فتح خرمشهر، سرآغاز مرحله جدیدی در جنگ
تاریخ انتشار : شنبه ۲ شهريور ۱۳۹۲ ساعت ۰۷:۲۰
وبلاگ به سوی ظهور نوشت :
تنها چهل روز از پیروزی عظیم فتح المبین، عملیات الی بیت المقدس به منظور در هم شکستن قوای سازماندهی شده دشمن و آزاد سازی بخش عمده از اراضی اشغالی ـ در محدوده دو رودخانه: کارون و کرخه کور (نور)، هورالهویزه در جنوب اهوازـ و عمدتاً خرمشهر؛ با پیشروی به سمت بصره (تا تنومه واقع در شرق شط العرب) آغاز شد و در نهایت با فتح خرمشهر به پایان رسید.
فتح خرمشهر در واقع ماحصل و نتیجه شیوه ای خاص از جنگ (مردمی) و تاکتیک های منحصر به فرد بود که دشمن هیچ گونه آمادگی برای مقابله و مهار آن نداشت.
بدین معنا که دشمن برحسب معیارها و اصول جنگ کلاسیک، جمهوری اسلامی را فاقد ویژگی ها و توانایی لازم در این زمینه می دید. هم چنین موقعیت ویژه زمین منطقه، که نوع خاصی از پدافند را دیکته می کرد، موجب آن شد که عراق قادر به حفظ و تامین پوشش جناحین خود نباشد و این امر نهایتاً آسیب پذیری و از هم پاشیدگی قوای دشمن را در همان ساعات اولیه نبرد، در بر داشت.
به هر حال، فتح خرمشهر، که جدا از ضعف های دشمن و نقطه قوت های نیروهای خودی نبود، مرحله ای از جنگ پشت سر نهاده شد و مرحله جدید می رفت تا بدنبال بازتاب گسترده فتح خرمشهر، شکل نهایی خود را بیابد.
فتح خرمشهر در واقع، غرب را رویا روی پیروزی های فزاینده انقلاب اسلامی قرار داد و از همین رو بود که خبرگزاری ها از آن به عنوان بزرگترین پیروزی ایران در جنگ 20 ماهه با عراق یاد کردند و بعد از آن حتی از سوی امریکا، چنین تعبیر شد که
پیروزی مصممانه ایران، دست های تهران را برای ایجاد عدم ثبات در کشورهای میانه رو خلیج فارس باز خواهد گذارد.
این گونه تحلیل و تعبیر ها به خوبی خاطر نشان می سازد که پیروزی های ایران در میدان نبرد و تاثیرات گسترده آن، غرب را با واقعیاتی رویارو نمود که در چهار چوب پیش بینی های دنیای استکبار جایی نداشت.
لذا، غرب ناگزیر به منظور چاره جویی و حل مسائل پیش آمده، استراتژی خود را مبتنی بر حفظ صدام جنایتکار قرار داد.
در استراتژی جدید غرب که اساساً در پی هراس از پیروزمندی های رو به گسترش ایران و خطر تزلزل و از هم پاشیدن نظام های وابسته منطقه اتخاذ شده بود، فشارهای سیاسی ـ تبلیغاتی جهانی به جمهوری اسلامی و تسلیح عراق با جنگ افزارهای پیشرفته، در صدر برنامه قرار گرفت.
به عبارت دیگر، هدف مطلوب غرب در وضعیت جدید، باز داشتن ایران از تعرضات گسترده خود، و بالطبع، ایجاد رکود در جبهه و نیز متوقف ساختن قوای نظامی ایران در پشت دیوارهای دفاعی عراق بود.
بدین ترتیب و براساس استراتژی یاد شده، عراق به عقب نشینی سراسری مبادرت ورزید تا شاید بدین وسیله زمینه های لازم را برای اتخاذ روش دفاع مطلق در زمین و هجوم در جبهه سیاسی ـ تبلیغاتی در پوشش صلح خواهی و مظلوم نمایی فراهم آورد.
نویسنده: محمد درودیان
پی نوشت ها :
1- سیری در جنگ ایران و عراق(2)، خرمشهر تا فاو، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ،1379 صفحه 5.
تنها چهل روز از پیروزی عظیم فتح المبین، عملیات الی بیت المقدس به منظور در هم شکستن قوای سازماندهی شده دشمن و آزاد سازی بخش عمده از اراضی اشغالی ـ در محدوده دو رودخانه: کارون و کرخه کور (نور)، هورالهویزه در جنوب اهوازـ و عمدتاً خرمشهر؛ با پیشروی به سمت بصره (تا تنومه واقع در شرق شط العرب) آغاز شد و در نهایت با فتح خرمشهر به پایان رسید.
فتح خرمشهر در واقع ماحصل و نتیجه شیوه ای خاص از جنگ (مردمی) و تاکتیک های منحصر به فرد بود که دشمن هیچ گونه آمادگی برای مقابله و مهار آن نداشت.
بدین معنا که دشمن برحسب معیارها و اصول جنگ کلاسیک، جمهوری اسلامی را فاقد ویژگی ها و توانایی لازم در این زمینه می دید. هم چنین موقعیت ویژه زمین منطقه، که نوع خاصی از پدافند را دیکته می کرد، موجب آن شد که عراق قادر به حفظ و تامین پوشش جناحین خود نباشد و این امر نهایتاً آسیب پذیری و از هم پاشیدگی قوای دشمن را در همان ساعات اولیه نبرد، در بر داشت.
به هر حال، فتح خرمشهر، که جدا از ضعف های دشمن و نقطه قوت های نیروهای خودی نبود، مرحله ای از جنگ پشت سر نهاده شد و مرحله جدید می رفت تا بدنبال بازتاب گسترده فتح خرمشهر، شکل نهایی خود را بیابد.
فتح خرمشهر در واقع، غرب را رویا روی پیروزی های فزاینده انقلاب اسلامی قرار داد و از همین رو بود که خبرگزاری ها از آن به عنوان بزرگترین پیروزی ایران در جنگ 20 ماهه با عراق یاد کردند و بعد از آن حتی از سوی امریکا، چنین تعبیر شد که
پیروزی مصممانه ایران، دست های تهران را برای ایجاد عدم ثبات در کشورهای میانه رو خلیج فارس باز خواهد گذارد.
این گونه تحلیل و تعبیر ها به خوبی خاطر نشان می سازد که پیروزی های ایران در میدان نبرد و تاثیرات گسترده آن، غرب را با واقعیاتی رویارو نمود که در چهار چوب پیش بینی های دنیای استکبار جایی نداشت.
لذا، غرب ناگزیر به منظور چاره جویی و حل مسائل پیش آمده، استراتژی خود را مبتنی بر حفظ صدام جنایتکار قرار داد.
در استراتژی جدید غرب که اساساً در پی هراس از پیروزمندی های رو به گسترش ایران و خطر تزلزل و از هم پاشیدن نظام های وابسته منطقه اتخاذ شده بود، فشارهای سیاسی ـ تبلیغاتی جهانی به جمهوری اسلامی و تسلیح عراق با جنگ افزارهای پیشرفته، در صدر برنامه قرار گرفت.
به عبارت دیگر، هدف مطلوب غرب در وضعیت جدید، باز داشتن ایران از تعرضات گسترده خود، و بالطبع، ایجاد رکود در جبهه و نیز متوقف ساختن قوای نظامی ایران در پشت دیوارهای دفاعی عراق بود.
بدین ترتیب و براساس استراتژی یاد شده، عراق به عقب نشینی سراسری مبادرت ورزید تا شاید بدین وسیله زمینه های لازم را برای اتخاذ روش دفاع مطلق در زمین و هجوم در جبهه سیاسی ـ تبلیغاتی در پوشش صلح خواهی و مظلوم نمایی فراهم آورد.
نویسنده: محمد درودیان
پی نوشت ها :
1- سیری در جنگ ایران و عراق(2)، خرمشهر تا فاو، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ،1379 صفحه 5.
