خانم مصطفوی! برگردید به مواضع امام
تاریخ انتشار : شنبه ۴ خرداد ۱۳۹۲ ساعت ۱۳:۱۶
Share/Save/Bookmark
 
وبلاگ (‌کمی تا قسمتی سیاسی)‌نوشت:

عدم احراز صلاحیت آقای هاشمی رفسنجانی برای شورای نگهبان قانون اساسی و اعلام این خبر ، تاکنون واکنش های متعدد و البته متفاوتی را در پی داشته است. از نامه خانم زهرا مصطفوی به مقام معظم رهبـری برای ورود مستقیم به امر انتخابات تا اظهار نگرانی و ناراحتی مقامات غربـی ! اظهار نگرانی و ناراحتی مقامات غربــی اهمیت چندانی برای ما ندارد ، چه دشمن همیشه دشمنی خودش را بروز می دهد و چه بسا برخی حمایت هایش از چندنفر از کاندیداها نیز با هدف اختلاف افکنـی باشد که البته در این جا کاری با این موضوع نداریم و درصدد تحلیل آن نیــز نیستیم.

نامه خانم مصطفوی از آن جهت که منتسب به بنیانگذار جمهوری اسلامی هستند از میزان اهمیت بیشتری نسبت به نامه برخی افراد معلوم الحال [!] که منتسب به پدرشان هستند و نان از آبروی پدر می خورند برخوردار است و البته از چند بُعد و منظـر قابل بررسی و واکاوی است که در این مطلب به چند جنبه از این نامه می پردازیم.

یک جنبه این نامه درخواست خانم مصطفوی از رهبری در جهت استفاده از قدرت ولایت مطلقه فقیـه برای جلوگیـری از دیکتاتوری است. ایشان پس از نقل جمله معروف امام (ولایت فقیه می خواهد جلوی دیکتاتوری را بگیرد) خطاب به رهبـری می گویند : « خواهش می کنم فلسفه وجودی ولایت مطلقه فقیه را یک بار دیگر عینّیت ببخشید . » چند پرسش مهم در این رابطه به نظر می آید که قابل بازگویی باشد. اولین سؤال و پرسش این است که مگـر شورای نگهبان کار غیر قانونی انجام داده است که رهبری با دخالت مستقیم مانع از آن شوند ؟ آیا انجام وظیفه قانونی توسط یک ارگان کاملا قانونی و مورد تایید که متشکل از جمعی از فقهای عالی نظام می باشد از منظر خانم مصطفوی دیکتاتوری محسوب می شود ؟ آیا قانون تا جایی که مطابق میل و خواسته های ایشان حرکت کند قانون است و اگر چنین نباشد آن را قانون حساب نمی کنند ؟ واقعا اگر شورای نگهبان اقدام به عملی غیرقانونی نموده است - که از منظر ایشان دخالت رهبـری برای جلوگیری از این بی قانونی لازم می نماید - خوب آن را به صورت صریح و روشن اعلام نماینـد و آشکارا بگویند که بی قانونی رخ داده چیست و شورای نگهبان قانون اساسی از کدامین اصول تعریف شده در کار خویش تخطی نموده اند. لازم به ذکر است رهبر معظم انقلاب بارها بر قانونـی بودن امور صورت پذیرفته توسط شورای نگهبان تأکید نموده اند - البته این به معنای مصون بودن شورای نگهبان از خطا نیست - و اخیـــراً نیـز اشاره ای به کار شورای نگهبان داشتند و حضور این ارگان در جمهوری اسلامی را از برکات برشمردند : « حضور شورای نگهبان در قانون اساسی - که امام هم مکرر روی آن تأکید می کردند - حقیقتا یک حضور مبارکـی است. تشخیص شورای نگهبان، تشخیص یک عده انسان های عادل، بی طرف و بصیر نسبت به صلاحیت ها است. این یک چیز مبارکی برای ما و برای همه آحاد ملت است . » خوب است خانم مصطفوی و موافقان با فحوای نامه ایشان به این نکته در بیان رهبری معظم انقلاب دقت و تأمل بنماینـد که ایشان اعضای شورای نگهبان را دارای این سه صفت می دانند : « عدالت ، بی طرفی (قانونمند بودن) ، بصیرت » ! شخصی که با صفت عادل تعریف می شود حد اقل خصوصیات و ویژگی های اخلاقی اش این است که حق کسی را پایمال نمی کند و البته این مهـم سابقا مورد توصیه رهبری به اعضای شورای نگهبان نیـز بوده است که مواظب باشند حق کسی در جریان این بررسی ها ضایع نشود. لیکن آنچه فعلا برای ما مهم است این سه ویژگی از مجموع ویژگی های اعضای شورای نگهبان قانون اساسی از منظـر رهبری می باشد. دومین صفت اعضای شورای نگهبان بی طرف بودن آنان است؛ بی طرفی یعنی مبنا در همه رفتارها و گفتارها قانون است. نه روابط دوستانه و نه حتـی دشمنی یا خصومت شخصی با افراد در کار اعضای این ارگان دخالت و تأثیـــری ندارد و آنچه که به عنوان نتیجـه ساعت ها تدقیق در بررسی صلاحیت کاندیداها اعلام می شود با مبنا قرار دادن اصول تعریف شده در قانون اساسی برای رئیس جمهور بوده است. اشاره به این نکته از سردار نقدی در اینجا خالی از لطف نیست که یک روز پس از اعلام افراد تایید صلاحیت شده گفتند : « اقدام شورای نگهبان ، خود یک حماسه سیاسی بود . » نکته سوم « بصیر » بودن اعضای شورای نگهبان است که معنایش بصورت خلاصه این است که حق را فدای مصلحت نمی کنند !! با توجه به این خصوصیات از منظر مقام معظـم رهبـری چگونه می توان به دیکتاتور مآب بودن فقهای شورای نگهبان حکم ، نظر و رأی قطعی داد که خانم مصطفوی با اعتماد به نفسی باور نکردنی خواستار مقابله با این دیکتاتوری شده اند ؟!

دومین سوال این است که اساساً چرا رهبـری نظام را ملزم می نمایند از جایگاه و شأن خود برای کاندیداهای انتخابات هزینه نمایند ؟ متأسفانه بی انصافی ها و دروغ پردازی هایی که هواداران کاندیداهای خاص نسبت به مقام معظم رهبـری روا داشتند قابل اغماض نیست. بارها به دروغ گفتند رهبری به فلانی گفته است با حضور شما مخالف نیستم ! یا گفتند رهبری با فلانی تماس گرفته که شما بیایید برای انتخابات ... این دروغ های به ظاهر زیبـــا در حالی است که رهبــری بارها تأکید کرده اند در مورد مسائل سیاسی و اجتماعـــی نظر خصوصی و پنهانی ندارند و هر چه باشد در سخنرانی ها و دیدارها عنوان می کنند. خانم مصطفوی باید پاسخ بدهند که آیا دخالت رهبری در این موضوع در حالی که خودشان تصریح نموده اند « نفیاً و اثباتاً نظری درباره کاندیداتوری افراد » ندارند حمل بر جانبداری از کاندیدایی خاص در انتخابات نخواهد شد ؟ و آیا این تناقض نیست که رهبـری از یک سو به پنهان بودن رأی و نظرشان درباره کاندیداهای انتخابات و عدم دخالت درباره اشخاص تأکید کنند و از سوی دیگــر برای ورود برخی چهره های خاص مستقیماً در کار شورای نگهبان ورود و دخالت نمایند ؟ اگر ما به مصلحت اندیش بودن رهبـری اطمینان داریم پس دیگر تذکـر دادن به رهبری برای ورود به امر انتخابات دیگـر چه معنایی دارد ؟ بله ! مشورت دادن به رهبـــری را کسی منکر نمی شود، کما اینکـه بارها رهبری در برهه های مختلف زمانی از افراد شاخص نظام ، شخصاً درخواست مشورت داشته اند لیکـن اینکه به رهبـری تذکــر دهیــم که شرایط را درک کند [!] و برای ایشان تعیین تکلیف نماییـــم که بر خلاف میل باطنی شان در امر انتخابات دخالت مستقیم نمایند به هیچ وجهی قابل پذیرش نیست.

وجه دیگـر نامه خانم مصطفوی ، بحث درباره جمله غیرمنصفانه ایشان است ! آنجا که گفته اند : « جدا شدن تدریجـــی شما از هم بزرگ ترین لطمه ایست که به انقلاب و نظام وارد می شود. » چه خوب است خانم مصطفوی به این سؤال پاسخ دهند و البته قدری در آن تأمل بفرمایند که اولین قدم برای جدایی مورد اشاره را چه کسی برداشته است ؟ و چه کسی آن را ادامه داده است ؟ بیانات و اقدامات رهبری در چندین سال گذشته را با افعال و اقوال کاندیدای مذکــور مورد بررسی قرار دهند و مشخص کنند که کدام شخص سهم بیشتــر و عمده تر در این جدایی و انشقاق و دوری داشته است ! البته ما در پی یافتن مقصر برای این مسئله نیستیم و صرفا قصدمان واکاوی سخنان خانم مصطفوی در نامه شان است ، چه بسا اعتقاد ما این باشد که رهبری انقلاب و رئیس مجمع تشخیص از هم جدا نیفتاده اند و این القای ناصحیح بعضی ها باشد. لیکـن باید مشخص شود جدایی و انشقاق مورد اشاره خانم مصطفوی چگونه آغاز شده و چه کسی آن را ادامه داده است که به اینجا رسیده است ... چنانچه مقصود ایشان از نامه ای که نوشته اند دلسوزی و اقدام برای همدلـی و وحدت بوده است باید به این پرسش نیـز پاسخ گو باشند که چرا در بحبوحه درگیرها و اغتشاشات پس از انتخابات سال 88 به همین شیوه نامه نگاری ، به آقای هاشمی تذکر ندادند و ایشان را به تمکین از قانون و رعایت وحدت و همدلی توصیه ننمودند ؟ بر هر عاقل آزاد اندیشی ، نقش تأثیرگذار خانواده آقای هاشمـی در فتنه 88 محرز و آشکار است و جای انکار برای این مسئله وجود دارد. همه می دانند که حضور فعال فرزندان آقای هاشمـی در جریان فتنه 88 - از اقوال تا افعال شان ! - در شعله ور کردن آتش فتنـه مؤثر بوده است، بنابراین چرا در آن هنگام خانم مصطفوی به فکر متذکر شدن بیانات امام رَحِمَهُ الله و لزوم همبستگی و خویشتن داری به آقای هاشمی نبودند و اکنون پس از گذشت 4 سال از آن اتفاقات ناخوشایند به رهبـــری تذکر می دهند که از جایگاه و مقام خود استفاده و هزینه نمایند تا آقای هاشمی به صحنه بیایند ؟!

امیدوارم خانم مصطفوی و جمیع افرادی که شبیه به ایشان به مسائل کشور نگاه می کنند کمی به گذشته برگردند و اتفاقات پیشین را مرور کنند تا شاید از اقدام به نوشتن این نوع نامه هایی که تأثیـــر چندانی نیز بر روند پیشروی امور جاری کشور ندارند خودداری بفرمایند. البته نکات دیگـری نیـز در حاشیه این نامه قابل عرض و ارائه بود لیکن بخاطر جلوگیری از اطناب کلام عنوان نکردیـــم.

انتهای پیام/
کد مطلب: 1546