چند سالی بود که تمام ملت ایران منتظر همچین روزی بودند و این روز فرا رسید و انتظارتی که ما داشتیم دقیقا با واقعیت هماهنگی نداشت و یه جورایی ما یک باغ سیب دادیم تا یک عدد سیب سرخ بگیریم
میخوام بدون مقدمه چینی بگم که توافقاتی که در 1+5 اتفاق افتاد چیزی نبود که جناب اقای ظریف متن اون رو شب گذشته قرائت کردند و حتی موگرینی هم چیز دیگری را خواند و گزارش کری و اوباما هم دردی را برای ما دوا نکرد .
در ابتدا توافقات در جهت رفع تمام تحریم ها و یا بخشی از آن بعد از مذاکرات اعلام شده بود اما با توجه با متن خوانده شده توسط مقامات آمریکایی بدین گونه مطرح گردید که تحریم ها رفته رفته برداشته شود و برای هر بندی از توافق یک زمان تعیین شد
در صورتی که دکتر ظریف از رفع فوری تحریم ها سخن گفت که همین را می توان از اولین وعده اجرا نشده توسط دولت های خارجی نام برد و از زمان بندی ها چیزی نگفت اما جان کری به صراحت از زمان بندی های دقیقی در این باره خبر داد .
با وجود تحریم هایی که قبلا داشتیم و هنوز هم زمان برداشته شدن آنها طبق بیانیه به موعد مقرر خود نرسیده است ، ما می توانستیم اورانبوم بالای 2% را غنی سازی کنیم و یا بالای 300 کیلوگرم ذخیره سازیم و یا راکتور های خود را افزایش دهیم و یا فردو ما می توانست اورانیوم غنی سازی کند و متوقف نشود و یا آب سنگین اراک همچون گذشته فعال باشد و حتی توسعه یابد نه اینکه برداشته شود.
اما ما مجبوریم که به آینده این توافقات خوشبین باشیم
