تاریخ انتشار : پنجشنبه ۴ دی ۱۳۹۳ ساعت ۱۰:۰۹

وب سایت بازخوانی کارنامه نوشت:نظام سلطه پس از آزمودن انواع و اقسام اقدامات سخت و نیمه سخت، از کودتا گرفته تا هجوم نظامی و تحریم اقتصادی به این نتیجه رسید که برای براندازی یا تضعیف جمهوری اسلامی از در دیگری وارد شود: ضربه از درون با نافرمانی‌های مدنی، آشوب و اغتشاش و به راه انداختن جنگ داخلی. سناریویی که یک بار در ١٨ تیر ٧٨ آزمایش شد و ده سال بعد به بهانه انتخابات ریاست جمهوری پس از عیب‌یابی و رفع اشکالات قبلی، در ابعادی گسترده تر به اجرا گذاشته شد. پروژه براندازی نرم با القای امکان تقلب در انتخابات از هفته‌های پایانی سال ٨٧ کلید خورد و با ارائه آمارهای اقتصادی دروغ، تخریب دولت مستقر و کوبیدن بر طبل بحرانی بودن وضع موجود وارد فاز عملیاتی شد. پس از مشارکت ٨٥درصدی مردم، فاز دوم عملیات روانی با ادعای تقلب و تمرکز بر ابطال انتخابات ادامه یافت و پس از به خیابان کشاندن بخشی از هواداران نامزدهای ناکام و نفوذ دادن آشوبگران و تروریستها در میان آنان بستر کناسب برای سرایت دادن آشوب به سراسر کشور و در نهایت براندازی نظام آماده شد. نقشه پیچیده ای که با هوشمندی رهبر و حضور مردم بی‌نتیجه ماند