مراسم حنابندان شب پایانی ماه رمضان در بین زنان قصرقندی
اجتماع نوشت
تاریخ انتشار : شنبه ۱۴ تير ۱۳۹۳ ساعت ۱۰:۴۳
Share/Save/Bookmark
 
مراسم حنابندان شب پایانی ماه رمضان در بین زنان قصرقندی
وبلاگ قصر قند هیت نوشت : مردم شهرستان قصرقند از نیمه دوم ماه شعبان، خود را برای استقبال از ماه مبارك رمضان آماده می كنند و خانه و كاشانه خویش را غبارروبی كرده و زمینه برگزاری آداب و رسوم رایج این قوم در ماه رمضان را فراهم می كنند.

مهرستان-3

زنان شهرستان قصرقند قبل از آغاز ماه مبارك رمضان به تمیز كردن خانه خود می پردازند مردان نیز ضمن همکاری با زنان به آماده سازی مساجد برای استقبال از ماه مبارك رمضان می پردازند، به این ترتیب كه آنان قبل از آغاز این ماه پربركت،به غیار روبی و عطرافشانی در مساجد، زمینه حضور نمازگزاران را برای بهره جستن از فضائل این ماه فراهم می سازند.

با آغاز ماه مبارك رمضان هر شب قبل از اذان صبح، شخصی یا برای بیدار كردن اهالی محل از طریق بلندگوی مسجد، مردم را برای صرف سحری بیدار می كند البته در قدیم با به صدا در آمدن طبل مردم را از خواب بیدار می کردند خصلت‌ها و آداب نیک در منطقه ما فراوان است که یکی از این آداب، اطعام نمازگزاران روزه‌دار به شمار می‌رود. اغلب مردم هنگام افطار، لبنیات و خرما و نان به مساجد می‌برند و نمازگزاران روزه‌دار را اطعام می‌کنند که این عمل سنت بسیار حسنه‌ای است. از دیگر آداب مرسوم در میان مردم قصرقند، توجه خاص به تلاوت قرآن در ماه مبارک رمضان است به طوری که علما همواره توصیه دارند که مردم عزیز باید زیاد تلاوت قرآن داشته باشند و از نماز تراویح هم غافل نشوند.

یکی از ویژگی های بارز مردم شهرستان قصرقند پایبندی و توجه به برگزاری آئین ها و آداب و رسوم خاص است و به طبع آن مردم قصرقند نیز همانند سایر اقوام و هموطنان خود در جای جای استان و کشور عزیزمان دارای مراسم ها و آئین ها خاصی هستند. آیین ها و آداب و رسوم ماه مبارک رمضان در میان مردم شهرستان قصرقند همانند دیگر مراسم های این قوم تشابه بنیادی و ریشه ای چه در مکران(جنوب بلوچستان) و چه در سرحد(شمال بلوچستان) با هم دارد اما اجرای مراسم ها کم و بیش در مناطق مختلف بلوچستان متفاوت است.

غذاهای ماه مبارک رمضان :

اصلی‌ترین خوراک مخصوص ماه مبارک رمضان "تباهگ" است و این خوراک که مخصوص سحری مردمان قصرقندبه شمار می‌رود معمولا با مخلوطی از برنج و گوشت خشک شده پخت می‌شود و بسیار خوشمزه و لذیذ است و همچنین طرفداران فراوانی در بین اهالی این منطقه  دارد.

از دیگر رسومات این ماه در قصرقند پخت "چانگال" است، این خوراک نیز اکثرا در ماه مبارک رمضان بر سر سفره افطار مورد استفاده قرار می‌گیرد و مواد اولیه آن خرما، خمیر نیمه پخته، روغن محلی حیوانی و افزودنی‌های معطر است. چانگال جزو شیرینی‌های محلی ثابت سفره‌های افطار است، طرفداران این شیرینی مخصوص بلوچی به جز ایام رمضان نیز آن را تهیه و صرف می‌‌کنند اما پرمصرف‌ترین زمان این شیرینی خوشمزه ماه مبارک رمضان است. همچنین چنگال همانند «تباهگ» در میان غیر بلوچ‌های منطقه طرفداران بی‌شماری دارد. آردنخود، آرد گندم، ، ادویه‌های معطر، روغن و… از مواد اصلی این غذاست و معمولا سر سفره افطار از آن استفاده می‌شود،

پکوره:

آردنخود، آرد گندم، گشنیز، ادیه های معطر،روغن و... از مواد اصلی این غذا است و معمولاً سر سفره افطار از آن استفاده می شود.

نان تیموش :

این نان که فقط در بلوچستان تهیه و پخت می شود تنها مخصوص ماه رمضان نیست اما بعلت سبکی و هضم سریع آن در این ماه طرفداران زیادی دارد. نان تیموش حتی از کاغذ نیز نازک تر است و پخت آن مهارت خاصی را می طلبد. نان تیموش همانند سایرخوراکی ها در ماه مبارک رمضان علاقمندان و طرفداران زیادی دارد. این نان بسیار نازک و کاملاً ترد را بیشتر با خورشت ترید می کنند و یا اینکه بصورت تازه و گرم به می خورند. این نان بسیار سبک است و زود نیز هضم می شود.

نان تیموش را با ظروف کاملا پهن و مخصوصی بنام «تین» تهیه می کنند  این نان جزء نازکترین و ترد ترین نان های سنتی جهان محسوب می شود. مواد اولیه آن متشکل شده از: آرد، نمک، آب و مقدار بسیار اندکی روغن که برای جدایی لایه نازک خمیر بعد از پخت از تین یا سنگ کاربرد دارد.

نماز تراویح :

در فقه اهل تسنن هر شب به همراه نماز عشاء 20 رکعت نمازی اقامه می شود که به آن تراویح می گویند.این نماز که ویژه ماه مبارک رمضان است به عقیده آنان دارای فضائل زیادی می باشد و خواند آن جهت روزه داران لازم است.

تراویح جزء سنت هاست و متشکل است از ده رکعت دو رکعتی. اما مردم بلوچستان طبق رسومات دیرینه خود همیشه سعی می کنند بیست رکعت نماز تراویح را هر شب با جماعت و به امامت حافظ قرآن که در هر شب یک جزء آنرا تلاوت می نماید بجا بیاورند. کمترین مدت زمان اقامه نماز تراویح نیم ساعت و بیشترین آن یک ساعت می باشد.

مراسم حنابندان :

در شب پایانی ماه مبارک رمضان زنان شهرستان با تهیه و آماده سازی حنا که معمولاً حنای محلی  است خود را جهت مراسم حنا بندان آماده می سازند. در این مراسم که شب قبل از عید انجام می شود زنان و دختران با حنا نقش های مختلف و زیبایی را بر روی دست های خودپیاده می نمایند. کار بستن حنا بر دست زنان توسط فردی که در این زمینه مهارت خاص دارد انجام می شود.

در ماه مبارک رمضان همه سعی می کنند تا حد امکان به همسایه‌ها و خویشاوندان و یا افراد نیازمندان سرکشی کنند و اگر کمکی از دستشان برآید دریغ نمی‌کنند.

اغلب افراد در ماه مبارک رمضان سعی می‌کنند در مراوده با دیگران نهایت حسن خلق را داشته باشند و بیش از پیش در دوری از گناه و معصیت تلاش دارند.

ماه رمضان صفا و صمیمیت بین خانواده‌ها را در قصرقند افزایش می‌دهد به طوری که برخی افراد که ممکن است از هم کدورتی به دل داشته باشند با آغاز این ماه مبارک به سراغ هم می روند و از همدیگر حلالیت می‌طلبند.

صله رحم و توجه به دید و بازدید در این ماه مبارک نسبت به سایر اوقات سال افزایش چشمگیری دارد و مردم خداجوی شهرستان قصرقند سعی می‌کنند در این ایام نهایت بهره را از برکات بی شمار این ماه مبارک ببرند.

ماه مبارک رمضان قداست خاصی در میان مردم شهرستان قصرقند دارد به طوری که به حرمت این ماه، کینه‌های چند ساله به راحتی از یاد افراد فراموش شده و محبت و دوستی جایگزین آن می‌شود.

پوشیدن لباس نو هنگام عید:

بلاخره ماه مبارک رمضان پایان می یابد و مردم خود را جهت روز عید سعید فطر آماده می نمایند. عید سعید فطر یکی از اعیاد است که نزد ما ایرانی ها و بخصوص مردم بلوچ حائز اهمیت است. در این روز مردم با پوشیدن لباس نو به عید گاه  که محلی است جهت اقامه نماز عید به آنجا می روند. حضور چشمگیر کودکان به همراه پدران و نزدیکان خود در عیدگاه ها از نکات جالب توجه این مراسم معنوی است.

با پایان نماز عید و خواندن دعا بصورت دسته جمعی، نمازگزاران بخصوص آشنایان ،اقوام و خویشاوندن همدیگر را در آغوش گرفته و طلب بخشش و حلالیت می نمایند. مردم بلوچستان معتقدند: اگر کسی در طول سال مرتکب خطایی شده با طلبیدن حلالیت از یکدیگر در این روز بزرگ، خداوند تمام گناهان او را می بخشد.زنان نمی توانند در نماز عید حضور داشته باشند.

آپلود پارسی

بعد از اتمام حلالیت کودکان نیز با گرفتن عیدی از بزرگترها این روز را به خوشی می گذرانند. اگر کسی نتوانست یکی از اقوام یا وآشنایان خود را در روز اول عید ملاقات کند، برای تبریک گویی و حلالیت طلبی تا سه روز فرصت دارد

بعد از رفتن مردان و کودکان به عیدگاه زنان با پوشیدن لباس عید و زیورآلات مخصوص و همچنین آماده نمودن غذاهای خوشمزه منتظر مردان می مانند تا از آنها پذیرائی نمایند و طلب حلالیت بطلبند.

در روز عید اکثر مردم به دید و بازدید از بزرگترها و مریضان می روند همچنین اگر در طول چند ماه فردی از نزدیکان خود را از دست بدهد مردم جهت دلداری به منزل وی می روند

آپلود پارسی

کد مطلب: 18092