انـــقـــلـابــی بودن یعنی ...! آدم انقلابی کسی است که ...
تاریخ انتشار : دوشنبه ۱۴ بهمن ۱۳۹۲ ساعت ۱۱:۱۰
وبلاگ راه ناتمام نوشت :
تا چند روز پیش فقط انقلاب رو میشنیدم و بخاطر تکرار مکررات از کنارش ساده میگذشتم! شاید شما هم مثل من بودین! تو این چندسال اصلا فکر نکرده بودم انقلاب یعنی چی؟ همش فکر میکردم هر وقت عده ای به حکومت اعتراض داشته باشن و بخوان حکومت رو تغییر بدن یعنی انقلاب کردن! اما انقلاب فقط در مورد حکومت صدق نمیکرد! در نوشته ی قبلی اشاره ای به این شد! اما حالا نوبته اینه که بدونم "آدم انقلابی کیه؟"
انقلابیونی که 35 سال پیش برای تغییر تلاش کردن چه خصوصیاتی داشتند؟ و همین شد که با یکم جستجو و مطالعه فهمیدم که ...
«انقلابی»، معترض است
یک آدم انقلابی آدمی است که به دنبال تحول است. به دنبال بهتر کردن وضعیت از آنچه که هست. بنابراین باید به آنچه که هست راضی و تسلیم نباشد. آدم‌های محافظه‌کار، آدم‌هایی که از تغییر وضع موجود می‌ترسند به بهانه اینکه نکند اوضاع از این که هست بدتر شود، آدم‌هایی که به دنبال توجیه و دفاع از وضع موجود و به نوعی مقهور وضع موجودند، نمی‌توانند انقلابی باشند. انقلابی همیشه معترض است.
«انقلابی»، عمیق است
یک آدم انقلابی اعتراضش از جنس نق زدن‌های سطحی نیست. آدم‌هایی که همیشه بهانه ای برای نق زدن و ساز مخالف بودن و متفاوت بودن دارند انقلابی نیستند، بلکه ادای آدم‌های انقلابی را درمی آورند. آن هم به نحوی ناشیانه. انقلابی اعتراضش مبتنی بر نگاهی عمیق به وضع موجود است. یعنی آنچه که باید باشد.
«انقلابی»، شجاع است
واضح است که آدم ترسو نمی‌تواند انقلابی باشد، نه در حیطه نظر و تفکر و نه در مقام کنش. آدم ترسو حتی در تئوری هم نمی‌تواند به تغییر وضع موجود و زیر و رو شدن عالم و آدم فکر کند. پس شجاعت برای یک آدم انقلابی در همه مراحل لازم است. از فکر کردن و نظریه پردازی تا اقدام و عمل.
«انقلابی»، متفاوت است
آدم انقلابی معمولاً با اکثریت آدم‌های دور و برش متفاوت است. البته این متفاوت بودن فرق دارد با آن متفاوت بودنی که از روی ادا و اطوار و با انگیزه جلب توجه به دست می‌آید. آدم انقلابی زور نمی‌زند که متفاوت باشد. خود به خود متفاوت می‌شود. چرا؟ چون اکثریت همیشه در جهت جریان آب و با توجیه وضع موجود زندگی می‌کنند. پس آدم انقلابی به ناگزیر، نگرش و کنشی خلاف آمد عادت و رودرروی اکثریت پیدا خواهد کرد.
«انقلابی»، تمامیت خواه است
تمامیت خواه بودن، برخلاف بار معنایی منفی‌ای که رسانه‌ها در آن تزریق کرده‌اند چیز بدی نیست. آدم انقلابی، کسی است که در تحول‌خواهی و انقلابی بودنش تمامیت خواه است. یعنی یک تغییر جزئی و اندک راضیش نمی‌کند. انقلابی بلندهمت و بلندنظر است و به تغییر حداکثری وضع موجود و تحقق کامل وضع آینده می‌اندیشد.
تا چند روز پیش فقط انقلاب رو میشنیدم و بخاطر تکرار مکررات از کنارش ساده میگذشتم! شاید شما هم مثل من بودین! تو این چندسال اصلا فکر نکرده بودم انقلاب یعنی چی؟ همش فکر میکردم هر وقت عده ای به حکومت اعتراض داشته باشن و بخوان حکومت رو تغییر بدن یعنی انقلاب کردن! اما انقلاب فقط در مورد حکومت صدق نمیکرد! در نوشته ی قبلی اشاره ای به این شد! اما حالا نوبته اینه که بدونم "آدم انقلابی کیه؟"
انقلابیونی که 35 سال پیش برای تغییر تلاش کردن چه خصوصیاتی داشتند؟ و همین شد که با یکم جستجو و مطالعه فهمیدم که ...
«انقلابی»، معترض استیک آدم انقلابی آدمی است که به دنبال تحول است. به دنبال بهتر کردن وضعیت از آنچه که هست. بنابراین باید به آنچه که هست راضی و تسلیم نباشد. آدم‌های محافظه‌کار، آدم‌هایی که از تغییر وضع موجود می‌ترسند به بهانه اینکه نکند اوضاع از این که هست بدتر شود، آدم‌هایی که به دنبال توجیه و دفاع از وضع موجود و به نوعی مقهور وضع موجودند، نمی‌توانند انقلابی باشند. انقلابی همیشه معترض است.
«انقلابی»، عمیق استیک آدم انقلابی اعتراضش از جنس نق زدن‌های سطحی نیست. آدم‌هایی که همیشه بهانه ای برای نق زدن و ساز مخالف بودن و متفاوت بودن دارند انقلابی نیستند، بلکه ادای آدم‌های انقلابی را درمی آورند. آن هم به نحوی ناشیانه. انقلابی اعتراضش مبتنی بر نگاهی عمیق به وضع موجود است. یعنی آنچه که باید باشد.
«انقلابی»، شجاع استواضح است که آدم ترسو نمی‌تواند انقلابی باشد، نه در حیطه نظر و تفکر و نه در مقام کنش. آدم ترسو حتی در تئوری هم نمی‌تواند به تغییر وضع موجود و زیر و رو شدن عالم و آدم فکر کند. پس شجاعت برای یک آدم انقلابی در همه مراحل لازم است. از فکر کردن و نظریه پردازی تا اقدام و عمل.
«انقلابی»، متفاوت استآدم انقلابی معمولاً با اکثریت آدم‌های دور و برش متفاوت است. البته این متفاوت بودن فرق دارد با آن متفاوت بودنی که از روی ادا و اطوار و با انگیزه جلب توجه به دست می‌آید. آدم انقلابی زور نمی‌زند که متفاوت باشد. خود به خود متفاوت می‌شود. چرا؟ چون اکثریت همیشه در جهت جریان آب و با توجیه وضع موجود زندگی می‌کنند. پس آدم انقلابی به ناگزیر، نگرش و کنشی خلاف آمد عادت و رودرروی اکثریت پیدا خواهد کرد.
«انقلابی»، تمامیت خواه استتمامیت خواه بودن، برخلاف بار معنایی منفی‌ای که رسانه‌ها در آن تزریق کرده‌اند چیز بدی نیست. آدم انقلابی، کسی است که در تحول‌خواهی و انقلابی بودنش تمامیت خواه است. یعنی یک تغییر جزئی و اندک راضیش نمی‌کند. انقلابی بلندهمت و بلندنظر است و به تغییر حداکثری وضع موجود و تحقق کامل وضع آینده می‌اندیشد.
