فعالان سياسي يا قاتلان مردم؟
تاریخ انتشار : يکشنبه ۱۴ مهر ۱۳۹۲ ساعت ۲۲:۱۲
وبلاگ (رهروان ولایت)نوشت:
رسانه‌های بیگانه اعدام کسانی را که بیش از هزاران نفر از مردم را به قتل رسانده‌اند، خشونت و فاجعه می‌دانند. آیا کشتن جوانان این مرز و بوم به جرم حمایت از اسلام که آورنده‌اش حضرت محمد مصطفی؛ آخرینِ پیغمبران، صلی‌الله‌علیه‌وآله بوده، خشونت نیست؟! آنوقت کشتنِ قاتل؛ خشونت و فاجعه است؟! چرا کلمات و جملات را به گونه‌ای کنار هم قرار می‌دهند که اعدام قاتل را كشتار و خلاف حقوق بشر جلوه می‌دهند؛ در حالی که قتل‌های این قاتلین را در حاشیه قرار می‌دهند؟ آیا این رسانه‌ها که «ظاهرا» اخبار مطابق با واقع و حقیقت را نشر می‌دهند هیچ‌وقت به تعدادِ ترورهای انجام شده توسط این افراد که آنها را «فعالین سیاسی» می‌نامند اشاره کرده‌اند؟ آیا هفده هزار نفر که توسط این «فعالین» ترور شده‌اند جایی در این رسانه‌ها به آنها پرداخته شده است؟
اینها از کدام حقوق بشر سخن می‌گویند؟ همان که «گاه پست‌ترين و پليدترين كارها را كه نوعي بيماري است از موارد حقوق بشر دانسته و آنها را ترويج و حمايت مي‌كنند، و برترين فضيلت‌هاي اخلاقي را مانع آزادي می‌پندارند؟»[1]. همان که «حاضر نيست ريختن مواد شيميايى به شهرهاى بى پناه و مردم غير نظامى را محكوم كند»[2].
آنها[3] در مقالات خود می‌گویند «سالگرد اعدامهای گسترده فعالان سیاسی»، نمی‌گویند «سالگرد به خاک و خون کشیده شدن مردم بیگناه»، نمی‌گویند «سالگرد اعدامِ قاتلینِ مردم؛ به جرم حمایت از دین خدا»! این طرز چینش کلمات و جملات در رسانه‌های بیگانه فقط برای فریب افکار عمومی و مظلوم‌نمایی یک‌طرفه است که به گونه‌ای ماهرانه و حرفه‌ای نگاشته می‌شوند.
هر کسی ادعایی دارد باید با دلیل و سند؛ اثبات کند نه با بازی با کلماتی همچون حقوق بشر، خشونت، فجایع، جنایت علیه بشریت و ...
امام خمینی رحمة‌الله‌علیه که میلیونها شیفته و محب در سراسر عالم داشت و دارد؛ به گوشه‌ای از این جنایتها که در این رسانه‌ها شاید اصلا به آن اشاره‌ای نشده؛ پرداخته و می‌فرمایند: «اين سازمانهاى بين‌المللى، عفو بين المللى كه مي‌خواهند و تقاضا كردهاند كه بيايند در ايران اعدامها را ببينند و مي‌خواهند بيايند و به نفع ابرقدرتها نظر بدهند، اينها از ايران اطلاعى دارند؟ اينها از شرارت اين منافقين اطلاع دارند؟ بدانيد كه اطلاع دارند اينها از اين انفجارهايى كه حاصل مي‌شود. از اين كشتارها و حريقهايى كه مردم را به باد فنا مي‌دهد و اموال مردم را از بين مي‌برد بي‌اطلاعند؟ اينها نمي‌دانند كه اتوبوسها را آتش مي‌زنند و كودكها را در توى اتوبوس به آتش مي‌كشند و هلاك مي‌كنند؟ اينها از خبرگزاريها نشنيدند كه همين ديروز در شيراز يك اتوبوس را اشرار، همين اشرارى كه بعضىشان گرفتار شده‌اند و به جزاى خودشان رسيدهاند، آتش زدند و دو كودك را شهيد كردند و سى نفر يا چهل نفر را مجروح كه حال بعضى از آنها وخيم است؟ چطور در اين شرارتها يك كلمه آنها اظهار نمي‌كنند؟ چه شد كه سازمان حقوق بشر ايراني‌ها را بشر نمي‌داند كه همين بشر را دارند با دست امريكا و با توطئههاى قدرتهاى بزرگ از بين مي‌برند به جرم اينكه مي‌خواهند خودشان اين زندگى فقيرانه كه دارند به استقلال و آزادى بگذرانند؟ اين سازمانهاى فاسد بين‌المللى چطور در اين امور يك كلمه نمي‌گويند، لكن يك مجرمى كه در طول عمرش مجرم بوده امثال «هويدا» و «نصيرى»ها را كه ايران به جرمهاى زياد اعدام مي‌كند، فريادشان بلند مي‌شود؟ چطور اين سازمانها انفجارى كه در حزب جمهورى پيدا شد و بيش از هفتاد نفر عالِم و متقى و مسلم و بيگناه را به آتش كشيدند و در نخستوزيرى دو نفر آدم متعهد را و مؤمن را به آتش كشيدند، از اينها هيچ صدايى در نمي‌آيد؟ لكن چند نفر كه در خيابانها ريختند و مسلّح خواستند مردم را، مردمِ بيگناه را بكشند، گرفتند و بعد از محاكمه، كه ثابت شده است كه اينها افرادى را كشتهاند، اعدام كردهاند، فريادشان بلند شده است؟»[4]
پاورقی :
[1] تفسیر تسنيم، علامه جوادی آملی، جلد 9، صفحه 590
[2] در محضر آیت الله بهجت، ج 2، شماره 492
[3] به ویژه بی‌بی‌سی
[4] سخنرانى در جمع گروهى از خانوادههاى شهدا، 26 مهر 1360، تهران؛ جماران
رسانه‌های بیگانه اعدام کسانی را که بیش از هزاران نفر از مردم را به قتل رسانده‌اند، خشونت و فاجعه می‌دانند. آیا کشتن جوانان این مرز و بوم به جرم حمایت از اسلام که آورنده‌اش حضرت محمد مصطفی؛ آخرینِ پیغمبران، صلی‌الله‌علیه‌وآله بوده، خشونت نیست؟! آنوقت کشتنِ قاتل؛ خشونت و فاجعه است؟! چرا کلمات و جملات را به گونه‌ای کنار هم قرار می‌دهند که اعدام قاتل را كشتار و خلاف حقوق بشر جلوه می‌دهند؛ در حالی که قتل‌های این قاتلین را در حاشیه قرار می‌دهند؟ آیا این رسانه‌ها که «ظاهرا» اخبار مطابق با واقع و حقیقت را نشر می‌دهند هیچ‌وقت به تعدادِ ترورهای انجام شده توسط این افراد که آنها را «فعالین سیاسی» می‌نامند اشاره کرده‌اند؟ آیا هفده هزار نفر که توسط این «فعالین» ترور شده‌اند جایی در این رسانه‌ها به آنها پرداخته شده است؟
اینها از کدام حقوق بشر سخن می‌گویند؟ همان که «گاه پست‌ترين و پليدترين كارها را كه نوعي بيماري است از موارد حقوق بشر دانسته و آنها را ترويج و حمايت مي‌كنند، و برترين فضيلت‌هاي اخلاقي را مانع آزادي می‌پندارند؟»[1]. همان که «حاضر نيست ريختن مواد شيميايى به شهرهاى بى پناه و مردم غير نظامى را محكوم كند»[2].
آنها[3] در مقالات خود می‌گویند «سالگرد اعدامهای گسترده فعالان سیاسی»، نمی‌گویند «سالگرد به خاک و خون کشیده شدن مردم بیگناه»، نمی‌گویند «سالگرد اعدامِ قاتلینِ مردم؛ به جرم حمایت از دین خدا»! این طرز چینش کلمات و جملات در رسانه‌های بیگانه فقط برای فریب افکار عمومی و مظلوم‌نمایی یک‌طرفه است که به گونه‌ای ماهرانه و حرفه‌ای نگاشته می‌شوند.
هر کسی ادعایی دارد باید با دلیل و سند؛ اثبات کند نه با بازی با کلماتی همچون حقوق بشر، خشونت، فجایع، جنایت علیه بشریت و ...
امام خمینی رحمة‌الله‌علیه که میلیونها شیفته و محب در سراسر عالم داشت و دارد؛ به گوشه‌ای از این جنایتها که در این رسانه‌ها شاید اصلا به آن اشاره‌ای نشده؛ پرداخته و می‌فرمایند: «اين سازمانهاى بين‌المللى، عفو بين المللى كه مي‌خواهند و تقاضا كردهاند كه بيايند در ايران اعدامها را ببينند و مي‌خواهند بيايند و به نفع ابرقدرتها نظر بدهند، اينها از ايران اطلاعى دارند؟ اينها از شرارت اين منافقين اطلاع دارند؟ بدانيد كه اطلاع دارند اينها از اين انفجارهايى كه حاصل مي‌شود. از اين كشتارها و حريقهايى كه مردم را به باد فنا مي‌دهد و اموال مردم را از بين مي‌برد بي‌اطلاعند؟ اينها نمي‌دانند كه اتوبوسها را آتش مي‌زنند و كودكها را در توى اتوبوس به آتش مي‌كشند و هلاك مي‌كنند؟ اينها از خبرگزاريها نشنيدند كه همين ديروز در شيراز يك اتوبوس را اشرار، همين اشرارى كه بعضىشان گرفتار شده‌اند و به جزاى خودشان رسيدهاند، آتش زدند و دو كودك را شهيد كردند و سى نفر يا چهل نفر را مجروح كه حال بعضى از آنها وخيم است؟ چطور در اين شرارتها يك كلمه آنها اظهار نمي‌كنند؟ چه شد كه سازمان حقوق بشر ايراني‌ها را بشر نمي‌داند كه همين بشر را دارند با دست امريكا و با توطئههاى قدرتهاى بزرگ از بين مي‌برند به جرم اينكه مي‌خواهند خودشان اين زندگى فقيرانه كه دارند به استقلال و آزادى بگذرانند؟ اين سازمانهاى فاسد بين‌المللى چطور در اين امور يك كلمه نمي‌گويند، لكن يك مجرمى كه در طول عمرش مجرم بوده امثال «هويدا» و «نصيرى»ها را كه ايران به جرمهاى زياد اعدام مي‌كند، فريادشان بلند مي‌شود؟ چطور اين سازمانها انفجارى كه در حزب جمهورى پيدا شد و بيش از هفتاد نفر عالِم و متقى و مسلم و بيگناه را به آتش كشيدند و در نخستوزيرى دو نفر آدم متعهد را و مؤمن را به آتش كشيدند، از اينها هيچ صدايى در نمي‌آيد؟ لكن چند نفر كه در خيابانها ريختند و مسلّح خواستند مردم را، مردمِ بيگناه را بكشند، گرفتند و بعد از محاكمه، كه ثابت شده است كه اينها افرادى را كشتهاند، اعدام كردهاند، فريادشان بلند شده است؟»[4]
پاورقی :
[1] تفسیر تسنيم، علامه جوادی آملی، جلد 9، صفحه 590
[2] در محضر آیت الله بهجت، ج 2، شماره 492
[3] به ویژه بی‌بی‌سی
[4] سخنرانى در جمع گروهى از خانوادههاى شهدا، 26 مهر 1360، تهران؛ جماران
