منطقه ای در جنوب شرق ایران ، منطقه ای که زمانی می گفتند انبار غله ایران بوده ، منطقه ای که می گفتند اولین انیمیشن دنیا در آنجا ساخته شده ، جراحی جمجمه انجام شده و چشم مصنوعی در 2500 سال قبل در آن ساخته شده ، منطقه ای که می گفتند در 2500 سال قبل آب لوله کشی داشته فاضلاب شهری داشته ، گازکشی بوده ، منطقه ای که مردمی دارد ساده ، بی آلایش و یک رنگ و همین ساده بودنش ، یک رنگ بودنش و ساکت بودنش او را به جایی رسانده که اکنون از آن همه شکوه و عظمتش تنها تلی از خاک باقی مانده ، مردمش وقتی به شهر یا استان دیگری می روند  آنها را به چشم تحقیر نگاه می کنند همانند گذشته که به دنبال افاغنه بودند تا آنها را از ایران بیرون کنند حال در شهرهای دیگر ایران به دنبال این مردم (ایرانی) هستند تا از شهر بیرون کنند(*) و بفرستند همانجایی که روزگاری ابهت و جلالش فخر ایران بوده تا با طوفان و شن هایش دفن شود.

سیستان ، منطقه ای که دانشمندانی چون ابوسعید سجزی ریاضی دان و ستاره شناسی دارد که در قرن
چهارم و با امکانات زمان خودش توانست دور کره زمین را محاسبه کند که اختلاف آن با محاسبات کنونی با این همه تکنولوژی پیشرفته فقط چند متر است. او همچنین توانست از رصد خانه دهانه غلامان در سیستان نصف النهار را رصد کند و مبدا ساعت جهانی بشود سیستان (نیمروز – نیم (نصف) - روز (نهار) )که اگر خوی استعمارگری انگلیسیها دامن این منطقه را نمیگرفت اکنون مبدا ساعت جهانی به جای دهکده کوچک گرینوویچ ، نیمروز بود.{1}

احمد بن محمد بن عبدالجلیل سجزی ریاضی دان ، ابویعقوب بن احمد سگزی معروف به بندانه از فلاسفه بزرگ عصر خود ، ابراهیم سجزی سیستانی که در قرن اول 15 حرف از حروف اوستایی را جایگزین حروف کوفی کرد و مخترع خط معلقی بود ، سلیمان بن اشعث بن اسحاق معروف به ابو داوود سجستانی از فلاسفه و مولف کتاب حدیث السنن و دانشمندان بسیاری دیگر دارد. شاعران بزرگی همچون ابوالحسن علی بن جولوغ فرخی سیستانی
 ، ابوالفرج سگزی ، ابوحاتم سجستان ، حمزه غافل سیستانی ، خواجه معین الدین سجزی ، سموری سجزی ، شمس الدین مبارک سیستانی ، عبرت سیستانی ، احولی سیستانی که دیوان آن مشتمل بر پنج هزار بیت است و چندین شاعر بزرگ دیگر{2} پادشاهانی داشت همچون گرشاسب ، کیکاووس ، پسر شاهپور اول ، بهرام سوم ، یعقوب لیث صفاری که تلاش بی وقفه ای کرد و توانست زبان فارسی را احیا کند که اگر این امر نمیشد اکنون زبان مادریمان چیز دیگری بود و از زبان فارسی هیچ اثری نمیماند.

اکنون سیستان با این همه بزرگی به کجا رسیده؟ با تدبیر کدام بی تدبیر به این آشفتگی رسیده؟ امنیتش کجاست؟

سیستانی اهل خشونت نیست که سلاح به دست بگیرد و با ریختن خون بی گناهان بگوید میخواهم حقم را بگیرم مدرکش هم شهر سوخته که با آن تمدن بزرگش حتی یک وسیله جنگی پیدا نشداما آنها برای دفاع از ایران ذره ای کوتاهی نکردند و از جان و مال خود را برای این مرز و بوم گذشتند. حاج قاسم سلیمانی فرمانده سپاه قدس درباره یکی از سرداران سیستان می گوید  ((قاسم، بزرگ لشكر 41 ثارالله بود. كه واقعا من امروز در هر ماموريتي جاي خالي او را مي بينم . شهيد ميرحسيني در بعد خودش در تمام صحنه جنگ تك بود. در مورد شهيد ميرحسيني هرچه بگويم احساس مي كنم اصلا نمي توانم حق شهيد او را ادا كنم . خيلي روح بزرگي داشت . يك مالك اشتر به تمام معنا بود.من نمي دانم مالك هم توي صحنه سخت محاصره جنگ مثل شهيد ميرحسيني بوده يا نبوده.)) (4)

سیستانی پشت به ولایت نمی کند و دست به دامن اجنبی و دشمن نمی شود تا به حقش برسد ، سیستانی می ترسد اگر کاری کند و حرفی بزند مولا و رهبرش آزرده خاطر شود ، سیستانی تاب دیدن ناراحتی رهبرش را ندارد ، مدرکش؟ در زمان حکومت بنی امیه به سیستانیان دستور دادند همچون دیگر بلاد اسلامی باید به مولا علی (ع) توهین کنند که سیستانیان این خفت را گردن نگرفتند ، بنی امیه ای ها گفتند یا خراج چند برابر دهید یا لعن کنید ، سیستانیان خراج چند برابر دادند ولی لعن علی(ع) نکردند ،  بنی امیه گفتند سیستانی ها بر ناموس خود حساسند و غیرتمند دستور دادند یا سر زنان خود را بتراشید یا لعن کنید! آنها در حالی که دنیا بر سرشان خراب می شد سر زنان خود را تراشیدند اما زبان به لعن ولایت باز نکردند . یاقوت حموی ادیب و مورخ اسلامی در کتاب مشهور خود (معجم البلدان) در این باره می نویسد : (( از همه بالاتر و والاتر اینکه آنگاه که بر تمام منابر شرق و غرب دنیای اسلام به امر بنی امیه ، علی بن ابی طالب (ع) را لعن می گفتند در سیستان این امر انجام نشد و مردم سیستان بر این امر بنی امیه گردن ننهادند تا آنکه طی عهدنامه ای از حکام بنی امیه تعهد گرفتند که بر منبر سیستان هیچ کس نباید لعن شود و چه افتخاری برتر از آن است ، در حالی که علی بن ابی طالب(ع) برادر رسول خدا(ص) حتی بر منابر مکه و مدینه و در حرمین شرفین لعن می شدند اینان از انجام این عمل ننگین امتناع کردند.{4}

در تاب بستان السیاحه نیز چنین آمده : مردم سیستان همگی شیعه امامیه اند و فارسی زبان و به فقرا و غرباء مهربانند و شجاع و دلیر و در مراتب حمیت و غیرت بی نظیرند و در زمان بنی امیه هرگز سب و لعن علی (ع) نکردند. (شیروانی ، حاج زین العابدین ، دائق السیاحه){5}

پس از وقایع عاشورا نیز سیستانیان زودتر از توابین و مختار برای خون خواهی سیدالشهدا (علیه السلام) به پا خواستند؛ در حالي که قيام توابين و قيام مختار عليه بني اميه و خون خواهي امام حسين(ع) پس از مرگ يزيد، يعني در سال ۶۵ هجري صورت گرفت. مردم سيستان در همان سال ۶۱ و در فاصله کوتاهي يعني زماني که خبر اين فاجعه به آنان رسيد، عليه حکومت دست به قيام زدند از اين رو مردم سيستان فضيلتي دارند که ديگران از آن محروم اند. {6}

پس سیستانی با ولایت بوده و هست و خواهد بود و ولایی بودن هزینه های سنگینی دارد.

پس مردم سیستان چه کنند؟ هامونش خشک شد، انگار نه انگار کسی ، در مقابل زاینده رود و دریاچه ارومیه خشک شد همه برآشفتند، مجلس لایجه تصویب می کرد و دولت پی در پی با نمایندگان اصفهان و ارومیه جلسه برگزار می کرد و بودجه در نظر می گرفت و دنبال راه چاره بود، حتی کار به جایی رسید که نمایندگانی از سازمان ملل برای حل این موضوع به ایران آمدند که از صدقه سر این موضوع نماینده سازمان ملل به سیستان هم آمد و وقتی حال و روز مردم سیستان را دید گفت چگونه صدای این مردم در طول این چند سال شنیده نشده؟!!!

طوفان شنش مردم را زنده به گور می کرد باز هم انگار نه انگار کسی ، در مقابل هزینه و اعتبارات سنگینی را دادند تا ریزگردها از خوستان مظلوم به تهران نرسد و باعث تکدرخاطر عزیزان پایتخت نشین نشود!

مردمش هر روز جنازه یکی از عزیزانشان را بر دوش می کشند ، عزیزانی که یکی در انفجار پر می کشد یکی پشت میز کارش باگلوله داغ می سوزد یکی با کلاشینکف وقتی از سر کلاس درسش و وقتی که برای باسواد کردن کودکان استان به دورترین نقاط رفتند پر می کشد ، شیرخواری در آغوش مادر جان میدهد ، برای یکی تله انفجاری می گذارند دیگری را به گروگان می برند و سرنوشتی نامعلوم برای او رقم می زنند و ... ولی بازهم انگار نه انگار کسی نه اعراضی نه حرکتی و نه ... هیچ هیچ هیچ

اما وقتی چند نفر صورتشان می سوزد از پاشیده شدن اسید توسط چند بیمار همه مسئولین ، بله همه مسئولین از مجلس و دولت و قوه قضاییه گرفته تا سپاه و بسیج و دستگاه های امنیتی اعتراض می کنند ، محکوم می کنند ، هر نهادی هر اداره ای هر سازمانی ، هیئتی تشکیل می دهد تا جلوی  یک یاچند روانی را بگیرند تا جان و مال و ناموس مردم در امنیت و آسایش باشد. این کار و این وحدت بسیار خوب است که جلوی این چنین حرکات زشت و دور از انسانیت گرفته شود ولی ای کاش همه مردم به یک چشم دیده می شدند ای کاش هیئتی نیز تشکیل می شد تا امنیت در استان سیستان و بلوچستان تقویت شود تا هر روز شاهد آن نباشیم که یک سیستانی شیعه یا یک بلوچ سنی و بسیجی و عاشق ولایت از بین ما پر بکشد و خونش روی زمین به ناحق بریزد.

حرف دل بسیار است و مشکلات بسیارتر اما رمقی نمانده برای بیان آنها

امیدواریم مسئولین طرز نگاهشان را به این منطقه عوض کنند و این مردم را نیز به چشم یک شهروند ایرانی ببینند که حق و حقوقی برابر با دیگر هموطنانشان دارد و خداوند به نمایندگان استان هم توفیق آن بدهد که در این مدت باقیمانده از دوره نمایندگی خود از حق مردمی که این پست و مقام مدیون آنها هستند دفاع کنند و دست از سکوت بردارند.

مقام معظم رهبری در تفسیری از نامه امام علی (ع) به مالک اشتر می فرمایند:

یک جمله ی دیگر این است که می فرماید : ((انصف الله و انصف الناس من نفسک و من خاصه اهلک و من لک فیه هوی من رعیتک)) معنای "انصف الناس من نفسک" در عربی این است که داد مردم را از خودت بگیر. "انصف من نفسک" یعنی داد کسی را از خودت بگیر ، خودت را در مقابل او محکوم کن ، از خود در مقابل دیگران بازخواست کن. حضرت در اینجا می گوید : << انصف الله من نفسک >> داد خدا را از خود بگیر. معنای این جمله اینست که در مقابل خدا کاملاً احساس مسئولیت بکن و خودت را در قبال تکلیف الهی محکوم کن . اینطور نباشد که خیال کنی آنچه را که بر عهده ات بوده ، به تمام و کمال انجام داده ای ؛ نه ؛ همیشه خودت را بدهکار و مدیون بدان . این در مورد خدا ، آنوقت << انصف الناس من نفسک >> داد مردم را هم از خودت بستان ؛ یعنی همیشه در قضاوتهای خودت مردم را حاکم و طلبکار و حق بدان و خودت را بدهکار{7}