زنان برهنه...مردان هرزه
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۰ شهريور ۱۳۹۲ ساعت ۱۱:۱۷
وبلاگ حریم اسمانی نوشت :
روزي در دولت پهلوي قرار بود به يكباره كشف حجاب شود آنهم به بهانه تجددو مد گرايي مي خواستند به يكباره زنان را با سر و تن برهنه راهي خيابانها سازندو به يكبار تمام نجابت زن را تمام ارزش اورادر كالا بودنش خلاصه كنند اما نشد نگذاشتند .....
نه نگذاشتيم اصرارهاي آنان كه ازحد گذشت چنان رگ غير تمان عود كرد كه شاه را با همه عقايد و تجدد گراييش به نا كجا آباد فراريش داديم نگذاشتيم بر ايمانمان خللي ايجاد كنند چون تب ايمانمان چنان بالا بود كه دشمن را به تشنج گرفتار ساخت و اين تشنج و
سر در گمي منجر به اشتباه آنان شد اشتباه پشت اشتباه و در نهايت رسيدند به جنگ تحميلي و قرارداد صلح و اين براي اين همه كشور استعمارگر چيزي نبود جز يك عمر شرمندگي،
يك عمر احساس شكست و حقارت ،در مقابل يك كشور نوپاي بدون حامي،
بدون متحد ،بدون موشك و تانك و تجهيزات نظامي اما دشمن نااميد نشد هرروشي را امتحان كرد وچه خوب چه راحت توانست روش ساده و موثررا پيدا كند،
چه ساده ما را از خود بيگانه كرد بدون حتي كوچكترين خرجي و يا كو چكترين تلفاتي، بدون حتي صرف يك فشنگ ،بدون زخمي شدن يك سربازصفر ،چه خوب فهميد جنگ نكرده را چگونه ببرد وچگونه با وجود اين همه نفرت يك كشور را همدل و همراز و همداستان خود كند با يك مطالعه و تحقيق بررسي بشرو روان سنجي آنها دشمن فهميد كه هيچ درخت تنومندي
با يك ضربه از پا نمي افتد فهميد بايد مرحله به مرحله ،قدم به قدم، گاماس گاماس وارد شود، فهميد كشور ما كشور عادت ست ديردل مي بندد اما زود عادت مي كند فقط زمان راه حل اين بن بست ست،
بن بستي به نام حجاب ؛فهميد ضربات تبر رابايد در دفعات متعدد وارد كند تا درخت درخت تنومند ايمان در ماسست شود و با يك ضربه كاري از ريشه جدا شودو حجاب از كشور كنده شود و آنوقت مامي مانيم و يك فرهنگ بدون ريشه و يك ملت بي ريشه ،مثل يك درخت بي ريشه است. گر چهدر كوتاه مدت سبز شود،برويد ،جوانه زند، اما با كمترين نسيم مي شكند، مي افتد
و در گرباد زمان گم مي شود . بهوش باشيم كه دشمن چندين سال ست ضربات خود را شروع كرده و ما در خوابيم 35سال ست فرياد مرگ بر آمريكا سر مي دهيم 35 است هر 22 بهمن پرچم اسراييل را به آتش مي كشيم و سوخته هايش را زير پا له . اما حالا با دست خويش بر ارمانهاي انها مهر صحه مي گذاريم كه چه؟كه برسيم به امروز به پوششي با پرچم اسراييل؟
كه بگوييم جاي نام الله بر پشت شلوار هاست يا نام ائمه را زير تخت كفش بنويسم ؟بر ما چه گذشت كه رسيديم به امروز ؟اين ماهواره ها در اين چند سال با ما چه كردن كه اين همه سال اين همه تهديد نظامي نتوانست ؟بنگريم چه شد كه به اينجا رسيديم ؟دشمن كدام سن را هدف قرار داد كه ما از آن غافل بوديم دبيرستاني ها و راهنمايي ها را انها كه به خيال ما كارشان فقط درس خواندن ست به نظر دشمن كارشان فرهنگ سازيست با همين سن كم قدرت تاثير پذيري بر تمامي سنين دارند حتي بر مادرانشان امروزه به وفور شاهد اين هستيم كه مادران هنگام خريد مي گويند اينها تو ي جامعه هستند اين ها بهتر مي فهمند حتي زماني كه باورشان تلنگر ميزند بهوش اين پوشش مناسب نيست خودرا پشت جمله" زمانه عوض شده" پنهان ميكنند ،حتي برخي مادران از فرزندان زير 18 سال خود تاثير مي پذيرند آنهم در مورد حجاب ؟!!!!!؟!!!!!!؟!!!!!!!!!!!! دشمن چه كرد؟از اول كه شروع كنيم متوجه مي شويم
ابتدا چادر را دمده نشان دادند، بعد مانتو گشاد را تنگ كردند ،بعد از بلندي اين مانتو كم كردند،
كمي كه گذشت آستين هايش كوتاه شد،سپس روسري راجانشين مقنعه كردند ،بعد روسري را كوتاه كردند ،سپس از جلو و عقب آن زدند ،بعد نوبت رسيد به شلوار كه ابتدا گشاد بود ،سپس بالا تنگ و پايين گشاد، بعد پايين هم كم كم تنگ شد ؛سپس خوب كه عادت كرديم ساپورت را جانشين شلوار كردند، آنهم ساپورت با پر چم اسراييل ؛شلوار كه در ذهنمان كمرنگ شد و به ساپورت كه عادت كرديم رنگ بدني آن را مد مي كنند يعني شبيه ساز برهنگي؛بعد از كمي آنرا هم كوتاه مي كنند؛ بعد كه عادي شد نوبت بالاتنه است براي ان هم بر نامه دارند بعد كم كم همان روسري نصفه را دمده مي خوانند و بعد ...بعد مي رسيم به آنجا كه حتي كشورهاي اروپايي هنوز بعد از گذشت
اين همه قرن به آنجا نرسيده اند، مي رسيم به برهنگي در ملا عام؛ مي رسيم به زير پا نهادن تمام ارزشهاي انساني ،مي رسيم به حيوانيت مطلق ؛ زنانمان كه برهنه شدند كم كم مردان هم به هرزه بودن عادت مي كنند، كم كم غير تها بر باد مي رود، چنان كه همين روزها هم بوضوح درمورد عده اي شاهد چنين معزلي هستيم، ايمان و اعتقاد كه بر باد رفت آرام آرام عشق به ناموس ،عشق به وطن ،عشق به ارزشها
هم د ر دلها جان مي بازد.در ذهن اين مهم، اين اصل، رنگ مي بازدو آنروز يعني مرگ تمام ارزشها . آنزمان ميرسيم به جايي كه هيچ كس حتي حوصله دفاع از خود را ندارد چه برسد به دفاع از ناموس و وطن به اين كه هشت سال با دست خالي براي دفاع از ناموس بجنگدو خم به ابرو نياورد و اينگونه ست كه حجاب پايه اعتقاد ماست و اعتقاد راز استواري و پابر جايي و استقلال وطن.
روزي در دولت پهلوي قرار بود به يكباره كشف حجاب شود آنهم به بهانه تجددو مد گرايي مي خواستند به يكباره زنان را با سر و تن برهنه راهي خيابانها سازندو به يكبار تمام نجابت زن را تمام ارزش اورادر كالا بودنش خلاصه كنند اما نشد نگذاشتند .....
نه نگذاشتيم اصرارهاي آنان كه ازحد گذشت چنان رگ غير تمان عود كرد كه شاه را با همه عقايد و تجدد گراييش به نا كجا آباد فراريش داديم نگذاشتيم بر ايمانمان خللي ايجاد كنند چون تب ايمانمان چنان بالا بود كه دشمن را به تشنج گرفتار ساخت و اين تشنج و
سر در گمي منجر به اشتباه آنان شد اشتباه پشت اشتباه و در نهايت رسيدند به جنگ تحميلي و قرارداد صلح و اين براي اين همه كشور استعمارگر چيزي نبود جز يك عمر شرمندگي،
يك عمر احساس شكست و حقارت ،در مقابل يك كشور نوپاي بدون حامي،
بدون متحد ،بدون موشك و تانك و تجهيزات نظامي اما دشمن نااميد نشد هرروشي را امتحان كرد وچه خوب چه راحت توانست روش ساده و موثررا پيدا كند،
چه ساده ما را از خود بيگانه كرد بدون حتي كوچكترين خرجي و يا كو چكترين تلفاتي، بدون حتي صرف يك فشنگ ،بدون زخمي شدن يك سربازصفر ،چه خوب فهميد جنگ نكرده را چگونه ببرد وچگونه با وجود اين همه نفرت يك كشور را همدل و همراز و همداستان خود كند با يك مطالعه و تحقيق بررسي بشرو روان سنجي آنها دشمن فهميد كه هيچ درخت تنومندي
با يك ضربه از پا نمي افتد فهميد بايد مرحله به مرحله ،قدم به قدم، گاماس گاماس وارد شود، فهميد كشور ما كشور عادت ست ديردل مي بندد اما زود عادت مي كند فقط زمان راه حل اين بن بست ست،
بن بستي به نام حجاب ؛فهميد ضربات تبر رابايد در دفعات متعدد وارد كند تا درخت درخت تنومند ايمان در ماسست شود و با يك ضربه كاري از ريشه جدا شودو حجاب از كشور كنده شود و آنوقت مامي مانيم و يك فرهنگ بدون ريشه و يك ملت بي ريشه ،مثل يك درخت بي ريشه است. گر چهدر كوتاه مدت سبز شود،برويد ،جوانه زند، اما با كمترين نسيم مي شكند، مي افتد
و در گرباد زمان گم مي شود . بهوش باشيم كه دشمن چندين سال ست ضربات خود را شروع كرده و ما در خوابيم 35سال ست فرياد مرگ بر آمريكا سر مي دهيم 35 است هر 22 بهمن پرچم اسراييل را به آتش مي كشيم و سوخته هايش را زير پا له . اما حالا با دست خويش بر ارمانهاي انها مهر صحه مي گذاريم كه چه؟كه برسيم به امروز به پوششي با پرچم اسراييل؟
كه بگوييم جاي نام الله بر پشت شلوار هاست يا نام ائمه را زير تخت كفش بنويسم ؟بر ما چه گذشت كه رسيديم به امروز ؟اين ماهواره ها در اين چند سال با ما چه كردن كه اين همه سال اين همه تهديد نظامي نتوانست ؟بنگريم چه شد كه به اينجا رسيديم ؟دشمن كدام سن را هدف قرار داد كه ما از آن غافل بوديم دبيرستاني ها و راهنمايي ها را انها كه به خيال ما كارشان فقط درس خواندن ست به نظر دشمن كارشان فرهنگ سازيست با همين سن كم قدرت تاثير پذيري بر تمامي سنين دارند حتي بر مادرانشان امروزه به وفور شاهد اين هستيم كه مادران هنگام خريد مي گويند اينها تو ي جامعه هستند اين ها بهتر مي فهمند حتي زماني كه باورشان تلنگر ميزند بهوش اين پوشش مناسب نيست خودرا پشت جمله" زمانه عوض شده" پنهان ميكنند ،حتي برخي مادران از فرزندان زير 18 سال خود تاثير مي پذيرند آنهم در مورد حجاب ؟!!!!!؟!!!!!!؟!!!!!!!!!!!! دشمن چه كرد؟از اول كه شروع كنيم متوجه مي شويم
ابتدا چادر را دمده نشان دادند، بعد مانتو گشاد را تنگ كردند ،بعد از بلندي اين مانتو كم كردند،
كمي كه گذشت آستين هايش كوتاه شد،سپس روسري راجانشين مقنعه كردند ،بعد روسري را كوتاه كردند ،سپس از جلو و عقب آن زدند ،بعد نوبت رسيد به شلوار كه ابتدا گشاد بود ،سپس بالا تنگ و پايين گشاد، بعد پايين هم كم كم تنگ شد ؛سپس خوب كه عادت كرديم ساپورت را جانشين شلوار كردند، آنهم ساپورت با پر چم اسراييل ؛شلوار كه در ذهنمان كمرنگ شد و به ساپورت كه عادت كرديم رنگ بدني آن را مد مي كنند يعني شبيه ساز برهنگي؛بعد از كمي آنرا هم كوتاه مي كنند؛ بعد كه عادي شد نوبت بالاتنه است براي ان هم بر نامه دارند بعد كم كم همان روسري نصفه را دمده مي خوانند و بعد ...بعد مي رسيم به آنجا كه حتي كشورهاي اروپايي هنوز بعد از گذشت
اين همه قرن به آنجا نرسيده اند، مي رسيم به برهنگي در ملا عام؛ مي رسيم به زير پا نهادن تمام ارزشهاي انساني ،مي رسيم به حيوانيت مطلق ؛ زنانمان كه برهنه شدند كم كم مردان هم به هرزه بودن عادت مي كنند، كم كم غير تها بر باد مي رود، چنان كه همين روزها هم بوضوح درمورد عده اي شاهد چنين معزلي هستيم، ايمان و اعتقاد كه بر باد رفت آرام آرام عشق به ناموس ،عشق به وطن ،عشق به ارزشها
هم د ر دلها جان مي بازد.در ذهن اين مهم، اين اصل، رنگ مي بازدو آنروز يعني مرگ تمام ارزشها . آنزمان ميرسيم به جايي كه هيچ كس حتي حوصله دفاع از خود را ندارد چه برسد به دفاع از ناموس و وطن به اين كه هشت سال با دست خالي براي دفاع از ناموس بجنگدو خم به ابرو نياورد و اينگونه ست كه حجاب پايه اعتقاد ماست و اعتقاد راز استواري و پابر جايي و استقلال وطن.
