یادوخاطره ای ازشهید حسین تجلیلی
تاریخ انتشار : شنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۲ ساعت ۱۸:۴۵
وبلاگ پیک اجتماعی نوشت :
با شهید حسین تجلیلی ازسال 1359 تااوایل سال 1363 دریك سازمان خدمت می كردیم ، تجربه خدمتم نسبت به حسین كمتر وازنظر سن وسال هم، او ازمن بزرگتر بود ، درصداقت وتقوا بی نظیر و نماز را اول وقت برگزار میكرد ، او هرگز اهل ریا و یا تظاهر نبود درزندگی نیز بسیار سخت كوش ، پیگیر وازكسانی بود كه برای رفاه وآسایش خانواده اش بسیار مایه می گذاشت.
چهره سفید و استخوانی وریش مجعد وموهای براق مشكی اش هرگز ازخاطرم محو نمیشود.
شهید حسین تجلیلی برخلاف بسیاری از همكاران اداری كه درظاهر ادعای رفاقت دارند ولی درباطن بدخواه ومذمت گر ند بسیار دلسوز بود كاری راكه بلد بود از آموزش به همكارش دریغ نمی كرد اگرتشخیص میداد دربین همكاراش كسی لیاقت رشد كردن را دارد درموقعیت هایی كه برایش فراهم میشد بنوعی به مدیر مربوطه نظرش رامنتقل وپیگیری می كرد.
بارها وبارها شنیدم زمانی كه مدیرمربوطه ازاو درباره من و توانایی ام سئوال می كرد ویژگی های مثبت منو بهتر ازخودم به او یادآور میشد .
اگه ازاو سئوال میكردم كه حسین اون روز به مدیر چه می گفتی؟ اظهار بی اطلاعی میكرد زیرا اواهل تظاهر نبود بلكه اهل تفاخر به رفاقت بود بود ، اورفیق بود نه رقیب!!
هرموقع یاد شهید حسین تجلیلی می افتم از خودم احساس شرمندگی میكنم كه چرا از خانواده اش بی خبرم! بالاخره حسین دراواخر سال 1362 اززابل به زاهدان منتقل ومن هم ازاوایل سال 1363 به یكی از بخش های بلوچستان جابجا شدم .
او در تاریخ 10/ 9/ 65 به‌همراه سپاهیان حضرت محمد(ص) راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد و در تاریخ 5/ 11/ 65مفقود الاثر گردید.پیكر پاكش پس از یازده سال مفقودیت توسط گروه تفحص شهدای جنگ كشف و درسیزدهم تیرماه سال 1376 در زاهدان تشییع گردید و به خاك سپرده شد.
تاریخ تولد: 1327
تاریخ شهادت: 5/ 11/ 65
محل شهادت: كربلای 5 شلمچه
By: شهريارايراني مديروبلاگ پيك اجتماعي
با شهید حسین تجلیلی ازسال 1359 تااوایل سال 1363 دریك سازمان خدمت می كردیم ، تجربه خدمتم نسبت به حسین كمتر وازنظر سن وسال هم، او ازمن بزرگتر بود ، درصداقت وتقوا بی نظیر و نماز را اول وقت برگزار میكرد ، او هرگز اهل ریا و یا تظاهر نبود درزندگی نیز بسیار سخت كوش ، پیگیر وازكسانی بود كه برای رفاه وآسایش خانواده اش بسیار مایه می گذاشت.
چهره سفید و استخوانی وریش مجعد وموهای براق مشكی اش هرگز ازخاطرم محو نمیشود.
شهید حسین تجلیلی برخلاف بسیاری از همكاران اداری كه درظاهر ادعای رفاقت دارند ولی درباطن بدخواه ومذمت گر ند بسیار دلسوز بود كاری راكه بلد بود از آموزش به همكارش دریغ نمی كرد اگرتشخیص میداد دربین همكاراش كسی لیاقت رشد كردن را دارد درموقعیت هایی كه برایش فراهم میشد بنوعی به مدیر مربوطه نظرش رامنتقل وپیگیری می كرد.
بارها وبارها شنیدم زمانی كه مدیرمربوطه ازاو درباره من و توانایی ام سئوال می كرد ویژگی های مثبت منو بهتر ازخودم به او یادآور میشد .
اگه ازاو سئوال میكردم كه حسین اون روز به مدیر چه می گفتی؟ اظهار بی اطلاعی میكرد زیرا اواهل تظاهر نبود بلكه اهل تفاخر به رفاقت بود بود ، اورفیق بود نه رقیب!!
هرموقع یاد شهید حسین تجلیلی می افتم از خودم احساس شرمندگی میكنم كه چرا از خانواده اش بی خبرم! بالاخره حسین دراواخر سال 1362 اززابل به زاهدان منتقل ومن هم ازاوایل سال 1363 به یكی از بخش های بلوچستان جابجا شدم .
او در تاریخ 10/ 9/ 65 به‌همراه سپاهیان حضرت محمد(ص) راهی جبهه‌های حق علیه باطل شد و در تاریخ 5/ 11/ 65مفقود الاثر گردید.پیكر پاكش پس از یازده سال مفقودیت توسط گروه تفحص شهدای جنگ كشف و درسیزدهم تیرماه سال 1376 در زاهدان تشییع گردید و به خاك سپرده شد.
تاریخ تولد: 1327
تاریخ شهادت: 5/ 11/ 65
محل شهادت: كربلای 5 شلمچه
By: شهريارايراني مديروبلاگ پيك اجتماعي
