌الله‌علیه‌و‌آله) در مورد اسلام و مسلمانی چه می‌فرماید؟
از نظر پیامبر اکرم(صلی‌‌الله‌علیه‌و‌آله) مسلمان واقعی خصوصیاتی دارد که به بعضی از مهم‌ترین آن‌ها اشاره می‌شود:

1. سالم بودن دیگران از دست و زبان او:
از مهم‌ترین خصوصیات مسلمان این است که مراقب است که به مسلمانان دیگر، آزار نرساند. پیامبر اکرم(صلی‌آلله‌علیه‌و‌آله) در این مورد می‌فرماید: «مسلمان، فردى است كه مسلمانان ديگر از دست و زبانش در امان باشند».[2] و از آن بالاتر می‌فرماید:‌ «آيا شما را آگاه نكنم كه مسلمان کیست؟ مسلمان، فردی است كه مردم از دست و زبان او در آسايش باشند».[3]

2. در امان بودن همسایگان، از شر او:
دین اسلام برای همسایگان، حسابی مخصوص قرار داده است و غیر از سفارشاتی که در مورد نیکی به همسایه دارد تهدیدات زیادی در مورد آزار رساندن به همسایگان نیز دارد؛ قرآن کریم می‌فرماید: «وَ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِكُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً وَ ... وَ الْجارِ ذِی الْقُرْبى‏ وَ الْجارِ الْجُنُبِ وَ الصَّاحِبِ بِالْجَنْبِ وَ ... إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ مَنْ كانَ مُخْتالاً فَخُورا [نساء/36] و خدا را بپرستید و هیچچیز را همتاى او قرار ندهید و به پدر و مادر، نیكى كنید، هم‌چنین به ... همسایه‌ی نزدیك، و همسایه‌ی دور، و دوست و هم‌نشین ... زیرا خداوند، كسى را كه متكبر و فخر فروش است(و از اداى حقوق دیگران سرباز مى‏‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌زند) دوست ندارد».
پیامبر اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) نیز در این باره می‌فرماید: «ایمان به خداوند و روز قیامت نیاورده است، كسى كه همسایه از او در امان نباشد».[4] در روایتی دیگر می‌فرماید: «احترام همسایه مانند احترام مادر است».[5] هم‌چنین، آن حضرت(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) فرمود: «هر که همسایه‌ی خود را بیازارد از رحمت خدا محروم است».[6]

مخالفت عربستان با بعضی دستورات اسلام:
کشور عربستان که قبله‌ی مسلمانان و مرقد مطهر نبی اکرم(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را در مملکت خود دارد و باید الگویی برای دیگر کشورهای مسلمان در عمل به دستورات اسلام باشد، عملاً این دستورات اسلام را زیر پا گذاشته و از طرفی همسایه‌ی خود یعنی کشور یمن را زیر آتش بمب و موشک و هواپیماهای جنگی خود قرار داده و مردم مسلمان و بی‌گناه و بی‌دفاع یمن را به خاک و خون می‌کشد و از طرفی دیگر، «آیت الله نمر» روحانی مسلمان و برجسته‌ی شیعه را محکوم به اعدام کرده است که جرمی نداشته است جز حمایت از خواسته‌های مردم عربستان و ایستادگی در مقابل زورگویی حکومت عربستان و دفاع از حقوق مسلمانان شیعه در عربستان.[7]

با این توضیحات؛ چگونه می‌توان نام مسلمان را بر عاملین عربستانی این جنایات و ظلم‌ها نسبت به مردم گذاشت؟
------------------------------------------------------------
پی‌نوشت:
[1]. اشاره به این آیه: «إِنَّ الَّذینَ یَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ یُریدُونَ أَنْ یُفَرِّقُوا بَیْنَ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ یَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَ یُریدُونَ أَنْ یَتَّخِذُوا بَیْنَ ذلِكَ سَبیلاً؛[نساء/150] كسانى كه خدا و پیامبرانِ او را انكار مى‌‏كنند، و مى‏‌خواهند میان خدا و پیامبرانش تبعیض قائل شوند، و مى‌‏گویند: «به بعضى ایمان مى‌‏آوریم، و بعضى را انكار مى‌كنیم» و مى‏‌خواهند در میان این دو، راهى براى خود انتخاب كنند».
[2]. الْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ الْمُسْلِمُونَ مِنْ یَدِهِ وَ لِسَانِه؛‏ «أعلام‏‌الدین(چاپ مؤسسه آل البیت(علیهم‌السلام))، ص265 - جامع‏‌الأخبار(ناشر: انتشارات رضی)ص37»
[3]. أَ لَا أُنَبِّئُكُمْ مَنِ الْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ النَّاسُ مِنْ یَدِهِ وَ لِسَانِه‏؛«شرح‌ ‏نهج‏ البلاغة؛ ابن ابی الحدید معتزلی(چاپ کتابخانه آیة الله مرعشی)، ج8، ص282)، بحار الانوار(ناشر:‌ اسلامیه)، ج64، ص60 - صفات الشیعه(ناشر:‌ اعلمی)، ص31 - علل الشرایع(ناشر: داوری)، ج2،‌ ص523»
[4]. أَلَا لَا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ مَنْ لَا یَأْمَنُ جَارُهُ بَوَائِقَهُ؛«مشكاة الأنوار فی غرر الأخبار(ناشر: حیدریه)، ص212 و 213».
[5]. حُرمَةُ الجارِ عَلَی الجارِ کَحُرمَةِ اُمِّه؛«الكافی(ناشر: اسلامیه)، ج‏2، ص667».
[6]. مَنْ آذَى جَارَهُ فَهُوَ مَلْعُونٌ؛«جامع‌ الاخبار، ص84».
[7]. در تإیید این مطلب: (1) (2) (3)