هامون , تشنه مدیریت صحیح و یکپارچه
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۱ خرداد ۱۳۹۳ ساعت ۱۲:۳۰
وبلاگ سکوت شلمچه نوشت :از ابتدای سال جدید شاهد ورود میزان قابل توجهی آب نسبت به سالهای گذشته در منطقه سیستان بودیم و از همان ابتدا برخی کارشناسان دست اندر کار همواره بر مدیریت صحیح آب در منطقه تاکید داشتند با این تجربه که با شروع ماههای گرم تابستا ن شاهد تبخیر قابل توجه و سرانجام کاهش میزان آب در منطقه خواهیم شد……
زیبایی هایی که بزودی از بین خواهند رفت
شاید موضوع تالاب وجه المصالحه و وسیله خودنمایی مناسبی برای برخی باشد , اما واقعیت این است که جدا از همه بی مهری ها و کم توجهی ها و بسنده کردن به جلسات پر بار اما خنثی ! میتوانستیم به نحوی دیگر شوق و نشاط مردم را تداوم بخشیم….
بی تفاوتی و پیشروی کند اقدامات , دیر تصویب !!! و عدم پیگیری مصوبات جلسات تالاب هامون , عدم تعامل دستگاهها و ارگانهای ذیربط , عدم حضور و سرکشی مستمر و عدم توجه به پیشنهادات کارشناسی موجب شده که آب در بخشی از تالاب به مدت بیش از سه روزبه سمت کشور افغانستان جریان یابد.
اتفاقی که به لحاظ شیب منطقه و جریان هیدرولیک و هیدرولوژیک در این محل بی سابقه بوده است………
آیا مسئولان محترمی که در جلسات رسمی با حضور نمایندگان ارشد دستگاههای ذیربط متعهد میشوند نسبت یه پیگیری مباحث تالاب کوشش کنند بعد از اتمام جلسه برای یک بار هم صورتجلسات و مصوبات مربوطه را مرور می کنند ؟
آیا در حال حاضر که زمان , بیشترین اهمیت را دارا می باشد , چیزی به نام مدیریت بحران را برای بعد از مرگ سهراب می بایست دریابیم؟
زیبایی هایی که با بی تدبیری از بین خواهد رفت
آیا تجربه حداقل ۱۵ سال بی آبی هنوز ما را بیدار نکرده است , که منتظر کمای مجدد و نوشدارو بعد از مرگ سهرابیم ….
آیا نیازمند هدایت مدیریت شده آب نبودیم ؟
آیا نیازمند تفکیک نقش چاه نیمه ها با نقش تالاب و مدیریت توام این دو نبودیم ؟.
آیا واقعا نیازمند تغییر واقعی الگوی کشت نبودیم ؟
آیا وا قعا نیازمند تدبیر برای نوع کشت نبودیم ؟
آیا واقعا نیازمند اصلاح سریع و به موقع برخی مسیرهای آب نبودیم ؟
آیا واقعا نیازمند بازگشایی به موقع مسیرهای ورود آب نبودیم؟
آیا واقعا نیازمند پایش مستمر مسیرها برای پیشگیری از هدر رفت آب با هماهنگی جمعی نبودیم؟
آیا………
آیا……
آیا………….
آیا هیچکس هست ، که پاسخگوی خروج آب به هر دلیل از سیستان به خارج از منطقه باشد ؟
آیا در حال حاضرهیچکس هست که پیگیر نگهداشت آب در منطقه باشد یا همه در حال رفع تکلیف و شانه خالی کردن از مدیریت جمعی هستند ؟
آیا بعد از آخرین بازدید که با حضور استاندار محترم در تالاب انجام شد باز هم مسئولین مرتبط ، سوای خودنمائیهای تکراری برای اثبات خود به مقام مافوق برای یک بار هم در محل تالاب بازدید و پایش داشته اند ؟
آیا میدانید که دور از چشمان خمار از خواب معمول مسئولین محترم از خارج این کشور به راحتی مناطقمان با حضور مستقیم و نامحسوس کارشناسان خارجی مورد رصد قرار میگیرد و ما همچنان مشغول انکار خودمان هستیم؟
آیا……………..
آیا………………..
آیا…………………
آیا روزی میرسد که یک نفر باشد که پاسخی منطقی برای این سوالات داشته باشد ؟
امروز عزیزانی که در جلسات رسمی و غیر رسمی خود را برترین ها در موضوع سیستان ، تالاب هامون و منطقه می دانند در حال حاضر خودشان به برخی خصیصه های لازمه مدیریت در مورد خودشان از جمله تعهد ، دلسوزی ، تدبیرو آگاهی از منطقه تحت کنترلشان چه نمره ای می دهند.
آیا شرایط کنونی مصالحه ، اغماض و اهمال و فرصت سوزی را بر می تابد؟
آیا در حال حاضر که دبی ورودی آب به نصف میزان اولیه رسیده است هیچ فرد و یا گروهی وجود دارد تا پیش قراول و پیگیر مستمر وضعیت آب در سطح ملی و بین المللی باشد ؟
آیا با این همه ادعا برنامه مدیریت آب در سناریوها ی کم آبی ، بی آبی و پرآبی در دست تهیه ، تدوین و یا حتی تصمیم گیری می باشد؟
آیا مقایسه عملکرد ما نسبت به مرز و بومیان و حیات طبیعی و اجتماعی و اقتصادی منطقه مان هم در ابعاد شرعی و هم عرفی و هم علمی و مدیریتی قابل ارائه می باشد.
آیا می توانیم بعد از همه اینها باز هم به خودمان افتخار کنیم؟
مطمئنم که باز هم میگردیم به دنبال پرتقال فروش………..
الهی عظم البلاء …..وانقطع الرجاء….
وانت المستعان والیک المشتکی
زیبایی هایی که بزودی از بین خواهند رفت
شاید موضوع تالاب وجه المصالحه و وسیله خودنمایی مناسبی برای برخی باشد , اما واقعیت این است که جدا از همه بی مهری ها و کم توجهی ها و بسنده کردن به جلسات پر بار اما خنثی ! میتوانستیم به نحوی دیگر شوق و نشاط مردم را تداوم بخشیم….
بی تفاوتی و پیشروی کند اقدامات , دیر تصویب !!! و عدم پیگیری مصوبات جلسات تالاب هامون , عدم تعامل دستگاهها و ارگانهای ذیربط , عدم حضور و سرکشی مستمر و عدم توجه به پیشنهادات کارشناسی موجب شده که آب در بخشی از تالاب به مدت بیش از سه روزبه سمت کشور افغانستان جریان یابد.
اتفاقی که به لحاظ شیب منطقه و جریان هیدرولیک و هیدرولوژیک در این محل بی سابقه بوده است………
آیا مسئولان محترمی که در جلسات رسمی با حضور نمایندگان ارشد دستگاههای ذیربط متعهد میشوند نسبت یه پیگیری مباحث تالاب کوشش کنند بعد از اتمام جلسه برای یک بار هم صورتجلسات و مصوبات مربوطه را مرور می کنند ؟
آیا در حال حاضر که زمان , بیشترین اهمیت را دارا می باشد , چیزی به نام مدیریت بحران را برای بعد از مرگ سهراب می بایست دریابیم؟
زیبایی هایی که با بی تدبیری از بین خواهد رفت
آیا تجربه حداقل ۱۵ سال بی آبی هنوز ما را بیدار نکرده است , که منتظر کمای مجدد و نوشدارو بعد از مرگ سهرابیم ….
آیا نیازمند هدایت مدیریت شده آب نبودیم ؟
آیا نیازمند تفکیک نقش چاه نیمه ها با نقش تالاب و مدیریت توام این دو نبودیم ؟.
آیا واقعا نیازمند تغییر واقعی الگوی کشت نبودیم ؟
آیا وا قعا نیازمند تدبیر برای نوع کشت نبودیم ؟
آیا واقعا نیازمند اصلاح سریع و به موقع برخی مسیرهای آب نبودیم ؟
آیا واقعا نیازمند بازگشایی به موقع مسیرهای ورود آب نبودیم؟
آیا واقعا نیازمند پایش مستمر مسیرها برای پیشگیری از هدر رفت آب با هماهنگی جمعی نبودیم؟
آیا………
آیا……
آیا………….
آیا هیچکس هست ، که پاسخگوی خروج آب به هر دلیل از سیستان به خارج از منطقه باشد ؟
آیا در حال حاضرهیچکس هست که پیگیر نگهداشت آب در منطقه باشد یا همه در حال رفع تکلیف و شانه خالی کردن از مدیریت جمعی هستند ؟
آیا بعد از آخرین بازدید که با حضور استاندار محترم در تالاب انجام شد باز هم مسئولین مرتبط ، سوای خودنمائیهای تکراری برای اثبات خود به مقام مافوق برای یک بار هم در محل تالاب بازدید و پایش داشته اند ؟
آیا میدانید که دور از چشمان خمار از خواب معمول مسئولین محترم از خارج این کشور به راحتی مناطقمان با حضور مستقیم و نامحسوس کارشناسان خارجی مورد رصد قرار میگیرد و ما همچنان مشغول انکار خودمان هستیم؟
آیا……………..
آیا………………..
آیا…………………
آیا روزی میرسد که یک نفر باشد که پاسخی منطقی برای این سوالات داشته باشد ؟
امروز عزیزانی که در جلسات رسمی و غیر رسمی خود را برترین ها در موضوع سیستان ، تالاب هامون و منطقه می دانند در حال حاضر خودشان به برخی خصیصه های لازمه مدیریت در مورد خودشان از جمله تعهد ، دلسوزی ، تدبیرو آگاهی از منطقه تحت کنترلشان چه نمره ای می دهند.
آیا شرایط کنونی مصالحه ، اغماض و اهمال و فرصت سوزی را بر می تابد؟
آیا در حال حاضر که دبی ورودی آب به نصف میزان اولیه رسیده است هیچ فرد و یا گروهی وجود دارد تا پیش قراول و پیگیر مستمر وضعیت آب در سطح ملی و بین المللی باشد ؟
آیا با این همه ادعا برنامه مدیریت آب در سناریوها ی کم آبی ، بی آبی و پرآبی در دست تهیه ، تدوین و یا حتی تصمیم گیری می باشد؟
آیا مقایسه عملکرد ما نسبت به مرز و بومیان و حیات طبیعی و اجتماعی و اقتصادی منطقه مان هم در ابعاد شرعی و هم عرفی و هم علمی و مدیریتی قابل ارائه می باشد.
آیا می توانیم بعد از همه اینها باز هم به خودمان افتخار کنیم؟
مطمئنم که باز هم میگردیم به دنبال پرتقال فروش………..
الهی عظم البلاء …..وانقطع الرجاء….
وانت المستعان والیک المشتکی
